Editie 156 | Bladzijde 6 13. feb 2011 AD
<<< vorige volgende >>>


Inhoud


13 02 2011,

- Bladzijde 1
Op de voorpagina vind je Het welkomswoord en de verjaardagskalender.

- Bladzijde 2
Op de tweede pagina vind je Diana's intervieuw met..

- Bladzijde 3
Op de derde pagina vind je het raadsel van de week.

- Bladzijde 4
Op de vierde pagina vind je de geschiedenis van..

- Bladzijde 5
Op de vijfde pagina vind je alles over de competitie.

- Bladzijde 6
Op de zesde pagina vind je de beursbabbels van Adrem

- Bladzijde 7
Op de zevende pagina vind je het dankwoord.




De beurskrabbels van AdRem

Gegroet waarde kapiaanse edelmannen en jonkvrouwen,

De dagen beginnen alweer te lengen en ook de zon wint alweer aan kracht. Laat u echter niet foppen door dit mooie weer, het zou niet de eerste keer zijn dat het nog behoorlijk vriest in februari. Hopelijk heeft u dus nog niet uw gehele zoutvoorraad er door heen gejaagd, maar nog een bergje achter gehouden om een eventuele nieuwe gladheid in uw stad te voorkomen.

Maar nu het er op lijkt dat het toch al weer wat beter wordt komen de hengels misschien weer uit de schuur te voorschijn en gaat ook de hobbyvisser weer eens aan de waterkant zitten. Want, zoals de bestuurder van werthood in de waag terecht opmerkte, neemt het aanbod van vis wat af. Nee, u hoeft nog niet direct in paniek te raken, er is nog genoeg aanbod om op vrijdag een visje te eten. Maar om dat ook op een andere dag in de week te doen, tja, dat is alweer een ander verhaal natuurlijk. Mochten we enkele weken geleden nog een aanbod noteren die ruim boven de twintig miljoen stuks per dag lag, tegenwoordig zien we ook dagen dat de dertien miljoen niet eens gehaald wordt. Het positieve feit wat we uit de door onze geliefde monnik opgestelde statistieken kunnen halen is dat er nog wel steeds een prima vis te koop wordt aangeboden op de marktkramen. Een kwaliteit die onder de vierendertig komt is een zeldzaamheid en men is dus ook genegen om nog steeds een goede prijs hiervoor te betalen, de gehele week hebben we dan ook de plafondprijs mogen bewonderen in de lijsten.

Wat uw allen ook niet ontgaan is natuurlijk, is het feit dat de schatkistbewaarder van onze geliefde koning om hulp heeft gevraagd bij het verkrijgen van ijzererts. Er wordt in de kasteelgangen gefluisterd dat deze klompjes ijzererts met goudverf worden bestreken om ze later in de maand als cadeautje uit te delen op het feest der goudgekken. Nou vraag ik u, dat is toch geen doen, onze eerzame burgers op die manier proberen te bedotten?! In de hoop waarschijnlijk dat de mensen het niet in de gaten hebben omdat op de feesten het gerstenat wel weer uitbundig zal vloeien. Wat tevens op valt is dat de schatkistbewaarder er niet veel voor over heeft om deze klompjes te verkrijgen, hij heeft er slechts 0,10[ct] voor over. Toch heeft deze lage prijs er niet voor gezorgd dat de prijs op de markt laag blijft, er wordt toch op de vrije markt momenteel boven de 300[ct] betaald voor zo’n zelfde klompje ijzererts. De stadhouders die dus een serieuze gooi doen naar een mooie medaille in deze competitie zullen er behoorlijk wat geld moeten bijleggen om voldoende klompjes goud, euhm, ijzererts in te leveren. Dat dit voor menigeen geen bezwaar is blijkt wel uit de aantallen die er momenteel al ingeleverd zijn.

Als tijdelijke columnist wil ik hier ook nog even vermelden dat ik, hoe langer ik dit doe, steeds meer respect krijg voor de eigenlijke schrijver, Ome Kilo. Het valt niet mee om iedere week een stukje op perkament te zetten en zodoende de krant gevuld te krijgen. Tot mijn grote vreugde heb ik gezien dat er weer nieuwe gastschrijvers zijn opgestaan om bij het vullen van ons weekblad te helpen. Een nieuwe column, getiteld “De geschiedenis van…” ligt hieraan ten grondslag. Mocht u zelf vinden dat u ook een stukje op perkament kan zetten over het ontstaan van uw stad stuur dit dan per duif naar de redactie van dit weekblad. Let er wel op dat u dit natuurlijk op een beetje kwalitatief goed perkament doet, wie weet wat voor slecht weer uw duif onderweg moet doorkruisen om uw brief af te leveren. De hoogste kwaliteit is momenteel vijfendertig, maar zover wil ik niet gaan natuurlijk om te stellen dat u dat moet zien te verkrijgen om uw brief naar onze redactie te sturen. Maar de gevolgen van een slechte kwaliteit zijn natuurlijk voor u zelf, mocht het niet goed te lezen zijn dan is het uw eigen reputatie die wordt aangetast door de vele spelfouten die dan in de krant staan. Een verregend stuk perkament van een lage kwaliteit valt nu eenmaal sneller uit elkaar dan een kwalitatief beter stuk perkament. Ook de schrijfveer is van groot belang, is deze scherp, vlekt de veer niet teveel, is de veer prettig vast te houden voor het schrijven van een behoorlijk stuk tekst, allemaal zaken waar u rekening mee dient te houden. Gelukkig zien we in de statistieken, op papier gezet met een der beste veren die te verkrijgen is momenteel, zelden een kwaliteit onder de dertig staan dus dit zal geen probleem opleveren. Ook in deze tijd geldt al goeden coop, quaden coop.

En met deze oude wijsheid laat ik u weer alleen zodat u zich weer met het besturen van uw stad kan gaan bezighouden.

Een vriendelijke groet vanuit “Oldenwood”.











<<< vorige Weekblad Archief volgende >>>