|
|
<<< vorige
Inhoud
15 Juni 2009,
Alweer editie 84... op naar de 100!!!!
Een krant voor en door spelers!
- Bladzijde 1
Op de voorpagina vind je Het Onderschrift en de verjaardagskalender
- Bladzijde 2
Op de tweede pagina vind je alles over de Competitie
- Bladzijde 3
Op de derde pagina vind je alles over het Raadsel van de Week
- Bladzijde 4
Op de vierde pagina vind je de stallingen, Bigmama's kookhoek en Steden verjaardagen.
- Bladzijde 5
Op de vijfde pagina vind je de rubriek van niecke.
- Bladzijde 6
Op de zesde pagina vind je Ome Kilo's BeursBabbels, een verhaaltje van devillis-me, en een stukje over de gilde competitie van TM
|
|
|
Ome Kilo's BeursBabbels Een blik op de grote markt met jullie eigen ome Kilo
Gegroet beste burgermoeders en -vaders van het kapiaanse koninkrijk.
Allereerst de welgemeende excuses vanwege het ontbreken van de beursbabbels in de vorige editie van ons vrolijke kapiaanse weekblad. Vanwege de niet aflatende inzet van jullie ome Kilo om de burgers van "De Bankzitter" te laten baden in luxe en weelde, hadden de burgers jullie ome Kilo een weekje een verblijf op een van de tropische eilanden voor de kust van "De Bankzitter" aangeboden, en helaas was hij daar niet in de gelegenheid om jullie te voorzien van de noodzakelijke informatie met betrekking tot de economische ontwikkelingen in Kapi-Regnum. Maar bij deze gaan we weer vrolijk van start!
Het kan jullie niet zijn ontgaan dat er voor het eerst in de geschiedenis van ons mooie Kapi-Regnum een gildecompetitie van start is gegaan. Het product dat de gildes nu massaal aan het produceren zijn geslagen betreft gewaden q3. Zeker geen eenvoudig product om te maken en het vereist daarom ook een enorm goed gecoordineerde samenwerking tussen de verschillende steden in de verschillende gildes.
Knollen en wol vormen respectievelijk de meest gevraagde producten in deze competitie. De prijs van wol is dan ook met ongelooflijk hoge snelheid de lucht in geschoten. Wol wordt momenteel met het grootste gemak voor [ct]200,00 verkocht terwijl de productiekosten slechts zo'n [ct]1,50 bedragen. Voor de kleinere steden is het dan ook een prachtige gelegenheid om de schatkisten eens flink te spekken! De knollenprijs is, wonderbaarlijk genoeg, slechts licht gestegen. Dat zal te maken hebben met de productiesnelheid die erg hoog ligt en ervoor zorgt dat de markt wordt overspoeld met dure, maar betaalbare knollen. Het kan helpen om kleinere steden te laten zien dat het produceren met ingekochte producten nog altijd zeer lucratief kan zijn.
De karavanserijmedewerkers zijn een apart, gesloten volkje. Zeer zelden komt er informatie vanuit deze hoek. Zij houden de verhoudingen tussen hun productiegebouwen angstvallig voor zich uit angst voor middeleeuwse bedrijfsspionage. Niettemin zullen zij in de komende periode veel honing nodig hebben om in de productie van zijde te kunnen voorzien. En laat honing nu net een product zijn dat zeer ondergewaardeerd is in ons leuke koninkrijk. Het aanbod ligt vaak onder de 10.000 potten en de prijs is nu niet bepaald om een postduif over naar huis te sturen. Het lage aanbod in combinatie met de belabberde kwaliteit zorgt ervoor dat deze markt open ligt voor ondernemers die binnen redelijke tijd een leuk rendement willen behalen op hun investeringen. De benodigde gebouwen, de boerderij en de boerenmarkt, kunnen snel een redelijke omvang krijgen en een meesterherbalist of twee zijn altijd handig in verband met de enorm grote hoeveelheid producten die zij kunnen onderzoeken.
De afgelopen week was ook een week waarin de schrijfveerproducenten, jawel daar zijn ze weer, wederom een nieuw record wisten neer te zetten. Met het aanbod van schrijfveren op de grote markt dat overeenkomt met helemaal niets, was het onmogelijk voor dumperts om de prijs in de ozo belangrijke statistieken eens bewust te verlagen en wisten de schrijfveerproducerende steden een prachtige prijs van maar liefst [ct]363,64 neer te laten plempen door onze vrijwel altijd heel trouwe monnik. Deze prijs, waar met trots naar gekeken mag worden, moet inmiddels toch behoorlijk in de buurt van het mysterieuze prijsplafond komen. In grote spanning worden de ontwikkelingen rondom dit prachtproduct dan ook gevolgd door jullie ome Kilo.
