|
|
<<< vorige
volgende >>>
Inhoud
20 december 2009,
Kersteditie!!
- Bladzijde 1
Op de voorpagina vind je Het Onderschrift en de verjaardagskalender
- Bladzijde 2
Op de tweede pagina vind je alles over de (gilde) competitie en de troubadour
- Bladzijde 3
Op de derde pagina vind je een nieuw raadsel van de week.
- Bladzijde 4
Op de vierde pagina vind je het verhaal van de kerstman en de Kookhoek
- Bladzijde 5
Op de vijfde pagina vind je de kerstrubriek van Niecke.
- Bladzijde 6
Op de zesde pagina vind je: Ome kilo's Beursbabbels
- Bladzijde 7
Op de zevende pagina vind je: Het interview met een elf.
- Bladzijde 8
Op de achste pagina vind je: Kerst en Wetenschap.
- Bladzijde 9
Op de negende pagina vind je: De Redactie.
| |
|
Kerstgeschiedenis
Waar komt de kerstman eigenlijk
vandaan?
De kerstman, wie kent hem nou
eigenlijk niet? Deze kindervriend is
overal geliefd en zijn reputatie is van
mythische proporties. Hij is een mengelmoes
van verschillende culturen en is pas echt
doorgebroken in de Verenigde Staten. En wie
hebben hem in dat land geïntroduceerd?
Juist! De Nederlanders.
Dus waar wij angstvallig vasthouden aan onze
Sinterklaas en roepen dat de kerstman niet te
vroeg getoond mag worden, zijn we eigenlijk
zelf verantwoordelijk voor het ontstaan van de
kerstman. Laten we eens teruggaan naar het
begin. Aanvankelijk liep de ontwikkeling van
de kerstman synchroon aan die van
Sinterklaas. Dat wil zeggen, tot de
negentiende eeuw waren ze een en dezelfde
persoon. Deze heilige Nicolaas was bisschop
van het Turkse plaatsje Myra. Zelfs als kind
was Sint Nikolaas gul en wilde hij God
tevreden stellen.
Goed heilig man
Zijn vader was een rijke handelaar en omdat
hij zoveel kreeg, voelde Nicolaas een sterke
drang om aan anderen te geven. Hij verrichtte
vele goede daden en men zei dat hij ook
magische krachten bezat. Hij stierf in 340 na
Christus en werd begraven in Myra. Aan het
eind van de elfde eeuw namen soldaten uit
Italië zijn overblijfselen mee met zich naar
Italië. Ze bouwden een kerk ter ere van hem
in de stad Bari, in Zuid-Italië. Al snel
bezochten christelijke pelgrims uit de hele
wereld deze kerk van Sint Nicolaas. Deze
pelgrims verspreidden de legende van Sint
Nicolaas in hun eigen landen. Al snel begon
de legende van Sint Nicolaas zich over de
hele wereld te verspreiden.
Hollandse import
De Nederlanders, die een
zeevarend volkje waren,
vereerden Sint Nicolaas het meest
van alle heiligen. Hij is de
beschermheilige van de
scheepvaart en aan de
scheepvaart hadden de Hollanders veel te
danken. Toen de Hollanders voor het eerst in
Amerika kwamen en Nieuw Amsterdam
stichtten, namen ze dan ook hun legende -
Sinterklaas, een bisschop die een rood
bisschopskostuum droeg en op een wit paard
reed - mee. In 1773 werd de naam Santa
Claus voor het eerst genoemd in de pers. Dit
kwam voort uit het feit dat de Engelstalige
Amerikanen het woord Sinter Klaas niet
konden uitspreken. Zo verbasterde de naam
tot Santa Claus.
In 1804 werd de New York (Nieuw
Amsterdam) Historical Society opgericht met
St. Nicholaas als beschermheilige. Haar leden
namen de Nederlandse gewoonte van het
cadeaus geven met kerst over. In 1809,
schreef Washington Irving onder het
pseudoniem van Diedrich Knickerbocker, over
Sint Nicolaas in zijn boek ’A History of New
York’. Hij werd beschreven als iemand die de
stad inreed op een paard. Drie jaar later
veranderde Irving zijn boek en noemde
Nicolaas weer maar nu in een wagen
waarmee hij over de bomen reed. William
Gilley schreef een gedicht over ’Santeclaus’
die in bont gekleed ging en een slee
bestuurde die door een rendier getrokken
werd.
