Tijdens mijn bezoekjes aan Alessandro - wiens naam betekent "beschermer van de mensheid" - vertelt hij zijn velen verhalen die alleen een Italiaan kan: met passie en vuur.
Vooral zijn reis van Kapi-Italië naar Kapi-Nederland leest als een spannend jongensboek. Vervoer over land was voor hem te gevaarlijk dus was hij genoodzaakt met zijn gezin over zee hier te komen.
Nu moet u, als lezer, weten dat Alessandro totaal geen zeebenen heeft dus de grootste tijd van de reis was hij ziek. "Het enige lichtpuntje was mijn vrouw die voor mijn zorgde en de liefde van mijn bambini (kinderen, red.). Tijdens de reis kreeg ik een gedicht van mijn vrouw, Alessandra die ik tot op de dag van vandaag heb onthouden. En dit gedicht sleept me vaak door de ergste ellende heen. Het is een gedicht over de liefde die zij voor mij voelt en die ik voor haar voel." Alessandro ging plechtig staan en haalde diep adem.