Schrijf zelf mee!
Ook al hebben we het dagblad deze keer uit kunnen breiden tot 6 pagina's,
we zijn altijd op zoek naar nieuwe kopij!
Als je denkt iets leuks te hebben,
een mopje, verhaaltje, raadseltje, cartoon, wat dan ook:
stuur het op en
help ons een nog leukere krant te maken!!!
Reacties?
Graag op het forum of naar uw noodredacteur Ayron in Handelsburcht
|
|
Stripje
Bron: http://forums.winamp.com
|
Het achterbladverhaal
Smörrebröd
Naast de reguliere bezoeken aan mijn locale leveranciers, reis ik soms af naar het buitenland, om aldaar met mijn zakenpartners te onderhandelen over inkoopprijzen. Op de ochtend van 12 januari 568, bereidde ik mij voor op een tocht naar Zweden. Eerst met een koets naar Riga en vervolgens met de boot naar Stockholm. Nog half slaperig gaf mijn vrouw me een afscheidskus en vervolgens een rieten mand met allerlei delicatessen. âZul je wel voorzichtig zijnâ, drukte ze me op het hart. âIk kom geschud en geklopt aan in het Vikingenlandâ, grijnsde ik. De stalknecht pakte mijn bagage en even later verliet ik met lichte weemoed mijn dierbare stad. Het zou een helse tocht gaan worden, over hobbelige paden, maar de grond was nog bevroren en we schoten aardig op.
Na een overnachting in Vilnius en een stevig ontbijt, met wildbret en eieren, werden de paarden weer ingespannen. Ik genoot van het uitzicht en besefte dat ik een bevoorrecht man was, om dergelijke tochten te kunnen maken. Nog voor de avond bereikten we de haven van Riga, waar de driemaster Trojka voor anker lag. Ik gaf even een aantal brieven af en ging daarna aan boord. Vanaf de achterzijde van het schip, volgde ik de laatste verrichtingen van de havenarbeiders, die druk doende waren met de bevrachting. Vaten, balen vlas, zakken graan, kisten vol met kruiden uit de Mediterranee: alles verdween in het laadruim. Een uur later waren we op volle zee, ademde ik de zilte lucht in en was elk gevoel voor tijd en ruimte kwijt.
Bij aankomst in Stockholm werd ik opgehaald door Holger Blomqvist, de grootste houtproducent van Scandinavië. Hij was iemand met een excellente handelsgeest en een ongekend doorzettingsvermogen. Zijn vrouw Rebecca was lang, blond, met hoge jukbeenderen en fraaie rondingen. Ik gaf haar een rol Chinese zijde en Holger een fles Wodka, die waarschijnlijk de avond niet zou halen. Gezeten aan een tafel in zijn werkkamer, begonnen we de onderhandelingen. âJe prijzen zijn veel te hoogâ, bromde ik. âJe bent een geldwolfâ, antwoordde Holger. âIk ken de markt, de rek is eruitâ, legde ik uit. Na twee uur soebatten had ik bijna één daalder van de inkoopprijs afgepraat en als goede vrienden schoven we aan, voor het diner. Rendiervlees, veel sterkte drank en de glimlach van een betoverende schoonheid, waren de elementen, die deze zakenreis tot een succes maakten. Bij het afscheid nemen bekeek ik de opgezette wolf boven de schoorsteenmantel en gaf hem even een knipoogje
Minsk
