Inhoud
20 September 2009,
Alweer editie 98... op naar de 100!!!!
Een krant voor en door spelers!
- Bladzijde 1
Op de voorpagina vind je Het Onderschrift en de verjaardagskalender
- Bladzijde 2
Op de tweede pagina vind je alles over de (Gilde)Competitie, en de Troubadour
- Bladzijde 3
Op de derde pagina vind je alles over het Raadsel van de Week
- Bladzijde 4
Op de vierde pagina vind je Legendes en Sagen, de Kookhoek en Bonus coin actie.
- Bladzijde 5
Op de vijfde pagina vind je de producten rubriek van Niecke.
- Bladzijde 6
Op de zesde pagina vind je: Het interview met onze vliegende reporter Malinwa25
- Bladzijde 7
Op de zevende pagina vind je: Ome kilo's beursbabbels.
- Bladzijde 8
Op de achtste pagina vind je: de redactie van deze uitgave
| |
|
|
Ome Kilo's Beursbabbels
Een blik op de grote markt met jullie eigen fijne ouwe trouwe ome Kilo.
Gegroet lieve kapiaanse edelmannen, en natuurlijk vrouwen,
Het was weer een buitengewoon interessante week op de kapiaanse markten zoals jullie hebben kunnen zien.
Heel Kapi-Regnum is natuurlijk in de ban vanwege de bieroorlog die is ontstaan tussen Tomas uit De Kwaak en Flippie uit Philippe1993. Beide heren bestrijden elkaar met steeds hoger wordende inkoopsprijzen voor het goudgele vocht dat wij allen zo graag drinken. Niet in de laatste plaats onze trouwe monnik, die gelukkig nog maar 1 keer, wegens doorgeslagen productloyaliteit, niet in staat bleek de ozo belangrijke statistieken voor ons te berekenen.
Via een zeer informatief filmpje hebben we allemaal kunnen zien dat er in De Kwaak maar liefst 100 herbergen staan. En om die allemaal volop te kunnen laten draaien is er natuurlijk een gigantische hoeveelheid bier nodig. Maar ook in Philippe1993 wordt er stevig ingekocht. De lachende derde is natuurlijk de kleine producent.
De kleine bierbrouwer kan nu zijn of haar bier maar liefst voor [ct]150,00 voor een vat met de kwaliteit nul opsturen. Een bedrag dat velen in eerste instantie niet eens kunnen behalen in de locale herbergen in de 24-uurseconomie van Kapi-Regnum. Maar ook bij gevorderde bierbrouwers stegen er al geluiden op om in de toekomst enkele herbergen van de hand te doen en voortaan te gaan leveren aan deze heren. Ook voor hogere kwaliteiten worden er nu immers prijzen betaald die vaak niet haalbaar zijn in de locale herbergen van de grotere steden. We kunnen gerust stellen dat er qua bierverkoop twee heel grote specialisten zijn.
Opvallend in dit verhaal zijn natuurlijk ook de statistieken die om het middernachtelijk uur voor ons berekend worden door de monnik. Want hoewel de gemiddeld aangeboden kwaliteit van het bier deze week zo rond de 20 schommelde, een kwaliteit waarvoor op het moment van schrijven in De Kwaak het fenomenale bedrag van [ct]370,00 voor wordt betaald, lag de gemiddelde prijs deze week toch nog op drie van de zeven dagen onder de plafondprijs van [ct]333,33.
Waarschijnlijk is de boodschap van onze marktomroeper, die het overigens zo vreselijk druk had met beide concurrerende heren dat de koning zelfs heeft overwogen een collega aan te stellen om de enorme stroom berichten te kunnen verwerken, nog niet bij iedereen overgekomen. Spijtig, want bij het vasthouden van de plafondprijs zijn ook alle andere bierverkopende kapiaanse steden gebaad. Ook zij kunnen op dat moment vele malen hoger prijzen waardoor de omzet in alle herbergen significant toeneemt. Wellicht dat de heren in de komende week proberen om de boodschap duidelijker te maken en zo bierverkopende steden die nog niet op de hoogte zijn ook over de streep te trekken.
Een nieuwe, en zeer interessante, ontwikkeling hebben we deze week ook mogen aanschouwen in de melkindustrie van Kapi-Regnum. Guido ging via het forum op zoek naar melkleveranciers. En hoewel deze opzet niet bijzonder succesvol bleek kwamen er enkele melkboeren toch met elkaar in contact via zijn berichten. Iets wat eerder in het welbekende waaggebouw niet helemaal lukte. Ondanks dat Guido dus misschien niet de leveranciers heeft gevonden, heeft hij weldegelijk een grote bijdrage geleverd aan de melk van Kapi-Regnum. Door het samenbrengen van andere melkproducerende stadhouders is het namelijk mogelijk om gezamelijk de prijs van deze witte motor eens stevig aan te pakken.
Melk topte deze week op Donderdag met de mooie prijs van [ct]109,60. Een mooie prijs die echter veel beter moet kunnen getuige de ondelinge prijzen van de door Guido samengebrachte melkboeren. Nog opvallender was echter dat zowel op Woensdag als op Zaterdag de gemiddelde melkprijs daalde tot onder de grens van honderd kapiaanse daalders. Nu kunt u zeggen van "Ome Kilo, wat maken die paar daalders verschil nu uit?" Nou, lieve Kapianertjes, dat maakt heel veel uit! Omdat onze Guido de melk ongeacht de kwaliteit voor [ct]100,00 inkoopt, bleef er dus zeker een dikke zes miljoen aan omzet liggen die anders wel was bereikt. Stadhouders die hun waar dus niet tegen constructieve prijzen kunnen wegwerken op de locale boerenmarkten, een gebouw dat zwaar onderschat is qua capaciteiten, kunnen hun waar dus weer beter aanbieden aan een tussenhandelaar. Op die manier wordt er gegarandeerd gedaan aan kwaliteits- en prijsbewaking. Iets waar alle melkboeren uiteindelijk van kunnen profiteren.
