Inhoud
27 03 2011,
- Bladzijde 1
Op de voorpagina vind je Het welkomswoord en de verjaardagskalender.
- Bladzijde 2
Op de tweede pagina vind je alles over de competitie.
- Bladzijde 3
Op de derde pagina vind je "De middeleeuwen"
- Bladzijde 4
Op de vierde pagina vind je het raadsel van de week.
- Bladzijde 5
Op de vijfde pagina vind je de beursbabbels van ome Kilo.
- Bladzijde 6
Op de zesde pagina vind je Straffe verhalen.
- Bladzijde 7
Op de zevende pagina vind je Diana's intervieuw met..
- Bladzijde 8
Op de achtste pagina vind je het recept van de week.
- Bladzijde 9
Op de negende pagina vind je het dankwoord
| |
|
|
Straffe verhalen
Beste lezers, aansluitend op de pagina " De middeleeuwen" brengen we jullie hier het verhaal van Floris ende Blancefloer geschreven door jawel, Diederik van Assende. Veel lees plezier.
De saraceense koning Fenis trekt met zijn leger ten strijde en terwijl hij de zuidfranse gebieden plundert, brengt hij ook een cadeautje mee voor zijn echtgenote: een 'christen' slavin waarom zij hem had gevraagd.
Eénmaal terug thuis, raken de twee vrouwen bevriend, in het bijzonder wanneer ze ontdekken beiden zwanger te zijn. Uiteindelijk bevallen ze zelfs beiden op dezelfde dag...
De koningin baart een zoon, kroonprins Floris, de slavin een dochter, Blancefloer.
Beide kinderen groeien samen op en gaan samen naar school. Dit voortdurend samenzijn bracht hen zeer nauw samen, in die mate dat ze verliefd werden op elkaar. Dit zeer tegen de zin van de koning, die daarop besluit de kinderen met list van elkaar te scheiden. Floris wordt weggestuurd om zijn opleiding elders te vervolgen, terwijl Blancefloer in de tussentijd als slavin verkocht wordt.
Bij zijn terugkomst treft Floris een namaakgraf aan. Zijn ouders vertellen hem dat dit het graf is van Blancefloer die tijdens zijn afwezigheid overleden is. Floris is wanhopig en wil zelfmoord plegen.
Wanneer zijn ouders dit zien, besluiten ze hem de waarheid te vertellen.
Hierop reageert Floris door stante pede op zoek te gaan naar zijn geliefde en haar spoor te volgen.
Na lange omzwervingen, die uitvoerig en met veel herhalingen geschreven worden, vindt Floris zijn geliefde Blancefloer in Babylon terug.
Echter: ze zit opgesloten in de 'vrouwentoren' van de emir van Babylon, tezamen met honderveertig andere vrouwen. Ieder jaar kiest de emir één van die vrouwen tot zijn nieuwe echtgenote, waarbij hij de vorige laat doden. Volgens alle gegevens die Floris verkrijgt, wordt het duidelijk dat dit jaar Blancefloer de uitverkorene van de emir zal zijn.
De toren waarin Blancefloer opgesloten zit wordt zwaar bewaakt en bijna geeft Floris zijn zoektocht op. Echter, Darius, de waard van de herberg waar Floris logeert, weet raad. De poortwachter heeft een zwak punt: hij is bezeten van het schaakspel én van geld.
Floris weet zijn aandacht te trekken, gaat met hem schaakspelen en zelfs als hij zijn spelletjes schaak verliest, schenkt hij ootmoedig grote bedragen aan de verliezer. Daarvan zwaar onder de indruk, belooft de poortwachter hem eeuwige trouw.
Die poortwachter krijgt daar meteen spijt van, want de eerste opdracht die hij van Floris krijgt bestaat erin Floris de toren binnen te smokkelen. Met een list lukt dat uiteindelijk ook: Floris trekt een mantel aan, bekleed met rozen en wordt in een mand met bloemen binnengesmokkeld.
Tot daar gaat het goed: de twee geliefden worden herenigd. Het zwakke stuk van Floris' plan is misschien dat hij er niet over nagedacht heeft hoe hij weer uit de toren moet geraken. Niettemin maakt hij zich daar vooreerst nog geen zorgen over: de twee geliefden geven zich voluit over aan alle geneugten van de liefde.
Een beetje teveel echter, want daardoor vergeet Blancefloer haar plichten te vervullen als dienstmaagd van de emir. De emir krijgt argwaan en laat haar kamer onderzoeken. Daar treft hij uiteindelijk de twee geliefden aan, samen in bed.
Om zijn gekwetste eer te redden, wil hij beiden ter dood laten brengen.
Tijdens een openbare rechtszitting worden alle aanwezigen echter dermate ontroerd door de liefde van de twee jonge geliefden, dat de emir uiteindelijk erbarmen vertoont en hen vergeeft.
Eind goed, al goed: Floris en Blancefloer huwen tijdens een groots bruiloftsfeest.
Als slot van het verhaal laat Floris zich dopen. Hij erft niet alleen zijn vaders kroon, maar van een oom ook nog Hongarije en Bulgarije. Blancefloer schonk hem een dochter: Bertha met de Grote Voeten, die later huwde met koning Pepijn, uit wiens huwelijk uiteindelijk Karel De Grote zou geboren worden.
|
|
|