Inhoud
03 10 2010,
- Bladzijde 1
Op de voorpagina vind je Het welkomswoord en de verjaardagskalender
- Bladzijde 2
Op de tweede pagina vind je de beursbabels van Ome Kilo
- Bladzijde 3
Op de derde pagina vind je alles over de Competitie
.
- Bladzijde 4
Op de vierde pagina vind je de nieuwe interview rubriek .
- Bladzijde 5
Op de vijfde pagina vind je het raadsel van de week
- Bladzijde 6
Op de zesde pagina Dankwoord
| |
|
|
Ome Kilo's Beursbabbels
Een blik op de grote markt met jullie eigen fijne ouwe trouwe ome Kilo
Waarde kapiaanse edelmannen en, niet te vergeten, edelvrouwen,
Deze week stond ook weer bol van de activiteit in alle kapiaanse steden en dorpen. Druk werd er gehandeld op de locale markten, het forum, de chat, de grote markt en, natuurlijk, onderling tussen de immer groeiende groep stadhouders. Ja, lieve Kapianertjes van ome Kilo, ons mooie Kapi-Regnum biedt werkelijk volop mogelijkheden om de inhoud van uw schatkist te doen toenemen.
Als startende kapiaanse ondernemer is het vaak erg lastig om de juiste verkoopmogelijkheid te vinden binnen het web van mogelijkheden. Gelukkig was Tommy uit Kailua zo attent om enige tips hierbij te verstrekken waarbij niet alleen de startende kapiaanse stadhouder wordt voorzien van de broodnodige kapiaanse daalders maar waarbij ook de stad Kailua ruim werd bedeeld in de producten voor speciale gebouwen. Zo kan Tommy bij de strijd naar Kapi-paus natuurlijk zijn eerste positie flink versterken. Heel handig gedaan.
Het is vaak ook heel lastig voor de kleine ondernemers onder ons om op de locale markten een fatsoenlijke, constructieve prijs te krijgen voor de geproduceerde waar. Zeker met lage kwaliteiten, waar vanzelfsprekend iedere stadhouder mee begint, is het uitermate lastig om de locale bevolking van kleine steden te overtuigen juist voor hun product te kiezen. De prijzen aldaar vallen dan ook vaak erg tegen.
Doorverkoop aan anderen is natuurlijk een prima oplossing. Zeker nu er zoveel vraag is naar producten met kwaliteit nul, een kwaliteit die we relatief vaak tegenkomen bij de kleinere ondernemers. Al moet er ook worden bijvermeld dat er ook meer ervaren stadhouders zijn die zich uitsluitend richten op de verkoop van producten met kwaliteit nul. Met de huidige prijzen is dat natuurlijk ook niet vreemd. Er kan aanzienlijk meer mee worden verdiend dan wanneer u dezelfde producten met een iets hogere kwaliteit op een locale markt met enkele honderden vierkante meters omvang probeert te verpatsen.
Terwijl de tijd voortkruipt in ons mooie Kapi-Regnum en u uw gebouwen langzaam maar zeker in omvang ziet toenemen, zult u merken dat grote locale markten al snel uw producten tegen steeds toenemende snelheid weten te verkopen. Dat gaat op een gegeven moment zo snel dat het interessant wordt om extra producten in te kopen om deze vervolgens door te verkopen op uw locale markten. Tegen een hogere prijs uiteraard want we zitten hier niet om aardig tegen elkaar te zijn maar om keiharde kapiaanse daalders binnen te harken.
Een stadhouder die we op het moment buitengewoon veel zien in de ambulante handel is natuurlijk ome Kilo's grote vriend Arend. Hij moet wel zo'n beetje de meest gewiekste handelaar in ons mooie koninkrijk zijn. Manmanman, wat kan die stadhouder zeuren, drammen en piepen om zijn zin te krijgen. En met succes! Keer op keer weet hij de absolute bodemprijzen binnen te slepen, met name met zijn geitenhandel. Gelukkig maar van die bodemprijzen want aangezien ome Kilo's goede vriend zoveel handel weet binnen te halen wil er zo nu en dan wel eens een probleempje zijn met de liquiditeit. Maar nooit zo erg dat de verkopers erg lang hoeven te wachten gelukkig.
