Inhoud
27 02 2011,
- Bladzijde 1
Op de voorpagina vind je Het welkomswoord en de verjaardagskalender.
- Bladzijde 2
Op de tweede pagina vind je alles over de competitie.
- Bladzijde 3
Op de derde pagina vind je de geschiedenis van...
- Bladzijde 4
Op de vierde pagina vind je de beursbabbels van ome Kilo.
- Bladzijde 5
Op de vijfde pagina vind je het nieuws uit de stad.
- Bladzijde 6
Op de zesde pagina vind je Diana's intervieuw met..
- Bladzijde 7
Op de zevende pagina vind je het raadsel van de week.
- Bladzijde 8
Op de achtste pagina vind je het dankwoord.
| |
|
|
Ome Kilo's Beursbabbels
Een blik op de grote markt met jullie eigen ome Kilo
Waarde kapiaanse vrienden en vriendinnen,
wat een drukke handelsweek hebben we weer achter de rug. Een week waarin natuurlijk weer heel erg veel is gebeurd. Het hoogtepunt was natuurlijk de terugkomst van onze leider Wim. Wim, wie kent hem niet, de voormalig leider van het machtige watergilde, de uitvinder van Kapi-Regnum, de legendarische wereldwonderbouwer, de enige man die Kapi-Regnum reeds viermaal uitspeelde inclusief het geheime level, afijn... Wim. Zijn terugkeer zal de watermarkt waarschijnlijk weer flink op zijn kop zetten. Al is natuurlijk ook niet helemaal uit te sluiten dat onze leider zich ditmaal richt op een ander product. De enige die daar uitsluitsel over kan geven is onze leider zelf, die overigens mogelijk binnenkort door de collega van jullie ome Kilo, Diana, zal worden uitgenodigd voor een interview waarbij hij mogelijk een tipje van de sluier met betrekking tot zijn successen zal oplichten.
Hoe fijn het is in ons mooie Kapi-Regnum dat weten wij allemaal. Het is daarom ook niet verwonderlijk dat sommige handelaren die vanwege een duister handelsverleden tijdelijk niet meer onder ons waren, dankzij het strenge maar rechtvaardige beleid van Leeds en tante Niecke, zo nu en dan toch proberen terug te keren naar de plek waarvan wij allemaal zo genieten, Kapi-Regnum. Zo kunnen de kapiaanse edellieden die reeds langer vertoeven in de weelde van hun steden zich wellicht nog de Rempio's herinneren. Deze zeven sujetten hielden er een vreemde handelswijze op na die volgense de toenmalige rechtmacht, BigMamma, niet door de spreekwoordelijke beugel kon. Maar natuurlijk kan het ook voorkomen dat slechts een persoon het wel erg bont maakt en ons tijdelijk moet verlaten. Zodoende kan de geitenbranche zich opmaken voor flinke concurrentie van Leentje uit Nature_Village! Voorheen een handelaar met eigen zienswijze en recordhouder gildeslijten. Maar zoals altijd zijn er ook handige handelaren die ook daar een slaatje uit weten te slaan, met name Kapi-Regnum's meest gewiekste handelaar Arend, die altijd in is voor allerhande handel.
We hebben het zo druk met handelen dat we bijna zouden vergeten dat er ook nog een competitie aan de gang is. De wild q6 competitie waarbij het Alternatief Kapi Gilde ruim aan kop gaat, op het moment van schrijven, met ruim dertig miljoen stuks wild! De smaak van de overwinning is zoet en smaakt naar meer, zullen ze daar wel denken na de laatste glorieuze overwinning met de geroosterde ganzen.
Wild met kwaliteit zes zien we inmiddels met prijzen varierend van [ct]6.000,00 tot [ct]9.500,00 op de grote markt staan. Een indicatie dat er toch wel flink ingekocht wordt en dat we mogelijk een zeer verrassende top drie zullen zien aan het einde van deze spannende competitie. Een competitie die ditmaal een uitgelezen kans is voor de startende veeboeren onder ons om eens flink de schatkist te vullen terwijl het voor de meer ervaren veeboeren onder ons wellicht slechts een onsje meer is dan de dagelijkse gang van zaken. Hoewel dat de kapiaanse handelaren er natuurlijk niet van zal weerhouden om hun veeboerderijen volop in de strijd te gooien om eeuwige roem voor hun gilde te verwerven.
Voor de meer ervaren veehouders hier in ons mooie Kapi-Regnum zijn prijzen van [ct]4.000,00 per stuk wild echter niet meer dan normaal. Hoewel we deze prijzen zelden tot nooit tegenkomen op de grote markt, met uitzondering van tijden van competitie natuurlijk, waarbij we, zoals we momenteel merken, uitschieters hebben tot wel [ct]10.000,00, moeten we ons realiseren dat het wildgebraad dat wordt gemaakt met het wild, dat we immers niet op de locale markten kunnen slijten, het is immers wild en dat zou veel te gevaarlijk zijn voor de gemiddelde burger, tenzij deze in de stad van onze leider Wim woont, waar het wild tegen alle regels in wel op de locale markten kan worden verkocht, op de levensmiddelenmarkten vaker wel dan niet prijzen kan opbrengen tot wel [ct]950,00, waarbij prijzen van [ct]800,00 eerder regel dan uitzondering zijn. Aangezien de kapiaanse slachterijen van elk stuk wild maar liefst vijf stukken wildgebraad kunnen maken, is [ct]4.000,00 werkelijk het onderste uit de kan voor de huidige wildhandelaren.