Op de meubelmarkten was te zien deze week dat er grote verschillen zijn tussen de stellingkasten en de stoelen. En dan hebben we het natuurlijk niet alleen over de uiterlijke kenmerken. Het aanbod is vrijwel gelijk en is dagelijks zo rond de miljoen stuks. De kwaliteit is ook redelijk gelijk. Maar de prijs kan telkens zo'n 250 tot 300 kapiaanse daalders verschillen! Het toont aan dat de burgermoeders en -vaders voor wie het niet mogelijk is een prijs van [ct]900,00 of meer te behalen in hun meubelmarkten enige dagen of weken rust zouden moeten nemen om eens een forse uitbouw aan hun meubelmarkten te realiseren. Alleen op die manier is het mogelijk de prijzen eens flink te verhogen in relatief korte tijd. En die kapiaanse daalders, die willen we allemaal graag in de schatkisten zien blinken!
Eenzelfde verhaal gaat uiteraard op voor de haakbusproducenten. Met het verlies van twee zeer constructieve verkopers is er belangrijke steun voor het consequent hooghouden van de prijs van dit ingewikkelde, maar buitengewoon interessante, product verloren gegaan. Gelukkig staan jullie ome Kilo en de inwoners van "De Bankzitter" er niet alleen voor en zijn er nog steeds anderen die constructief meedenken en hun hoogwaardige haakbussen aanmerkelijk hoger prijzen dan de prijs in de statistieken waardoor het mooie prijsplafond zo nu en dan gelukkig toch verschijnt in de altijd interessante statistieken. Het vashouden van deze prijs is van groot economisch belang voor alle haakbusproducerende steden en het is dan ook te hopen dat de kleinere steden dit zullen inzien en de verhoudingen op hun wapenmarkten aanpassen om zo een significant verschil te maken.
Tot slot een groot compliment voor de ganzenroosteraars. Een klein half jaar geleden vond er een ware slachting plaats onder de geroosterde ganzenproducerende steden. Het leek er destijds op dat er iemand was die er enorm veel plezier in schiep de statistiekenprijs enkele grote klappen toe te brengen. Het aantal ganzenroosteraars nam destijds enorm af en op de veiling werden een aantal hoge onderzoeken, die gerelateerd waren aan dit product, aangeboden. Even leek het erop dat alle ganzenroosteraars het opgaven. Alle ganzenroosteraars? Nee, een klein aantal bleef dapper doorzetten en aan hen is het te danken dat deze heerlijkheid nu weer trots met de plafondprijs in de statistieken staat.
Gefeliciteerd!
Tot volgende week!
Een altijd vriendelijke groet vanuit "De Bankzitter,"
jullie eigen fijne trouwe ome Kilo
|
|
|
De Gewaden Gilde competitie
Eindelijk was het dan zover, de allereerste gildecompetitie ging van start, op een woensdag werd het aangegeven in de krant en vanaf donderdag 's ochtends konden we beginnen met insturen van het product. Het product was deze keer Gewaden Q3.
Om Gewaden Q3 te maken heb je alleen maar Zijde en Wol nodig, klinkt makkelijk op het eerste gezicht. Schijn bedriegt.
Je hebt maar liefst tien balen Wol nodig en een tiende Zijde. Voor het wol werd dus de volledige capaciteit van de veehouders geëist, en de mensen met een karavanserij moesten ook alles uit de kast halen om hun gildeleden met een kleermaker te voorzien van de benodigheden.
Maar gelukkig was de grote markt nog steeds open, en er werd dus ook flink betaald voor de wol en zijde.
Als je zijde voor onder de 10k kon inkopen had je een goede slag geslagen, en de wol werd op een hoogtepunt zelfs boven de 200cT verkocht!
Dit zorgde ervoor dat de gewaden met ingekochte grondstoffen om en nabij de 3000 lagen, dit is natuurlijk een forse aanslag op je cashvoorraad als je ze inleverd voor de competitie.
Voordat je echter kon beginnen met het produceren van je gewaden, moest je wel zorgen dat je de benodigde kwaliteit kon maken, er zat voor veel mensen dus niets anders op dan eerst een dagje te onderzoeken en daarna konden ze pas beginnen met produceren, dit kon het verschil maken tussen de top 3.
Maar er waren ook gildes die niet meededen voor de eer en hun handelswaar aanboden aan iedereen die ze maar wilde kopen.
De prijs van die gewaden rees echt de pan uit, 30k per gewaad werd rustig op tafel gelegd.
Er gaan zelfs geruchten in de wandelgangen dat gewaden tegen aanzienspunten zijn geruild. Deze wevers hebben echt goede zaken gedaan, die miljoen zagen ze binnenstromen.
