|
|
<<< vorige
volgende >>>
Inhoud
Zondag 23 december.
Het dagblad staat deze keer in het teken van de naderende Kerst!
Op de voorpagina vind je de Zaragoza Review, Het Interview en Het Onderschrift (nieuw!)
- Voorpagina
Op de tweede pagina vind je De Troubadour (nieuw!), De schrijfwedstrijd en het nieuwste hoofdstuk van het verhaal
- Pagina 2
Op de derde pagina vind je alles over het Raadsel van de Week en ook een ingezonden stuk over Midwinter - Pagina 3
En tot slot staat op de vierde pagina Dahantes Rubriek (nieuw!), alles over de Competitie en Het Achterbladverhaal van Minsk
- Pagina 4
|
|
De Troubadour
Een nieuwe naam voor een rubriek die we al wel vaker langs hebben zien komen.
De troubadour vertelt de ene keer een mop, de andere keer een droevig verhaal en weer een andere keer een raadseltje. Inzendingen voor de Troubadour zijn van harte welkom trouwens. Deze keer heeft de troubadour een mop die alle kerstdiners een beetje in perspectief zet...
"Een landloper komt een restaurant binnen en vraagt aan de uitbater een vork. De uitbater, die de landloper natuurlijk zo snel mogelijk weg wil, geeft hem er één en zegt dat hij hem mag houden en niet meer moet terugkomen.
Even later komt er een andere landloper binnen die ook om een vork vraagt. Die uitbater die lichtjes geïrriteert begint te geraken, geeft hem een vork, gooit hem ook buiten en zegt dat ook hij niet meer moet terugkomen.
Weer wat later komt er nog een andere landloper binnen. De uitbater, serieus ambetant: 'jij wilt ook zeker een vork?' Maar de landloper zegt dat hij daar niks mee kan doen en liever een lepel heeft. De uitbater, een beetje verwonderd, geeft hem een lepel. Terwijl hij hem dan buitengooit, vraagt hij: 'waarom wou jij een lepel, als de andere twee een vork wilden?' 'Awel' antwoord de landloper ' om de hoek heeft er iemand gekotst, maar de brokjes zijn er al uit.'"
Chimera
|
|
Schrijfwedstrijd
Een werkkamer vol met rollen papier.
Balansen, inkoopprijzen, marktwaarden. Wachtend op nieuwe handel zit je als handelaar vaak even voor je uit te staren.
Door het raam klinken de geluiden van de harde buitenwereld. Van de marktkooplui zijn de sappigste verhalen te horen over moord, oorlog en complotten.
Zelf maak je ook wel het een en ander mee op de slecht begaanbare wegen van stad naar stad. Opeens heb je het!
Je pakt je veer, doopt hem in wat verse inkt en begint te schrijven...
Schrijf mee aan het verhaal over Kapi Regnum! Elke week zal er een hoofdstuk gepubliceerd worden in ons dagblad. Stuur je verhaal naar 'Handelsburcht'. met als titel 'Schrijfwedstrijd'.
Lukt het jou om het spannendste, grappigste, origineelste verhaal te schrijven? Dan wordt jouw verhaal gepubliceerd in ons dagblad en ontvang je bovendien een oorkonde!
Deze week is het winnende hoofdstuk van Amaranthe, gefeliciteerd met je oorkonde en bedankt voor je bijdrage!
Let even op:
Alleen correct Nederlands, dus let op spelling en grammatica!
Om een beetje de lengte aan te geven: tussen de 400 en 800 woorden zou mooi zijn.
Het verhaal moet aansluiten op de eerdere hoofdstukken. Het verdient aanbeveling af en toe wat dingen 'op te halen' uit eerdere gebeurtenissen.
Nieuwe hoofdstukken kun je insturen tot zaterdag avond 23.59. Later ingestuurde hoofdstukken worden niet meer behandeld.
|
|
Hoofdstuk 4: De Tweesprong
Zwijgend keek Xaver naar de jongen die tegenover hem zat. De knaap zag er bijzonder vermoeid uit in het licht van het kampvuur. Dat was ook niet zo vreemd. Om Xaver te komen vertellen over de onrust in Nieuw Mercia, had hij dagenlang gereisd, alleen stoppend voor de nacht wanneer hij de weg niet meer kon zien. Als hij hem een paar maanden geleden had ontmoet, had hij hem zonder meer aan zijn troepen toegevoegd, ondanks zijn leeftijd van misschien twaalf, hoogstens dertien jaren. Xaver berispte zichzelf voor deze gedachte. De oorlog was voorbij
hij zou nooit meer ten strijde hoeven trekken. Toch moest hij toegeven dat hij onder de indruk was geraakt van de vastberadenheid en doelgerichtheid waarvan de jongen, die Sem heette, sinds hij in hun kamp was aangekomen, blijk had gegeven.