Sommige aangekochte producten kunnen natuurlijk ook worden gebruikt om zelf andere producten te maken. Zo zijn ijzer en ijzerwaren met een hoge kwaliteit uitermate goed en snel tegen zeer interessante prijzen te verhandelen. GWS uit Limbon, die ons zonder een woord te zeggen besloot te verlaten, was hierin gespecialiseerd. Maar ook Iron City, lang geleden Kingdom of Peace geheten, die onlangs plotseling van gilde wisselde, weet precies hoe lucratief de ijzerhandel kan zijn. Specialisatie is zeer winstgevend, lieve Kapi-vriendjes en -vriendinnetjes.
Ijzer, dat, zoals we allemaal natuurlijk weten, niet op de locale markten kan worden verkocht, wordt voornamelijk gebruikt in de meubelindustrie. Stoelen zijn nog altijd veruit het populairst. Met name door toedoen destijds van Chimera uit Nieuw Gent. Hij die het niet kon verkroppen te zijn voorbijgestreeft op de eerste plaats in totaalwaarde en besloot om een redelijk permanente Kapi-vakantie in te lassen. Stellingkasten, de specialiteit van ComeBack, momenteel de nummer twee bij de totaalwaarde, komen in de populariteitsstatistieken op de tweede plaats. Maar ook kasten, Leeds, en zelfs tafels geraken meer en meer in de belangstelling.
De marges op dergelijke producten zijn dan ook fenomenaal. In eerste instantie kunnen deze goederen tegen zeer interessante prijzen worden verhandeld op de laagste kwaliteit. Om uiteraard tegelijkertijd ondertussen onderzocht te worden en de locale verkoopmogelijkheden uit te breiden. En na verloop van tijd kunnen de hogere kwaliteit meubelen buitengewoon lucratief locaal worden verkocht. Ook de onderzoeken en het onroerend goed dat hiermee gemoeid is, is dan ook zeer gewild.
Onroerend goed en onderzoeken vormen overigens een zeer interessante markt op zich. Wat we hierbij zien is dat er Kapianers zijn die zich uitsluitend richten op het bouwen van een gebouw met als doelstelling deze bij voltooiing te verkopen, zoals DuulssoMalar, en dat er stadhouders zijn die zich richten op het onderzoeken van producten om deze onderzoeken vervolgens te verkopen. Leentje uit Nature_Village leek daarbij een beetje een voorbeeld, ware het niet dat zijn dubieuze handelspraktijken voortijdig zijn gestaakt.
Dubieuze handelspraktijken kunnen verschillend worden geinterpreteerd. Overduidelijk is dat het beheren van meerdere steden ten behoeve van het floreren van slechts een stad, niet goed te praten valt. Het is dan ook niet voor niets dat in het geval dat meerdere steden worden bestuurd vanuit een centraal punt, de betreffende stadhouders hier melding van moeten maken op het forum. Uiteraard kunnen de steden dan zonder problemen parallel bestaan. Het meest duidelijke voorbeeld hiervan is uiteraard onze leider Wim die met zijn fictieve broertje en zusje drie steden bestuurt vanuit een centraal punt.
Andere dubieuze handelspraktijken kunnen zijn het verkopen van producten tegen een niet-marktconforme prijs. En dan hebben we het met name over onderlinge handel per contract. Als ome Kilo bijvoorbeeld hout zou verkopen aan tante Niecke aan [ct]69,00, dan kunnen we er redelijkerwijs van uitgaan dat beide partijen snode plannen hebben. Hout is immers standaard aan [ct]24,00 beschikbaar in het Koninklijk Magazijn Beheer.