There Arose Such a Clatter
Tandarts Clement Clarke Moore heeft
volgens velen in 1822 het gedicht ’An
Account of a Visit from Saint Nicolas’,
geschreven dat bekend raakte onder de naam
’The Night before Christmas’. Santa wordt
beschreven als een elf met een miniatuurslee
die is uitgerust met acht rendieren met de
namen Blitzen, Comet, Cupid, Dancer,
Dasher, Donner, Prancer, en Vixen. In 1860
tekende striptekenaar Thomas Nash plaatjes
van een stevige, ronde, vriendelijke
Santa Claus voor een tijdschrift. Deze
afbeelding van Santa Claus was hoe de
Amerikanen hem begonnen te zien. Na
verloop van tijd reisde deze afbeelding van
Santa Claus de wereld over, terug naar
Europa, naar Zuid Amerika en andere oorden.
Deze afbeeldingen bleven doorgaan tot het
eind van die eeuw.
Coca Cola’s Santa Claus
In de jaren twintig begon de rood-witte
kerstman het te winnen van de anders
gekleurde kerstmannen. Dankzij Coca Cola is
de rood-witte kerstman ingeburgerd geraakt.
Sommigen beweren dat Coca Cola de roodwitte
kerstman zelfs bedacht heeft, maar dat
is niet waar. In de jaren dertig wilde
Coca Cola meer van haar drankje
verkopen in de winter. Ze lieten een
tekenaar prenten maken van Santa Claus (in
een rood-wit pak, dezelfde kleuren als het
Coca Cola logo) die Cola dronk, cadeau gaf,
kreeg etc. Jaar in jaar uit voerde Coca Cola
de rood-witte kerstman als mascotte in haar
campagnes waardoor iedereen gewend
raakte aan de kerstman zoals we hem
vandaag kennen. Met dank aan Coca Cola
maar dus niet dankzij Coca Cola.
|
|
Gegratineerde schol met dillemayonaise (4 personen)
Ingrediënten:
- 4 ontvelde scholfilets (ca. 500 gram)
- 8 eetlepels mayonaise
- 1 teentje knoflook
- 2 eetlepels versgehakte dille
- 2 eetlepels citroensap
- 2 augurken
- 40 gram boter
- 2 sneetjes oud witbrood
- 75 gram belegen geraspte kaas
- zout en peper
Bereiding:
Meng voor de dillemayonaise mayonaise met 1 geperst teentje knoflook, versgehakte dille, citroensap en fijngehakte augurk. Verwarm de grill voor. Spoel de scholfilets af en dep ze droog. Bestrooi de scholfilets met peper en zout en leg ze naast elkaar in een lage ovenschaal. Verdeel de helft van de boter in kleine blokjes over de vis. Zet de visschotel onder de grill. Gril de scholfilets 3 minuten. Verkruimel het witbrood zonder de korsten. Meng het broodkruim met de kaas. Verdeel dit mengsel met de rest van de boter in blokjes over de vis. Zet het gerecht weer onder de grill en rooster het in 3 minuten goudbruin en gaar. Presenteer de dillemayonaise erbij.
Lekker met een aardappel-komkommersalade met bieslook of op een groentebedje van roergebakken reepjes wortel, prei en knolselderij.
Tot de volgende kook !
|
|
Dille
Dille (Anethum graveolens) is een plant uit de schermbloemenfamilie (Apiaceae). Uit dezelfde plantenfamilie komen venkel en kervel. Dille heeft fijne, naaldachtige bladeren. Het is een kruid met een heel verfijnde smaak. Het is de enige soort in het geslacht Anethum.
Het kruid speelt een belangrijke rol in de keukens van de Scandinavische en Baltische landen, Duitsland, Polen en Rusland. Dille wordt niet meegekookt en niet gecombineerd met andere kruiden, omdat het dan zijn smaak verliest. Dille wordt gebruikt in soepen en sauzen. Ook gaat verse dille bijzonder goed samen met zalm en andere vis. Het gedroogde dillezaad wordt gebruikt voor het wecken of inleggen van komkommers en augurken. Ook kan er azijn mee worden gearomatiseerd.
Dille kan het beste ter plaatse worden gezaaid, omdat het kruid zich bijna niet laat verplanten. Dit komt door het pinachtig wortelgestel. De beste zaaiperiode is april-mei, de optimale afstand tussen de zaadjes is 30 cm. De zaden zullen na na twee weken ontkiemen. Om ongestoorde groei te bevorderen kunnen de planten het best worden uitgedund op 20 cm. Volgens de biologische zaaitabel die wordt gehanteerd bij de biologische methode van tuinieren kan het zaaien van dille tussen tuinbonen goede afweer geven tegen zwarte luis op de bonen.
Dille is rijk aan vitamine C. Thee getrokken van dillezaadjes kan een (licht) slaapverwekkend effect hebben en kan daardoor een goede nachtrust bevorderen.
|
|
|
|