In de statistieken van onze vrijwel altijd trouwe monnik, die overigens graag een glaasje wijn lust, en, naar ik heb vernomen van een man in een lange overjas met opgeslagen kraag en met een hoed waarvan de rand voor een schaduw over zijn ogen zorgde, in een donker steegje achter de herberg, perenbrandewijn, sinds Adje uit Oldenwood hem namens jullie eigen ome Kilo met grote regelmaat aan de tand voelde met betrekking tot de statistieken, missen we nog wel meer producten behalve wild. Dat zijn de producten die men niet op locale markten kan verkopen en dien ten gevolge moeilijker te volgen zijn qua gemiddeld aanbod van prijs en kwaliteit aangezien deze, met uitzondering van de grote markt, veelal onderhands worden verkocht. We denken hierbij natuurlijk aan, uiteraard, wild, knollen, ijzer en ook boten.
Boten zijn essentieel voor de visserij. Zonder boten zit men immers simpelweg met een hengeltje op de kade en, aangezien we het hier hebben over een middeleeuws handelsspel, kunnen we er redelijkerwijs vanuit gaan dat met aan de kade meer afval vangt met de hengel dan daadwerkelijk vis. De kapiaanse vissers zullen dus verder uit de kust moeten. En omdat het zwemmende moeilijk vissen is gebruiken zij daarbij boten. Boten die niet kunnen worden verkocht op de locale markt en die we dus ook niet terugzien in de statistieken van onze vrijwel altijd trouwe monnik. Voor een indicatie van de botenprijs zullen we ons dus moeten richten op het aanbod op de grote markt.
Nu zijn er in ons mooie Kapi-Regnum veel steden die zich richten op de lucratieve visserij. Zo is er de altijd charmante madame Chery, uit Cheryline, en ome Kilo's goede vriend Neophema. Uit betrouwbare bron heeft ondergetekende zelfs vernomen dat men in Denora, na een forse periode van uitbreiding, weer aan de slag gaat met de visserij. En, niet te vergeten, ook jullie eigen ome Kilo levert een bijdrage aan de visindustrie, zij het zeer bescheiden, zoals jullie van hem gewend zijn, van ons mooie Kapi-Regnum. Uitgaande van een dagelijks aanbod van zo'n 14 miljoen stuks vis zijn er dus al 700.000 boten nodig per dag. En dan laten we de parels en de mosselen voor het gemak maar even buiten beschouwing.
Op de grote markt zien we echter dat als we het volledige aanbod van boten op het moment van schrijven bij elkaar optellen, dat er slechts 14.348 boten worden aangeboden, genoeg voor 286.960 vissen, en dus bij lange na niet genoeg om het gemiddelde aanbod van vis in stand te houden. Alhoewel het daarentegen voor de visstand juist weer heel gunstig is. Hieruit kunnen we twee veronderstellingen aannemen. Ten eerste, en dat is zeer waarschijnlijk, dat veel steden die zich richten op vis tevens in het bezit zijn van een eigen botenlijn. Dit is natuurlijk om de producties veilig te stellen en een constante kwaliteit te garanderen. Ten tweede kunnen we ook de conclusie trekken uit het aanbod op de grote markt dat de botenhandel misschien danwel niet transparant maar zeker wel zeer levendig is! Een uitgelezen kans dus om als startende ondernemer met visie en begrip van kapiaanse zaken, waarbij de kennis op het forum in "De Waag" voor het oprapen ligt, om een flink belegde boterham aan te verdienen.
Bouncer uit Freedom City, de charmante GWS uit Limbon en de Ganzzzz uit Ganzenstad zijn voorbeelden van kapiaanse handelaren die in het verleden hun schatkisten flink wisten te vullen met de botenhandel, en de ijzerwarenhandel in het algemeen. Zij hadden een vaste clientele. En dat, lieve Kapianertjes van ome Kilo, is vaak waar de spreekwoordelijke schoen wringt. Want hoe vindt u nu een vaste afnemer voor uw boten? Welnu, dat is redelijk eenvoudig en komt neer op wederom vissen. Als botenproducent kunt u een klein gedeelte van uw boten aanbieden op de grote markt. Niet teveel want dan betaalt u veel te veel aan de schandalig hoge marktcommissie van 10%. Zodra uw boten zijn verkocht krijgt u een berichtje van de marktmeester waarbij hij niet alleen aangeeft dat uw boten zijn afgenomen, maar ook wie uw boten heeft afgenomen. Deze handelaar kunt u dan per postduif benaderen en voor u het weet heeft u een fijne handelsrelatie. Het op die manier zoeken naar een handelsrelatie wordt namelijk ook wel vissen genoemd, ziedaar de overeenkomst.
Tot slot nog even een mooie mededeling met betrekking tot de meubelindustrie. Wellicht herinnert u zich nog de destijds gigantische veiling van onderzoeken vanuit Nieuw Gent. Het is de tijd waarin jullie ome Kilo als eerste de rang van Hofmeier wist te bereiken en waarin een enkeling zich meester kon maken van meubelonderzoeken die voor die tijd een zeer hoog niveau hadden bereikt. Bijna een jaar lang wist Nieuw Gent echter zelf het hoogste niveau van stoelen te behouden in het koninklijk kwaliteits instituut, de plek waar de geleerden van ons mooie Kapi-Regnum de beste kwaliteiten bestuderen. Onlangs is het Woabich echter gelukt dit lang behouden record te breken. Een dikke proficiat, niet alleen namens de geleerden uit het KKI, maar ook namens ondergetekende.
Allemaal een goede handelsweek toegewenst, en natuurlijk een altijd vriendelijke groet vanuit "De Bankzitter,"
jullie eigen fijne ouwe trouwe ome Kilo
|
|
|