Inhoud
14 08 2011,
- Bladzijde 1
Op de voorpagina vind je Het welkomswoord en de verjaardagskalender.
- Bladzijde 2
De tweede pagina vind je Diana's intervieuw met..
- Bladzijde 3
Op de derde pagina vind je het lees verhaal.
- Bladzijde 4
Op de vierde pagina vind je de ontdekkings reis van Neef Steef en het recept van de week.
- Bladzijde 5
Op de vijfde pagina vind je Floralis stel aan uw voor:
- Bladzijde 6
Op de zesde pagina vind je het raadsel van de week.
- Bladzijde 7
Op de zevende pagina vind je Willie's pagina.
- Bladzijde 8
Op de achtste pagina vind je alles over de competitie.
- Bladzijde 9
Op de negende vind je de beursbabbels van ome Kilo.
- Bladzijde 10
Op de tiende pagina vind je het dankwoord.
| |
|
|
Willie's pagina
Berichten uit het zomerverblijf
Ik groet u vanuit mijn zomerverblijf, het mooie kasteel Biesterfeld in het Lippische verre oosten. Ik hoop, dat mijn verhalen u bevallen en hoor graag uw reacties.
Zoals u van mij gewend bent, maak ik heel snel contact met mensen, die ik nog nooit heb ontmoet. Op mijn wandelingen in de weide omgeving hier, kom je soms de lokale bevolking tegen. Communiceren met hen is niet zo gemakkelijk. Ze spreken een vreemd dialect. Sommige woorden kun je thuisbrengen, maar sommige andere woorden helemaal niet. Het levert af en toe wel vermakelijke scènes op. Zo heb ik vriendschap gesloten met ene Bernhard. Meestal praat hij met handen en voeten. Meestal begrijp ik hem nog niet zo goed, of maar gedeeltelijk. Nou ja, ik zal proberen of ik zijn verhaal hier kan weergeven.
Bernhard stamt uit een echt lippisch geslacht. Zijn vader was een diender van de Sachsische koning Heinrich de Leeuw. En zijn moeder was een burgerlijk meisje uit de buurt van Polen. (of was het Polle?). Ik zou niet weten waar Polen of Polle ligt, maar goed, ik denk ook niet, dat dat nu zo belangrijk voor mij is. Ik hoop wel, dat Bernhard weet, waar dat allemaal ligt. Bernhard heeft een handwerk geleerd bij een smid in Belle en maakt nu sierraden voor de boerenvrouwen hier. Hij zegt, dat de boeren hier best wel rijk zijn, en dus ook bereid zijn om geld uit te geven voor de sierraden van Bernhard.
Ik vraag hem, hoe je sierraden bedenkt. Welk materiaal men daarvoor nemen kan, nou ja: alles wat een sieradenleek maar kan vragen. Bernhard is heel geduldig en vertelt schijnbaar graag daarover. “Het heeft alles te maken met inspiratie. Daarom ga ik veel in de lippische wouden wandelen, kijk naar de vorm van de bomen, de dieren, de planten en soms weet ik het ineens. Dan maak ik uit koperen platen de mooiste afbeeldingen van herten en of hazen. Ook wel bloemen of harten. Dan ga ik naar de weekmarkt en verkoop die daar. Maar nu weet ik het even niet meer. Ik heb alles al gemaakt. Mijn ideeën zijn op en ik heb nu ook nog honger. Ik weet niet wat ik nu moet doen.”
Uit medelijden geef ik Bernhard een koperen penning. En ik zie, hoe gelukkig Bernhard daarvan geworden is. Hij spoed zich naar de weekmarkt en bedenkt, wat hij nu zoal zal gaan kopen. Met de penning in de hand loopt hij naar de bakker. Zal hij een brood kopen? Hij twijfelt. Een brood kun je maar een paar dagen bewaren…maar daarna zal de honger weer toeslaan. Ondertussen draait hij besluiteloos met de penning tussen zijn vingers. Nee, toch maar geen brood…. :Graan, dat is het. Ik ga graan kopen. Daar kan ik dan broden van gaan bakken, als ik ze nodig heb…of toch niet? Ik kan eigenlijk helemaal geen brood bakken“…Het is moeilijk hoor, als je niet weet, wat nu het allerbelangrijkst voor je is. Ondertussen draait hij, nog steeds besluiteloos, de penning om en om tussen zijn vingers.
Ineens schiet de ideale ideeënflits door zijn hoofd…: “ik gaat wat koper kopen. Daarvan ga ik een geheel nieuw sierraad maken. Een afbeelding van de kop van die vreemdeling, die op het kasteel Biesterfeld nu woont. En die verkoop ik dan aan de boerenmeiden. Want, dat heb ik wel gezien, ze vinden die vreemde snuister uit Kapi-Regnum er best wel leuk uitzien.” denkt Bernhard, blij, dat hij eindelijk weet wat hij wil.
Als hij bij de plaatselijke smid een stukje koper wil betalen, ziet hij, dat hij de penning zo vaak besluiteloos tussen zijn vingers heeft gedraaid, dat het nu geen munt meer is. De penning is nu heel langwerpig geworden…. Het lijkt wel een draad. Koperdraad ! Bernhard heeft het koperdraad uitgevonden !
Zo zie je maar weer dat ook besluiteloosheid zijn goede kanten heeft….
Wees allen gegroet,
Wil 14 van Lijnden.
|
|
|