Inhoud
26 09 2010,
- Bladzijde 1
Op de voorpagina vind je Het welkomswoord en de verjaardagskalender
- Bladzijde 2
Op de tweede pagina vind je alles over de Competitie.
- Bladzijde 3
Op de derde pagina vind je de nieuwe interview rubriek
- Bladzijde 4
Op de vierde pagina vind je het raadsel van de week.
- Bladzijde 5
Op de vijfde pagina vind je het vervolg verhaal .
- Bladzijde 6
Op de zesde pagina vind je de producten rubriek van Niecke
- Bladzijde 7
Op de zevende pagina vind je de middeleeuwse rubriek
- Bladzijde 8
Op de achtste pagina vind je de "pret op de chat" column
- Bladzijde 9
Op de negende pagina vind je de beursbabels van Ome Kilo
- Bladzijde 10
Dankwoord
| |
|
|
Ome Kilo's Beursbabbels
Een blik op de grote markt met jullie eigen fijne ouwe trouwe ome Kilo
Dag lieve Kapianertjes van ome Kilo,
wat een drukke handelsweek hebben we weer achter de rug zeg! Eentje waarbij uiteraard de capaciteit van de vissershavens centraal stond want, zoals jullie allemaal weten, is de mosselcompetitie in volle gang. En de mosselpannetjes schoten net zo snel door de grote markt als de coinsprijs onlangs steeg tot ongekende hoogte. Heel erg snel dus.
Mosselen met kwaliteit 2 kunnen ook al snel worden geproduceerd door kleinere stadhouders. Door boten en werktuigen aan te schaffen die in combinatie met uw eventuele mosselenonderzoek een totaalwaarde behalen van zes, zeven of acht, kunt u deze mosselen maken en verkopen. Of insturen om uw gilde te helpen aan eeuwige roem natuurlijk.
Voor de mosselen worden gigantische bedragen gerekend en gekregen op de grote markt. [ct]17.000,00 is eerder regel dan uitzondering en dat is, zoals u zich kunt voorstellen, een enorme winstmarge, zowel absoluut als procentueel. Als we even snel rekenen dan zien we namelijk dat een mossel, waarvoor een tiende boot en een tiende werktuig noodzakelijk is een kostprijs heeft van, en deze bedragen zijn relevant op het moment van schrijven, [ct]25,00 (een tiende boot) plus [ct]1,20 (een tiende werktuig) plus [ct]6,00 (productiekosten.) Voor het schamele bedrag van [ct]32,20 bent u dus al in het bezit van een mossel die u bruto alweer voor 528 keer zoveel kunt verkopen. De aanschafprijs van een vissershaven betaalt zich dus razendsnel terug op dit moment.
Een ander, reeds veelbesproken, product dat wij zelden zien aangeboden worden op de grote markt maar waarbij toch een levendige handel is qua productiegebouwen, is uiteraard water en de bijbehorende bronnen. Bronnen werken op startende coinsspelers als een blauw licht op vliegen. Niemand weet precies hoe het werkt, maar ze hebben een vreemde aantrekkingskracht.
Bij de aanschaf van een gebouw is het interessant om de terugverdientijd eens onder de loep te nemen. U moet in dat geval dus berekenen of de productie die u behaalt uit het gebouw in overeenstemming is met het bedrag dat het u oplevert en de prijs die u voor een gebouw betaalt. En toevallig zagen wij onlangs 5 maximaal uitgebreide bronnen van eigenaar wisselen. Laten we die als voorbeeld nemen.
Op 17 september zagen wij maar liefst 5 bronnen van maximale omvang, wat 341 dagen kost om te realiseren, van eigenaar wisselen. De betaalde prijs was 750 miljoen kapiaanse daalders. Er vanuitgaande dat een betreffende bron een opbrengst heeft van 103.863 emmers water per uur dat vervolgens verkocht kan worden voor [ct]0,24, is de bron in 32.822 uur geheel terugbetaald. Dat is dus bijna vier jaar tegenover net geen jaar aan bouwtijd. Op dit moment lijkt de aanschaf van een vissershaven zich dus sneller terug te betalen dan de aanschaf van een bron.
Naast dat we kunnen stellen dat de handel in water nu niet bepaald lucratief is voor stadhouders, met uitzondering van onze leider Wim uiteraard, was er deze week ook wat kritiek op de chat op de fruitplukkers. Jullie ome Kilo's grote vriend en Soesterknol, Tomas uit De Kwaak, begon zich ernstig zorgen te maken over de geestelijke gesteldheid van ondergetekende. Aangezien er sinds enkele dagen een kleine fruitlijn is aangeschaft in "De Bankzitter," en er uiteraard volop over werd gepocht op de chat, stelde Tomas dat fruit slechts een fractie beter was dan water om te verkopen.
De kosten van fruit zijn echter erg laag en zeer vergelijkbaar met bijvoorbeeld graan. De productiekosten liggen iets hoger evenals de productiesnelheid. Daarentegen ligt het prijsplafond van fruit tegenover graan weer iets lager. Behoorlijk veel procentueel gezien zelfs. Maar met meer een meer fruitsoorten die dankzij grote inspanningen telkenmale het prijsplafond van [ct]100,00 handhaven, compenseert de overproductie al snel het prijsverschil met graan. En als we dan ook nog een blik werpen op de gemiddelde kwaliteiten, dan zien we al snel dat een redelijke verkoopprijs van fruit op eigen markten veel sneller haalbaar is dan een vergelijkbaar resultaat met graan. Fruitplukkers, lang het lachertje van ons mooie Kapi-Regnum, verdienen dus vele malen meer kapiaanse daalders dan werd aangenomen. Jullie ome Kilo is dan ook zeer content met zijn fruitgebouwen!
