Een barbecue (afgekort: BBQ of bbq; vaak foutief als "barbeque" geschreven) is een gebruiksvoorwerp waarmee men vlees en andere voedingsproducten kan bereiden door deze te roosteren. Deze kooktechniek wordt ook wel barbecueën genoemd.
Barbecueën wordt vaak aangegrepen voor een sociaal gebeuren. Vaak worden er gasten uitgenodigd. De combinatie van het buiten eten, zomers weer en bewegingsvrijheid zorgt ervoor dat veel mensen barbecueën als een aangename bezigheid ervaren.
Maar dat is natuurlijk als neusharen verwijderen.
BBQ-en is natuurlijk als voetbal; dat later werd uitgevonden. Mannen moesten iets te doen na het jagen op wild.
Gelukkig was drank al uitgevonden en vrouwen gingen spontaan hun benen scheren en al snel vonden ook zij een hobby: Make-Uppen.
Er zijn verschillende barbecuetechnieken; direct (grillen) en indirect. Bij directe barbecue ligt het voedsel direct boven de warmte bron. Bij indirecte barbecue is een kamer gereserveerd in de barbecue waar geen directe warmtebron aanwezig is. Deze is vaak boven de warmtebron gesitueerd, waardoor deze wordt verwarmd. Indien het voedsel in deze kamer wordt geplaatst is er sprake van indirecte barbecue.
Voor elke soort barbecue geldt dat de meeste producten op de hete gedeelten moeten worden aangezet en op een minder heet stuk moeten doorwarmen of doorgaren. Doorwarmen is nodig bij stukken vlees als biefstuk, kalfsvlees en entrecôte, die in de kern niet warmer dan een kleine 70°C worden en daarmee van binnen sappig rauw blijven.
Producten als hamburgers, kip en worstjes moeten worden doorgegaard en in de kern een warmte van 95°C bereiken. Het kunnen beheersen en gebruikmaken van de temperatuur in de barbecue is dus van groot belang. Hebt u dit onder de knie en hanteert u het systeem van aanzetten en doorgaren op de goede manier, dan kunt u tijdens een barbecueparty constant perfecte producten afleveren.
Het is even wat technisch geouwehoer, maar dat moest voor de jongere garde mannen die de kunst van het BBQ-en nog niet verstaan.
Letten wij mannen echt met een thermometer of het vlees gaar is? Natuurlijk niet! Wij mannen voelen het aan of vlees verbrand is of niet.
Zolang de visite niet klaagt, de avondzon achter het huis van de buren verdwijnt en iemand muziek maakt boven het knisperen van het vuur, dan weet je als man dat de BBQ geslaagd is.
Het gaat ook niet echt om het BBQ-en zelf. Het is een manier voor mannen om hun gevoelens te tonen. Gezellig rond het hout of kooltjes staan met een biertje in de hand praten over de secretaresse van de baas.
“Ze is niet vrijgezel”, zegt de ene.
“Meen je niet!” zegt de ander.
Jij als meester van de BBQ houdt het in het midden en schroeft nog wat biertjes open. “Ze heeft wel een carrière planning”, lispel je tussen mok en lippen door terwijl je met een tang de burgers flipt.
Vrouwen snappen ons mannen. Die laten ons dan ook met rust als houtskool op het vuur gaat. Dan gaan ze willekeurig door bakken met sla husselen en verzinnen de meest krankzinnige variaties als bijproduct. Iets met ei en frisse komkommers; aangelengd met uien en sap van.
Dat laten wij BBQ-mannen natuurlijk toe. Vitamine C is ook belangrijk; of we het opeten, dat maken wij natuurlijk zelf uit.
Nadat ieder maagje is gevuld met bacteriën van een varken of koe of restafval van een combinatie wezens (worst) is het vaak uitbuiken waarbij wij mannen de vrouwen graag betrekken in wereldse zaken als de kleur van het nog te kopen behang of de nog aan te schaffen boormachine om eindelijk dat ene schilderij va n de schoonfamilie op te hangen waar niemand op zit te wachten.
Daarna bidden we gezamenlijk dat er snel weer zo'n avond komt.
Echte recepten bestaan er niet voor een BBQ, dus gooi maar wat op het vuur, neem een lekker drankje en flip de burgers, worsten en stukken vlees om en om.
Die ons helpt met het verzorgen van deze rubriek in de toekomst?
Een vaste columnist, of een enkel recept het kan beide.
Bijdragen mogen naar het account: Redactie Kapi-Krant (op forum)
|
|
Steden verjaardagen
Precies een jaar geleden besliste de koning dat er maar weer eens een nieuwe stad moest komen, de oorlog was immers al een tijdje voorbij.
Maar deze keer moest de stad veel zuidelijker staan:bijvoorbeeld aan de vruchtbare gronden aan de monding van de Tiber langs de handelsrijke Middellandse Zee.
De herenboeren zaten bovendien ook met grote tekorten aan knollen en fruit.
Zo trok Rex, een (op dat moment) eenvoudig officiertje, aangesteld door de koning van Rome met amper 50 arme snuiters op weg, beladen met 600.000 gouden kapi-daalders.
Bij aankomst vormden zij met maar drie huizen, een stadhuis, een woonhuis en een boerderij, de eerste nederzetting.
De samenleving, wat men op dat moment zelfs nog geen gehuchtje kon noemen, bloeide weldra uit tot klein dorpje van honderd inwoners, waarvan de meesten op de boerderijen werkten en leefden van de overschotten van de producties en een beetje kapi-daalders.
Het dorpje werd steeds groter, totdat de boerderijen een grote omvang kregen.
Maar, de kwaliteit was ondermaats en de koning riep Rex op het matje.
Dit had Rex volledig over het hoofd gezien en hij begon nog meer aan de kwaliteit van de bessen, de knollen en het graan te werken.
Stilaan evolueerde het dorpje tot een heuse stad en trok steeds meer bevolking aan, het gerucht deed namelijk de ronde dat de lonen hoog waren.
Dus ook de bevolking werd rijker en sommigen konden zich een eigen boerderij permitteren.
Nu kreeg Rex 8 wijzen aangewezen en zijn stadhuis werd groot genoeg om zijn vrouw en kinderen te laten inwonen.
Sinds dien ging het als een trein, en werd het stilaan een grote stad, met een baljuw aan het hoofd die steeds meer aanzien kreeg.
Men probeerde ook geregeld andere producten te maken, maar die waren maar weinig in trek.
De druiven rotten en bier ging ook al niet: de bevolking was nuchter en de grote mannen dronken enkel sterkere dranken zoals jenever.
Rijke bevolkingsleden bouwden hun eigen huis en konden schepen kopen, om zo de stad te voorzien van de benodigde producten.
Vandaag, 18 juni van het jaar ..., is dit stadje, gelegen aan de belangrijkste haven van de Tiber, de rivier die naar Vaticaanstad leidt, midden in haar industriële revolutie met de massale aanbouw van gigantische boerderijen en levensmiddellenmarkten.
Het stadje telt nu 42.500 min of meer gelukkige inwoners.
Ter gelegenheid van het feest voor een jaar Portus Ostiae biedt Rex alle inwoners een pot honing(een zoete vervanger van snoep) aan.
Viert jouw stad ook bijna zijn 1 of 2 jarige Kapi bestaan geef je dan op voor deze nieuwe rubriek in het volgende forum topic. hier.
Geschreven door Rex uit “Portus Ostiae”
|
