Inhoud
05 06 2011,
- Bladzijde 1
Op de voorpagina vind je Het welkomswoord en de verjaardagskalender.
- Bladzijde 2
Op de tweede pagina vind je Taunustown schrijft.
- Bladzijde 3
Op de derde pagina vind je Willie's pagina.
- Bladzijde 4
Op de vierde pagina vind je de beursbabbels van ome Kilo.
- Bladzijde 5
Op de vijfde pagina vind je het raadsel van de week.
- Bladzijde 6
Op de zesde pagina vind je Diana's intervieuw met.. .
- Bladzijde 7
Op de zevende pagina vind je het leven in de middeleeuwen
- Bladzijde 8
Op de achtste pagina vind je Floralis stel aan uw voor:
- Bladzijde 9
Op de negende pagina vind je alles over de competitie..
- Bladzijde 10
Op de tiende pagina vind je het dankwoord
| |
|
|
Ome Kilo's Beursbabbels
Een blik op de grote markt met jullie eigen ome Kilo
Gegroet waarde kapiaanse handelaartjes van ome Kilo!
Wat een ongelooflijk spannende handelsweek hebben we weer achter de rug zeg. De gildecompetitie eiste de volle capaciteit uit de alle veeboerderijen, de fruittelers deden goede zaken, de coinsprijs lijkt te dalen, de botenprijs steeg daarentegen, Wim speelde Kapi-Regnum weer eens uit, inclusief het geheime level, en de zon scheen volop.
Ja, lieve Kapianertjes, dat is wel een heel korte samenvatting van wat we deze week weer allemaal hebben meegemaakt. Maar jullie eigen ome Kilo zou jullie eigen ome Kilo niet zijn als we deze zaken nog eens uitgebreid zouden bespreken uiteraard.
Het product dat deze week de markten toch overduidelijk beheerste was het wol. En dan wel het wol met de kwaliteit zeven uiteraard. Hoewel het er eventjes op leek dat jullie ome Kilo van tevoren op de hoogte was van het competitieproduct, ondergetekende had immers de wol met kwaliteit zeven geadviseerd aan Maxam, kan ik u stellig melden dat niets minder waar is. De enige die op de hoogte is van het competitieproduct voordat het bekend wordt gemaakt is Maxam.
Bij het overlegplatform van de subcommissie van het extern onderzoeksbureau in samenwerking van de adviesgroep waarbij de interimcommissie van overbodige zaken, waarbij jullie ome Kilo trouw elke week de voorzittershamer hanteert, een passieve rol speelt, kwam namelijk simpelweg ter sprake welke producten binnen korte termijn een redelijke haalbaarheid hadden voor de kleinere ondernemers onder ons, waarbij men rekening dient te houden met onderzoekscapaciteit, financiele back-ups, de gelegenheid kennis op te nemen en de willekeurige factor geluk. Wol q7 kwam hierbij als best naar voren vanwege de knollen. Maar dat dat het competitieproduct zou worden, daar is destijds met geen woord over gerept.
Niettemin barstte de duiventil alhier in het dorpje dat jullie zo goed kennen, "De Bankzitter," vrijwel uit zijn voegen van de enorme stroom duifjes die verontrustende berichten kwamen brengen. Velen vroegen zich namelijk naar aanleiding van de competitie-introductie van vorige week namelijk af of er sprake was van voorkennis. Gelukkig konden alle duifjes, na een uitgebreide duivenmaaltijd, met geruststellende berichten worden heengezonden. Behalve dan die ene duif uit Mooimooiimooiii, die zorgde voor een duivenmaaltijd voor jullie eigen ome Kilo. Tsja, een smakelijk duifje gaat er immers altijd wel in.
De wol begon kort na de introductie van de nieuwe competitie al snel met prijzen van ruim [ct]3.000,00. Het verbaast jullie ome Kilo telkens weer dat er dan toch lieden zijn die deze prijzen ook daadwerkelijk uit de schatkist betalen want de ervaring leert dat halverwege de competitieweek deze prijzen dalen tot vaak de helft. Zo kan iemand die een miljoen kapiaanse daalders investeert in het begin van de competitie halverwege de week dus tweemaal zoveel competitiegoederen inslaan voor hetzelfde bedrag.