Nu is het dan weer wel zo dat er tot voor kort weinig tot geen mogelijkheden waren voor de fruitplukkers om hun fruit verder te gebruiken bij de ontwikkeling van andere producten. En een product met een langere productielijn levert hier in Kapi-Regnum nu eenmaal vaak meer op dan een product dat uit een eenvoudiger productiegebouw komt. Gelukkig is er nu, naast wijn en geroosterde ganzen, die respectievelijk druiven en appeltjes vereisen, ook de mogelijkheid om kersen en peren verder te verwerken tot een brandewijn. Ongetwijfeld is dit een bedankje van onze vrijwel altijd trouwe monnik aan ome Adje uit Oldenwood en Kapi-Jappie de kersenkoning, die er als eersten is slaagden om de peren en kersen op het prijsplafond van [ct]100,00 te krijgen.
Het kersenwater en de perenbrandewijn doen het overigens prima in de welbekende statistieken van onze monnik die, zoals we reeds eerder meldden, wel eens te diep in het glaasje wil kijken en vervolgens niet op tijd de statistieken voor ons kan uitrekenen. Deze nieuwe producten vormen dan ook niet alleen een leuke uitdaging voor alle kapiaanse stadhouders, het is ook een kwestie van tijd tot onze monnik zich weer eens te buiten gaat aan productloyaliteit.
Met een plafondprijs van [ct]444,44 zitten kersenwater en perenbrandewijn wel iets lager dan de plafondprijs van wijn, maar dat is uiteraard te verklaren door twee factoren. Ten eerste zijn er om een of andere duistere reden geen vaten nodig voor dit heerlijke vocht, en ten tweede vereist de productie van wijn maar liefts tweemaal zoveel fruit als de eerder genoemde dranken. Het zal de monnik een zorg wezen, het is de smaak die telt.
Op het forum kennen we allemaal "De Waag." Dit is de plek waar we kunnen teruglezen over de verschillende producten die ons mooie Kapi-Regnum rijk is en de prijsontwikkelingen over de, inmiddels, jaren. Het vormt een grote bron van ideeen voor stadhoudertjes die nog naarstig op zoek zijn welk product het beste bij hun past. De laatste tijd is het er, op een enkele uitzondering na, ietwat stilletjes met nieuwe artikelen maar dat heeft er ongetwijfeld mee te maken dat de meeste handelaren elkaar reeds hebben gevonden.
Zout was deze week een uitzondering. Nadat de welbekende Blubbel, ome Kilo's co-auteur van de populaire column "Pret op de Chat," dit complexe product een eigen topic gaf, was het Chall uit Hofwijck die hier als eerste reageerde. En terecht want de zoutprijs, die voorheen zo goed als verankerd stond op de [ct]1.208,46, zagen we door een licht dal gaan. En dat terwijl de gemiddelde kwaliteit ongekend hoog bleef, ruim boven de 40! En dat, lieve kapianertjes, duidt op onkunde danwel onwil.
Tegenwoordig zijn wij met zoveel kapiaanse stadhouders dat het onderuit halen van een markt vrijwel onmogelijk is geworden. Vroeger hadden wij, ja jullie ome Kilo wordt echt oud, types die wij aanduidden als dumperts. Deze lieden kochten goederen op vanaf de grote markt om deze aan minimale winsten snel te verpatsen aan de locale bevolking op eigen markten. Snelle winsten maar beperkt. Door het huidige enorme aanbod van de meeste producten is dit vrijwel onmogelijk gemaakt. Bij zout echter is het aanbod zeer laag en bestaat dit gevaar nog wel degelijk.
Heer Vandi, CCM en ondergetekende hadden met de opkomst van de haakbussen veel last van dergelijke lieden. Het meest effectieve bleek wel om de verkoop van de betreffende producten volledig stop te zetten. Zo daalde de prijs van een product door de dumpert nog sneller omdat deze niet meer werd gecompenseerd door de andere, welwillende stadhouders. Uiteraard werd de tijd nuttig besteed doormiddel van uitbouwen zodat de prijs ook weer snel hersteld kon worden nadat de dumpert zich had teruggetrokken uit de branche vanwege zelfs voor hem/haar tegenvallende resultaten.
U zult begrijpen dat een onderlinge samenwerking tussen de verschillende steden zeer constructief bijdraagt aan de uitwisseling van kennis, het verstevigen van onderlinge banden en daarmee ook de reductie van de mogelijkheid van een dumpert die een volledige markt kan verzieken. Daarom is het ook van groot belang dat er gecommuniceerd blijft worden tussen de stadhouders. Dat kan op het forum, binnen uw gilde of op de chat.
En laten we wel zijn, lieve Kapianertjes, zonder het plezier van de onderlinge contacten is zelfs ons mooie Kapi-Regnum niet meer dan productie draaien. Wink
Tot volgende week en natuurlijk een altijd vriendelijke groet vanuit "De Bankzitter,"
jullie eigen fijne ouwe trouw ome Kilo
PS; de berekening met betrekking tot de bronnen heb ik overgenomen van Karel oet Woabich die dit even snel had voorgerekend.
|
|
|