Editie 169 | Bladzijde 6 15. mei 2011 AD
<<< vorige volgende >>>


Inhoud


15 05 2011,

- Bladzijde 1
Op de voorpagina vind je Het welkomswoord en de verjaardagskalender.

- Bladzijde 2
Op de tweede pagina vind je Willie's pagina.

- Bladzijde 3
Op de derde pagina vind je het raadsel van de week.

- Bladzijde 4
Op de vierde pagina vind je het nieuws uit de stad.

- Bladzijde 5
Op de vijfde pagina vind je Het leven in de middeleeuwen

- Bladzijde 6
Op de zesde pagina vind je de beursbabbels van ome Kilo.

- Bladzijde 7
Op de zevende pagina vind je alles over de competitie.

- Bladzijde 8
Op de achtste pagina vind je het dankwoord.




Ome Kilo's Beursbabbels

Een blik op de grote markt met jullie eigen ome Kilo

Gegroet waarde kapiaanse handelslieden,

het kan werkelijk niemand zijn ontgaan, heer Loef uit Loevestein heeft als eerste stadhouder deze week de indrukwekkende rang van kapiaanse Vorst weten te behalen. Een enorme proficiat is dan ook zeer zeker op de plaats. Oplettende lezers van ons vrolijke weekblad weten natuurlijk ook dat Wim, onze leider, deze prestatie reeds in 2006 leverde, waarbij hij en passent ook in zijn eentje het nog niet uitgevonden wereldwonder completeerde en het geheime level uitspeelde, maar van de gewone stadhouders is onze Loef uit Loevestein toch echt de eerste.

Inherent aan deze prestatie zien we deze week de coinsprijs weer licht herstellen. Waar het er enkele weken terug nog op leek alsof er een ware coinscrisis voor de stadspoorten stond door de enorm overspoelde coinsmarkt, lijkt deze zich nu langzaam te herstellen. Natuurlijk zijn de opgekochte coins nog lang niet uit Kapi-Regnum verdwenen, en veel handelaren zullen ongetwijfeld speculeren op een stijgende lijn qua prijsstelling van de coins. Zo heeft jullie ome Kilo begrepen dat er in onze buurlanden nog altijd een veelvoud van onze coinsprijs wordt betaald. Iets wat ongetwijfeld ook alhier zal gebeuren. De diepteinvestering in coins kan dus bijzonder lucratief zijn.

Lang geleden, toen jullie eigen ome Kilo nog kapiaanse centjes sprokkelde om zijn producties gaande te kunnen houden, kostten de coins nog geen fractie van wat de prijs nu is. Maar u dient zich goed te realiseren dat een miljoen kapiaanse daalders destijds een flink vermogen was. Van de charmante Chanii uit Chanovilla kocht jullie ome Kilo toen eens vijf coins a raison van [ct]120.000,00 per stuk. Daarmee kocht hij een goudberyl die voor het enorme bedrag van een miljoen kapiaanse daalders aan Pele uit Eclips, destijds een van de eerste verzamelaars van aanziensobjecten, werd verkocht. Dat was toch mooi [ct]400.000,00 nettowinst. Een vermogen voor de inwoners van "De Bankzitter" toenertijd!

Een van de favoriete gebouwen van jullie ome Kilo is de ijzerwerkplaats, de fabrikant voor de echte harde kern kapianers onder ons. Er is immers altijd vraag naar ijzerwaren. Ijzer is relatief goedkoop te produceren. Een ijzeren balk kost u ongeveer [ct]70,00. Afhankelijk uiteraard of u alle benodigdheden zelf kunt produceren kan de prijs schommelen uiteraard. Kapiaans ijzer kunt u vervolgens gebruiken voor vele verschillende producten. Het verkopen op de locale markten is immers niet mogelijk wanneer het alleen ijzer betreft.

De meest populaire producten uit de ijzerwerkplaats zijn echter de vaten en de boten. In ons mooie Kapi-Regnum worden namelijk dagelijks bijna dertig miljoen vaten bier verkocht wat dus een kleine drie miljoen vaten uit de ijzerwerkplaats vereist. Kapi-Regnum's tweede meest populaire product, de vissen, vereisen dan weer een stuk minder producten uit de kapiaanse ijzerwerkplaatsen, zo'n 700.000 boten. Niettemin een behoorlijk vermogen aan handelswaar.

Als we zien dat boten zo'n [ct]450,00 op de grote markt kosten en de vaten ongeveer [ct]325,00, dan hebben we het over 315 miljoen plus 975 miljoen is een miljard 290 miljoen kapiaanse daalders aan handelswaar per dag! Nu maken veel grote en ervaren stadhouders uiteraard de benodigde producten voor hun eindproducties zelf maar er zijn genoeg kleinere ondernemers te vinden die maar al te graag uw kwaliteitsijzerwaren afnemen. Een betere kwaliteit tussenproduct verbetert immers de eindkwaliteit en dat levert dan vervolgens weer een betere prijs op bij verkoop, zowel op de locale markten alsook bij de onderhandse handel.