Zou dit een financiële klapper zijn om de volgende competitie goed uit de verf te komen? De volgende keer zullen we het weten...
Omdat de gildecompetities ingewikkelder zijn als de normale competities worden de tussenstanden maar één keer per dag uitgerekend.
Aan het begin van de competitie leek het daardoor of HDP, HDK, mhw en AKG de strijd aan gingen voor de bekers.
Een paar dagen later lagen de verhoudingen echter al weer anders, het waren HDP, HDK, AKG en DVG die hun geld in het opkopen van gewaden stoken.
De laatste dag was men het er over het algemeen mee eens; HDK en HDP zullen uit gaan maken wie de allereerste gouden competitiebeker mee mag nemen.
Echter wist men niet dat mhw veel had achtergehouden voor het laatst, daardoor grepen hun toch op het laatst met de gouden beker.
Is dit laf? Ik zou zeggen nee, eerder tactisch.
Maar meningen kunnen hierover verschillen, we zullen de volgende keer zien of de tactieken zijn veranderd bij de gildes...
Denken jullie dat ik iets vergeten ben te vertellen?
Of heb je nog een sappig gerucht over de gilde competitie?
Voel je vrij om het in te sturen naar Trading Centre en wie weet komt er de volgende editie wel een vervolg!
Trading Centre
|
|
Devillis-me haar feest
Op een dood normale dag in en van de vele steden van Hollandia kwam er in eens van uit het niks een luide stem midden op de markt.
Het was de marktomroeper die riep:
Mijne dames en heren , onze Jonkvrouw Devillis-me heeft een groot feest georganiseerd.
Haar man, Jonkheer Priusman zal van een lang durende reis thuis komen.
Iedereen is welkom jong en oud arm en rijk,dus trek uw mooiste kleding aan en komt allen.
Na dat hij deze woorden had gezegd liep hij een meter of 20 veder en begon zijn verhaal op nieuw.
Er kwamen steeds meer mensen kijken wat er aan de hand was,de mensen spraken onderling vreugde uit.
Eindelijk weer feest eindelijk weer wat positiefs naar al die ellende van het harde werken en vele handelen voor al die laatste minuten bij de gewaden competitie waren vermoeiend.
Heel langzaam zag je mensen hun fluiten uit de kast pakken en al een klein feestje te houden op straat.
Hoera hoera riepen de kinderen, Jonkheer Priusman komt weer thuis.
De meisjes en en vrouwen dansten over straat van geluk,
van het ene been naar het andere been huppelend in de ronte .
Toen de avond neer streek en het zonnetje onder ging waren de mensen klaar met het harde werken, en gingen ze alle snel naar huis om zich te wassen en om te kleden.
Zelfs de zwervers van de straat werden binnen gehaald om hen te wassen voor het grote feest van Jonkvrouw Devillis-me.
Heel zachtjes kon je het zachte geluid van muziek al horen de luit , fluit en harp waren allemaal aanwezig die zachte klanken, wat een genot!
Die gregoriaanse muziek was zo vredig en lief.
De mensen zagen er prachtig uit mooie jurken en pakken zelf de kleinste spruit was beeld schoon.
Maar plots in de vrede en rust hoorde men wat
Aan de kant, op zij, schiet eens op mensen!
Iedereen draaide zich om en maakte een grote buiging, de grote Jonkheer Piusman was terug het feest kon nu echt beginnen. Drank en spijsen stonden klaar voor iedereen.
D mensen riepen leve de Jonkheer en Jonkvrouw.
Hoera Hoera Hoera
Tijdens 1 van de liefdesliederen stapte de Jonkheer en Jonkvrouw van hun troon.
Ze namen elkaars hand en liepen richting de dansvloer, iedereen maakte plaats voor hen.
Ze maakten een buiging naar elkaar en begonnen te dansen twee passen rechts, 1 naar achter, drie naar links, 2 naar voor en een draai.
Dit was de typische bevolkings dans, rustig en statig.
Toen de Jonkheer en Jonkvrouw waren uitgedanst kwam er een groot applaus en gingen ze weer terug naar hun troon.
Het feest duurde nog lang tot in de vroege uurtjes.
De dag er na kwam de boodschapper terug in de stad en riep:
DE JONKHEER EN JONKVROUW WILLEN U BEDANKEN VOOR U BIJDRAGEN AAN HET FEEST GISTEREN
EN ZE HEBBEN ZICH VOORTREFFELIJK VERMAAKT
Weer liep hij verder de mensen lachten en waren blij maar het leven ging verder, en dat betekent dus hard werken.
Dit verhaal is mede mogelijk gemaakt door Jonkvrouw Devillis-me.
|
|
|
|