De immer stijgende prijs van knollen is iets waar wij reeds eerder vrolijk over hebben mogen keuvelen. Toen jullie eigen ome Kilo nog maar een klein mannetje was kostten knollen op de grote markt een daalder of drie. En heel soms, met een beetje geluk, vond hij ze wel eens voor [ct]2,50. Nog altijd tienmaal meer dan de productieprijs en daarom een goede winstpakker. Inmiddels zien we die prijzen niet meer terug. Knollen, Tomas uit De Kwaak is er trouwens ook eentje, een Soesterknol welteverstaan, met de beroerde kwaliteit van nul brengen nu met het grootste gemak [ct]10,00 op op de grote markt. Een enorme winstpakker voor de beginnende knollenproducent.
De knollen zijn niet verhandelbaar op de locale markten maar zijn een uitstekend handelsproduct. Zo wordt er onder andere melk mee gemaakt. Met 0,1 knol per bus welteverstaan wat een kostprijs met zich meebrengt van [ct]1,00 per bus. Nog altijd meer dan bijzonder lucratief dus. Maar ook wol, een ander niet verhandelbaar op de locale markten product. Voor de productie van wol is echter 1 knol vereist. De productiekosten zijn dus gelijk aan de prijs van 1 knol plus een tiende emmer water ([ct]0,024) en een beetje aan overige kosten. Maar voor het luttele bedrag van [ct]12,00 kan u over het algemeen een prima baal wol produceren die via de verkoop per contract al snel [ct]50,00 oplevert.
Op de grote markt wordt weliswaar meer betaald voor dit product maar u dient er rekening mee te houden dat er dan de schandalig hoge marktcommissie van 10% betaald dient te worden waardoor uw wol dus in plaats van [ct]50,00 "slechts" [ct]45,00 omzet genereert. Het is daarom voor mensen die overwegen hun waar te verkopen via de grote markt altijd aan te raden om in eerste instantie hun waar via het forum aan de man te brengen. Dat kan via "Producten aangeboden" of de veiling. Maar ook op de chat vinden veel verkopers en opkopers elkaar en worden zeer lucratieve afspraken gemaakt. Door de verkoop per contract bespaart u zich de hoge commissies en wordt er dus aantoonbaar meer winst gemaakt in uw mooie steden en dorpen wat de ontwikkeling alleen maar ten goede komt. En de inhoud van uw schatkist natuurlijk ook.
Doek, gewaden, tapijten en kleding vereisen allemaal een hoeveelheid wol. Dat is dan ook naar alle waarschijnlijkheid waar het naartoe gaat als u het heeft verkocht aan een mede-Kapianer. Op de tapijten na is het voor al deze producten ook nog altijd lucratief om deze te produceren met ingekochte wol. Zelfs dan liggen de verkoopsprijzen in de statistieken duidelijk boven de productiekosten en dat, lieve Kapianertjes, is wat dorpen tot steden maakt, de essentie van ons leuke Kapi-Regnum, ons aller doel, winst.
En reken maar dat er flink verdiend wordt op deze producten. Waar sommige van deze producten nog kunnen worden gebruikt als tussenproduct, zoals doek voor dons beddengoed, dat overigens sterk aan de plafondprijs van [ct]1.538,46 blijft staan, en tapijten voor het zout, worden deze ook op de locale markten duur betaald door de inwoners van onze mooie monarchie Kapi-Regum.
Niet geheel onterecht overigens, want de gemiddeld aangeboden kwaliteit mag er zeker ook zijn. En kwaliteit, dat verkregen wordt door onderzoek in de verschillende onderzoekscentra zoals we allemaal weten, betaald zich met fenomenale snelheid terug. De burgers van Kapi-Regnum betalen op de locale markten een veelvoud kapiaanse daalders extra per gestegen Q. Het is dus meer dan duidelijk dat onderzoeken loont. En diegenen die dat heel consequent doen, en daar wil ik voor deze week mee eindigen, zijn de kledingproducenten.
Kleding wordt vervaardigd door 7 balen wol met 10 balen vlas uit handen te geven aan de kapiaanse wevers. En deze mensen, dames en heren, zijn gespecialiseerde vaklieden. Zij kunnen de mooiste kleding maken. En kwaliteit, zoals we weten, heeft waarde. Ondanks dat de plafondprijs van kleding dus op [ct]784,31 ligt, kunnen de kledingverkopers dus vaak een meervoud van dit bedrag in hun schatkisten zien verschijnen. De kapiaanse wevers wisten namelijk deze week een gemiddelde kwaliteit van 42,78 te bereiken. Een nog nooit vertoonde prestatie qua kwaliteitsaanbod. Ongekend knap. Bij deze dan ook de altijd hartelijke felicitaties vanuit "De Bankzitter" met uw ongekende vakmanschap, en dat velen uw voorbeeld maar mogen volgen!
Een altijd vriendelijke groet vanuit "De Bankzitter,"
julie eigen fijne trouwe ome Kilo.
|
|
|