En ingeslagen werd er zeker! In eerste instantie leken drie gildes voor de felbegeerde gouden beker te gaan strijden. De Verenigde Gilde, dat we natuurlijk allemaal kennen vanwege jullie eigen ome Kilo's goede vriend Adje uit Oldenwood, die in het verleden geruime tijd de beursbabbels met grote inzet en succes voor zijn rekening heeft genomen, de Meesterhandwerkers, ook bekend vanwege de samenwerking en eensgezindheid onder de inspirerende leiding van de ongekroonde bierkoningin van Kapi-Regnum, onze enige echte, altijd goedlachse, tante Niecke en het Hof der Maatschappijen, dat tot nu toe nog niet in staat was een competitiebeker te bemachtigen.
Om alleen al die laatste reden gunnen we het de leden van het Hof der Maatschappijen natuurlijk allemaal de gouden beker. En dat het om gunnen gaat bleek ook wel uit de tranentrekkende oproep van Donn, die we al onder vele namen hebben zien optreden hier in ons mooie Kapi-Regnum, bij de marktomroeper. Maar de club van tante Niecke laat zich natuurlijk niet leiden door emotie tijdens deze belangrijke dagen en gaat vol overtuiging eensgezind eveneens voor de gouden beker. En dan is er natuurlijk nog de mogelijkheid dat er een gilde is dat pas op het allerlaatste moment zich in de kaarten laat kijken en minuten voor het einde de magazijnen leegt om de competitiewol in te sturen en mee te dingen naar de prijzen.
Om een gestage stroom wol naar de magazijnen te kunnen garanderen is er een flinke hoeveelheid kapiaanse daalders in de schatkist vereist. En werkelijk niets brengt op korte termijn meer kapiaanse daalders op dan de verkoop van coins. Coins die we allemaal nodig hebben om onze premiumaccounts te beheren en die we ook kunnen gebruiken om onszelf zo nu en dan eens extra te verwennen met een statusproduct.
Heel lang geleden, toen onze leider Wim zelf nog niet eens het mysterieuze geheime level van ons mooie Kapi-Regnum had uitgespeeld, en de meer ervaren stadhoudertjes onder u weten dat we het dan over heel erg lang geleden hebben, was een prijs voor coins van [ct]100.000,00 heel gangbaar. Een stad met een nettowaarde van enkele miljoenen was toen ook al een grote stad en de hoogste onderzoeken in ons mooie Kapi-Regnum betrof geiten en appels met de kwaliteit zeven. Qua koopkracht stond de prijs echter gelijk met de prijs nu. Voor kleine spelers was een coin heel erg duur terwijl de coinsprijs voor de stadhouders van de grotere steden zo haalbaar was dat men qua omzet de maand premium binnen enkele dagen kon verdienen met de inkomsten uit eigen productie.
Velen onder u zullen de dubieuze reputatie van Leentje uit Nature_Village, de beroemde naam- en gildewisselaar nog wel kennen. Naar ik meen heeft ome Adje uit Oldenwood eens berekend dat deze legendarische oplichter maar liefst acht verschillende gildes heeft opgericht en in minimaal even zoveel gildes het dermate bont heeft gemaakt dat hij zich als de eerste persona non grata van Kapi-Regnum heeft weten te laten verklaren. Een prestatie waar zelfs de Rempio's, de schizofrene vrienden van jullie ome Kilo, waarvan met name Rempio7 hem regelmatig van adviezen voorziet, met bewondering over spreken.
Het is echter niet alleen ellende die onze vriend Leentje heeft veroorzaakt. Hij kan namelijk persoonlijk verantwoordelijk gehouden worden voor een stijging in de coinsprijs van enkele miljoenen. Toen alle andere stadhouders namelijk de coins voor 10 a 11 miljoen verkochten was hij het namelijk die zijn coins consequent aanbood voor 14 miljoen. Geen kapiaanse hond die daarop bood natuurlijk. Totdat er een stadhouder was die toch echt heel snel coins nodig had en het gevraagde bedrag bood op de coins uit Nature_Village. Vanaf dat moment boden de andere stadhouders hun coins natuurlijk ook niet meer aan onder dit bedrag. Op een maand premium verdienden zij zo immers zo'n tachtig miljoen kapiaanse daalders extra dan voorheen!