Sem was door een wachtpost onderschept aan de rand van het kamp. Meteen had hij uitgelegd dat hij uit Nieuw Mercia kwam, en dat hij dringend heer Xaver van Mercia moest spreken. Zodra hij Xaver zag, begon hij te vertellen: In het dorp was er onrust uitgebroken. De smid had een ploeg gemaakt voor Sems vader, die een boerderij bezat. De smid vond dat de boer hem voor deze dienst niet minder dan 150 broden diende te geven, voordat hij de ploeg kreeg. Toen de boeren dit hoorden, werden ze woedend. Zij voorzagen de hele gemeenschap van voedsel, en toch werden hun producten niet gewaardeerd. Als je een doek wilde kopen, kostte dat 12 broden. Als je een geit nodig had, werden daarvoor 20 broden geëist. En iedere keer vroegen ze meer
Aangemoedigd door zijn kameraden weigerde de boer deze prijs te betalen. De avond erna brandden er twee boerderijen tot de grond toe af. Er moest iets gedaan worden. Dus was Sem vijf dagen geleden vertokken om Xaver op de hoogte te stellen. Nu zat hij bij het kampvuur met een ongelooflijke snelheid stoofpot naar binnen te werken. Na even ongelovig naar het tafereel te hebben zitten kijken, besloot Xaver dat hij moest spreken met Xena, die naast hem had gestaan.
Ik zal terug moeten gaan naar het dorp, begon hij, toen ze een stukje van het kampvuur afstonden, en ik moet minstens 10 mannen mee terug nemen, om een stadswacht op te richten. Xena knikte. We hadden kunnen weten dat er onrust zou zijn. Voor we weggingen, moesten we iedere dag wel bemiddelen bij een ruzie tussen handelaren. Dat was toch de reden voor deze expeditie? Waarschijnlijk zal alles beter gaan als de mensen zich beschermd voelen door de stadswacht. Maar we hadden Nieuw Mercia nooit moeten verlaten zonder voor ordehandhaving te zorgen, zei hij terneergeslagen. Je had niet kunnen weten dat het zo erg zou zijn; brand stichten is wel een heel extreme manier om uiting te geven aan ongenoegen. Waarschijnlijk waren de daders een paar roekeloze knapen, opgezweept door het gepraat over wraak van hun ouders. Als jij terug wil gaan naar het dorp, kan ik ook wel met de rest van de mannen naar Kobolt reizen. Wat heeft je voorkeur? Ik ga liever goud zoeken, dan uitleggen aan een stel geïrriteerde boeren waarom ze moeten doen wat een vrouw zegt. Xaver lachte. Ik heb je anders nog nooit zien terugschrikken voor zo´n discussie Het is niet dat ik ervoor terugschrik, ik ben gewoon bang voor wat ik die onfortuinlijke boeren dan aan zou doen
Hij lachte weer. Zo ken ik je weer. Hoe ben je van plan het tekort aan werkers op te heffen? Je hebt Ilias gehoord, om die goudader te ontginnen zijn minstens tien sterke mannen nodig. Als we een begin maken, zullen er vast meer mensen op de werkgelegenheid afkomen. De werkloosheid is hoog. Daarom heeft de prins ons deze opdracht gegeven; om het land weer welvarend te maken, niet louter Nieuw Mercia. Neem jij Ilias mee terug naar het dorp? Ik zal wel moeten; hij heeft een genezer nodig
Het dorp is een stuk dichterbij dan Kobolt. We vertrekken morgenvroeg.
Nadat hij afscheid had genomen van Xena, liep hij terug naar het kampvuur waar de jonge Sem zat te knikkebollen. Ik heb een opdracht voor je, als je het niet erg vindt nog een tijd langer van huis te zijn. Sem knikte en luisterde aandachtig, terwijl Xaver hem opdroeg met Xena mee te reizen. Zodra jullie veilig zijn aangekomen in Kobolt, wil ik dat je naar het dorp komt om het mij te vertellen. Dan kan ik me op mijn arbeid in het dorp richten, zonder me al te veel zorgen te hoeven maken over mijn nicht. Ik ben verheugd dat u zoveel vertrouwen in mij stelt. Ik zal u niet teleurstellen.
Terwijl Xaver naar de opkomende zon keek, die zich voor hem bevond, vroeg hij zich af hoe het Xena zou vergaan op haar reis naar het westen. Zijn nicht zou zich wel redden, dacht hij met een glimlach. Hij had niet kunnen vermoeden wat voor problemen Xena zich op de hals zou halen, nog voor ze met haar gezelschap het volgende dorp zou bereiken
Kapi Regina
|
|
|
|