Onroerend goed is meestal wel redelijk op waarde te schatten door het kijken bij de afgelopen veilingen. Maar ook daar zitten mazen in het net. U zult bijvoorbeeld staan te springen om een bepaald gebouw en ineens staat het op de veiling. Dan biedt u natuurlijk gelijk de prijs die garant staat voor de directe verkoop. Maar in de regel kunnen we stellen dat de prijs van een gebouw zou moeten kunnen worden terugverdient in de bouwtijd van het te kopen gebouw. Waar een bron van 750 miljoen daar dus vier keer langer over doet, kan een weverij daar al snel aan zitten.
Onderzoeken zijn weer een heel ander verhaal. Zeker voor de kleine ondernemers onder ons kan het onderzoeken van producten een ware nachtmerrie vormen. Onderzoekscentra bouwen slechts langzaam uit en voordat er dan ook producten uit de productiegebouwen komen die de gemiddelde kwaliteit van producten in de statistieken van onze vrijwel altijd trouwe monnik evenaren, zijn er vaak maanden, zo niet jaren verstreken. De aanschaf van enkele coins, om deze vervolgens tegen forse bedragen te verkopen, kan dan zorgen voor voldoende financiele middelen om de aanschaf van een onderzoek mogelijk te maken.
Coins, lieve Kapianertjes van ome Kilo, zijn wellicht het meest duidelijke voorbeeld dat een marktconforme prijs voornamelijk niet echt duidelijk is. Coins zijn voor veel steden noodzakelijk om het voortbestaan te garanderen omdat deze worden gebruikt om de premiumaccounts te behouden. De vraag is dus groot en de extra gebouwen verantwoorden de aanschaf van coins tegen schrikbarende prijzen. Ruim 90% van de grootste 400 steden hebben premium. Dat zijn dus 360 steden die maandelijks 20 coins nodig hebben. Dat zijn 7.200 coins die een waarde van [ct]360.000.000.000,00 vertegenwoordigen!
Toen jullie ome Kilo lang geleden nog Uw gramploffert was, toen kostten de coins [ct]100.000,00. Dat is ruim 500 maal goedkoper dan de huidige prijs, al was dat destijds ook een dure zaak hoor!
Hoewel we dus kunnen stellen dat er voor producten, en dan zeker de basisproducten als steen, water en hout, duidelijk gesteld kan worden wanneer een transactie een verdachte transactie betreft, is dat bij onderzoeken, gebouwen, coins en ook status lang niet altijd duidelijk. Wat voor de een veel te duur is, is voor de ander een zeer aantrekkelijke prijs. En iemand die zich daar altijd hard voor heeft gemaakt is natuurlijk onze uitsmijter van de kapiaanse herberg, Bouncer uit Freedom City.
Bouncer, een goede vriend van jullie ome Kilo, leeft graag op het randje en is altijd duidelijk met zijn mening. Niet altijd ter voller tevredenheid van onze moddereters maar altijd vermakelijk. Zo herinneren we ons nog de oprichting van het Alternatief Kapi Gilde, destijds een roerige tijd waarin de oprichting een duidelijk protest was tegen de heersende orde. Maar ook de ongezouten meningen op het forum, waarin subtiliteit ver te zoeken is, worden vaker wel dan niet met hem geassocieerd. Maar met zijn uitspraak over marktconforme prijzen sloeg hij zeker wel de spreekwoordelijke spijker op de kop. Wellicht kan er ook bij; Morituri te salutant! Want leven op het randje kan natuurlijk risicovol zijn.
Handel dus voorzichtig, handel dus verstandig, handel dus consequent maar bovenal handel met plezier!
Tot volgende week en natuurlijk een altijd vriendelijke groet vanuit "De Bankzitter,"
jullie eigen fijne ouwe trouwe ome Kilo
|
|
|