In de huidige situatie waarin ons Kapi-Regnum zich bevindt, hebben we al coins gezien die voor vijftig miljoen per stuk zijn verhandeld. Iets wat veel wrijving veroorzaakt bij de stadhouders van kleinere kapiaanse dorpen omdat zij vinden dat de premiumsteden zo voor hen onbereikbaar worden. Niettemin leidde deze coinsprijs tot een onverwachte gebeurtenis. Een geringe investering in liquide middelen leidt namelijk al snel tot een flinke voorraad coins. Zeker als Shadow daarop ook nog eens bonussen loopt uit te delen. Het vooruitzicht op vele miljarden in kapiaanse daalders die de coins kunnen genereren zorgden voor een overspoeling van de markt waardoor de prijs langzaam afzakte tot onder de 45 miljoen per coin. Dat scheelt op een maand premium dus 100 miljoen kapiaanse daalders.
Tijden de hete strijd om de wol met kwaliteit zeven, die op het moment van schrijven woedt, bood Strube City de coins zelfs aan voor 40 miljoen per coin. Daarmee genereert hij niet alleen veel kapiaanse daalders die het Hof der Maatschappijen goed kan inzetten voor hun eerste felbegeerde competitiebeker, het drukt ook de prijs van coins dermate dat een premiumaccount voor de minder ervaren spelers onder ons alweer twintig procent sneller bereikbaar wordt! Al met al een goede zaak dus aangezien geld moet rollen!
Wat ook rolt zijn de mooie ronde appeltjes en druiven die worden geteeld in ons mooie Kapi-Regnum. Eigenlijk zorgt alle fruit tegenwoordig voor rollen. Rollende kapiaanse daalders dus, want hoewel fruit nog altijd een klein beetje als product voor startende ondernemers wordt gezien, evenals de geiten die worden gebruikt in de introductie om de nieuwsgierigen naar ons mooie Kapi-Regnum te trekken, wordt het ook door vele ervaren stadhouders gebruikt om de locale schatkisten te vullen met gulden daalders. Zo maakt Kapi-Jappie al sinds jaar en dag heerlijk zoete kersen en bijt de bekende Adje uit Oldenwood maar al te graag in een sappig peertje, die hij overigens ook wel omzet in perenbrandewijn om onze vrijwel altijd trouwe monnik tevreden te houden, en maakt jullie eigen ome Kilo in het stadje alwaar hij zo graag en naar volle tevredenheid resideert, "De Bankzitter," sinds een klein jaar druiven.
Jullie ome Kilo's favoriete Soesterknol, Tomas uit De Kwaak, die we natuurlijk allemaal nog kennen van het feit dat hij destijds met het broertje van Amaranthe, de meestgenoemde man op de chat, de koning van de cavia's en gewoon een gezellige kerel, Gerard uit Caviaria in samenwerking met een onbekend gebleven stadhouder, de bierprijs op het prijsplafond van [ct]333,33 wist te krijgen, en te houden wat de vermoedens dat de onbekende derde persoon wel eens de legendarische Wim, onze leider, zou kunnen zijn, versterkte, iets waar we waarschijnlijk nooit achter zullen komen, en ondergetekende hebben destijds verhitte discussies gevoerd over het al dan niet plukken van fruit. Fruit is onrendabel, zo stelde Tomas. Fruit is rendabel, zo stelde jullie ome Kilo. Als er immers al steden bestaan die hun macht en vermogen te danken hebben aan de enorme hoeveelheden water die zij produceren en verkopen danwel opdrinken, dan is fruit helemaal geen slechte keuze.
Dat jullie ome Kilo ook hier gelijk had zal jullie natuurlijk niets verbazen. We noemen 1 naam, Wim, en we zien dat fruit een goed product is. Zo goed zelfs dat men hier in "De Bankzitter" inmiddels de volle productie van vier fruitplukkerijen op een fruitmarkt kan verkopen tegen zeer constructieve prijzen. En dat jullie ome Kilo niet de enige is die deze prijzen hanteert, dat zagen we deze week weer terug in de statistieken van onze fijne vriend die persoonlijk de voorkeur heeft voor de gegiste versie van het fruit, onze vrijwel altijd trouwe monnik.