Het vertrek van GWS van Limbon, nu ruim een jaar geleden, zagen we redelijk snel een ijzerwarencrisis ontstaan. Jullie ome Kilo was destijds afnemer van de boten uit Limbon en de schijnbaar eindeloze stroom boten begon toen aardig op de drogen. Ook vanuit de meubelindustrie waren de klaaggeluiden goed te horen. De kwaliteitswerktuigen en het ijzer werden niet langer geleverd. Gelukkig is de plaats van deze Grafin, die een flinke bijdrage heeft geleverd aan het wel en wee in ons mooie Kapi-Regnum, inmiddels ingenomen door onder andere Kapi-Jappie, die deze week de geleerden in het koninklijk kwaliteitsinstituut weer eens knap verraste door ijzer te maken van kwaliteit 68 te maken. Iets wat de heren en dames aldaar nog nooit hadden gezien. En die lui daar zijn niet snel onder de indruk!

Tijdens de afgelopen vissencompetitie, die heel knap door de Priorij van Sion, onder de motiverende leiding van jullie ome Kilo's goede vriend Floralis, werd gewonnen, stegen de prijzen van boten tot ongekende hoogten. [ct]1.500,00 of meer voor eenvoudige boten met kwaliteit nul was eerder regel dan uitzondering. Dat lijkt heel erg hoog onder normale omstandigheden maar als we doorrekenen blijkt dat erg mee te vallen. Deze prijs levert immers een bijdrage van [ct]75,00 aan het eindproduct. Hoewel dat voor een eindproduct met kwaliteit nul aan de hoge kant is, al valt het nog altijd binnen de marge waarvoor u het aan opkopers kunt verhandelen, is dat met hogere kwaliteit eindproducten eigenlijk zeer redelijk.

Hoewel de winsten op de boten dus al zeer interessant zijn in het huidige economische klimaat, heeft het er alle schijn van dat we zitten in een kapiaanse lente met de kapiaanse zomer in het vooruitzicht voor de botenhandelaren en vissende stadhouders.

Een kapiaanse tak van industrie waar het momenteel ook heel erg goed gaat is de schoenenindustrie. Dat is weinig verrassend als we zien dat ome Adje uit Oldenwood de kapiaanse schoenen nu met paren tegelijk verslijt. De plafondprijs van [ct]677,97 zien we dan ook vaker wel dan niet in de statistieken van onze vrijwel altijd trouwe monnik staan in combinatie met een gemiddelde kwaliteit van ruimschoots in de dertig en een aanbod tussen de zes en de zeven miljoen stuks. Op zaterdag echter lag de gemiddelde kwaliteit op bijna vijfenveertig met een aanbod van ruim tien miljoen paar. Dat is volgens de statistieken al een omzet van ruim [ct]6.779.700.000,00. Maar zoals we allemaal weten zal de werkelijke verkoopprijs van de stadhouder die verantwoordelijk is voor deze plotselinge stijging met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid hoger liggen, en de winst dus ook.

Met een kostprijs van ongeveer [ct]42,00 leveren schoenen dus niet alleen een heel mooie omzet op, ook de nettowinst is buitengewoon interessant, zelfs bij de onderhandse verkoop. En die draait weer volop sinds deze week. Onze eigen Tommy uit Kailua is immers weer terug van weggeweest en gaat de strijd weer aan om als eerste de bewonderenswaardige rang van Kapi-paus te gaan behalen in de aanziensstatistieken.

Voor stadhouders voor wie de prijzen in de statistieken niet of nauwelijks haalbaar zijn zonder met een overschot van vele producten in de kapiaanse magazijnen te blijven zitten, zijn inkopers van goederen een uitkomst. Zij betalen over het algemeen zeer redelijke prijzen voor goederen met een kwaliteit waarvan de honden geen brood lusten. Vaak zijn dit zelfs prijzen waarvoor u op kleine locale markten verkooptijden aantreft waarbij de houdbaarheid van het betreffende product wel eens behoorlijk in het geding zou kunnen komen.

De opkopers van producten gebruiken deze over het algemeen om leveringen aan speciale gebouwen, zoals de universiteit, de stadswacht of de kerker, te kunnen doen om zo aanzienspunten te vergaren. U loopt dus nauwelijks risico dat u de prijzen in de statistieken van onze perenbrandewijn zuipende monnik naar de ondergang door dumping leidt. Ondertussen kunt u mooi van de gelegenheid gebruik maken om uw locale markten flink uit te breiden waarbij u dus toch van een inkomen verzekerd bent. Na verloop van tijd, als uw onderzoeken zijn verbeterd en uw locale markten een forse omvang hebben verkregen, kunt u weer gaan bijdragen aan het behoud van de plafondprijzen. Een droomscenario voor elke kleine kapiaanse ondernemer onder ons.

Tot slot nog even een klein wapenfeitje. Kapi-Jappie was deze week niet de enige die de geleerden in het koninklijk kwaliteitsinstituut versteld deed staan met uitzonderlijke kwaliteitsproducten. Ook jullie eigen ome Kilo mocht namens de bewoners van "De Bankzitter" een oorkonde in ontvangst nemen. Verdient met de productie van haakbussen met maar liefst kwaliteit 48! Hopelijk stimuleert dat de haakbusverkopers in ons mooie Kapi-Regnum om de plafondprijs van de haakbussen weer te gaan handhaven. Het is niet alleen meer winst voor u, het is ook een mooi gebaar naar de ander.

Tot volgende week en natuurlijk een altijd vriendelijke groet vanuit "De Bankzitter,"

jullie eigen fijne ouwe trouwe ome Kilo











<<< vorige Weekblad Archief volgende >>>