In de statistieken zien we namelijk meer en meer dat de fruitprijzen hun prijsplafond van [ct]100,00 halen en vasthouden. De kersen en de peren zijn hierbij het meest consequent terwijl de nootjes ietwat achter blijven. Dat komt natuurlijk ook doordat men op de universiteiten graag gebruik maakt van deze studentenhaven wat de prijs op de grote markt vaak de maximale prijs in de statistieken ruimschoots doet overschrijden. De keuze voor de verkooplocatie is dan snel gemaakt. Al zijn er gezien het aanbod van fruit in zijn algemeenheid gelukkig ook nog aanbieders die kiezen voor zekerheid en hun waar aanbieden aan de locale bevolking. We moeten daarbij namelijk wel beseffen dat de verkoop van fruit op locale fruitmarkten aan [ct]100,00 het equivalent is van fruit aan een prijs van [ct]111,00 op de grote markt. Er is immers altijd nog de marktomroeper die d schandalig hoge commissie van tien procent van de verwachte opbrengst in zijn diep zakken steekt alvoren hij u toestemming geeft uw waar aan te bieden. Een bedrag dat natuurlijk ook moet worden terugverdiend. Houdt u hier ten alle tijden rekening mee.
Voor de startende ondernemers onder ons is het dan ook aan te raden, wanneer u met fruit wilt beginnen, wat overigens vanwege de eenvoudige productielijn, wat bijdraagt aan het begrijpen van productielijnen in het algemeen, te beginnen met het plukken van nootjes. Alhoewel deze niet kunnen worden doorontwikkeld tot andere producten, wat over het algemeen een hoger rendement oplevert, kunnen we constateren dat de gemiddelde kwaliteit van het fruit in zijn algemeenheid het laagst ligt bij de noten. Voor een startende ondernemer is deze kwaliteit dus het snelst te behalen wat een positief effect heeft op de verkoopsnelheid op de locale markten.
Overigens is de markt van onderhandse verkoop bij de noten, en eigenlijk alle fruitsoorten, ook nog heel interessant. Toen jullie ome Kilo zijn eerste voorzichtige stapjes binnen ons mooie Kapi-Regnum zette, alweer ruim drie jaar geleden, maakte hij appeltjes die werden doorverkocht aan Eindhoven1903, een stad die helaas de poorten heeft gesloten, voor het destijds zeer interessante bedrag van [ct]13,50 plus [ct]0,50 per extra kwaliteit. Inmiddels geeft Handel in Geld voor diezelfde fruitsoorten [ct]55,00 en ook Kapi-Regnum's meest gewiekste handelaar, jullie ome Kilo's grote vriend Arend uit Arend, is vaak bereid diep in de buidel te tasten als u een mooi partijtje vitaminen beschikbaar heeft.
Tot slot nog even wat berichten uit de fabrikant, een gebouw dat de meesten onder ons kennen als de ijzerwerkplaats maar wat ooit, toen de coins dus nog [ct]100.000,00 kostten bekend stond onder deze naam. Voor een bevriende stadhouder is jullie ome Kilo op zoek naar een vaste leverancier van heel erg veel werktuigen en ijzer van uitstekende kwaliteit. Nu is het zo dat ons mooie Kapi-Regnum veel ijzerhandelaren heeft gekend, waarvan Ganzenstad, Freedom City en Limbon toch wel de bekendste waren. Maar ook nu zijn er nog enkele kapiaanse steden die overproducties ijzer draaien.
Ijzer, mits van degelijke kwaliteit kost tegenwoordig al snel [ct]10,00 per kwaliteit. Ijzer van q50 kost dan dus [ct]500,00. Werktuigen van rond de q50 kosten, als u de juiste leverancier kunt vinden zo'n [ct]200,00. Op het moment dat u als leverancier dus een afnemer heeft die miljoenen per week afneemt, dan bent u binnen de kortste keren miljardair, als u dat nog niet was. En laat die vriend van jullie ome Kilo nou net naar die aantallen op zoek zijn. Dus maakt u mooi ijzer en goede werktuigen, contacteer dan jullie eigen ome Kilo in "De Bankzitter."
Tot volgende week en natuurlijk een altijd vriendelijke groet vanuit "De Bankzitter,"
jullie eigen fijne ouwe trouwe ome Kilo
|
|
|