Editie 18 | Bladzijde 4 5. feb 2008 AD
<<< vorige volgende >>>


Inhoud


Zondag 3 februari. Even rust tussen Carnaval en Valentijn?
- Voorpagina
Op de voorpagina vind je de Beursweek, Zaragoza Review en Het Onderschrift

- Pagina 2
Op de tweede pagina vind je eindelijk weer alles over de oude en nieuwe Competitie, Het Interview en Bigmamma's Kookhoek

- Pagina 3
Op de derde pagina vind je alles over het Raadsel van de Week en ook de rubriek Ingezonden Stukken

- Pagina 4
Op de vierde pagina dan De Stallingen, De schrijfwedstrijd en het nieuwste hoofdstuk van het verhaal!

- Pagina 5
Op de vijfde pagina vind je Het Hoekje van Chanovila, Vraag en Antwoord en Zoek de 5 Verschillen

- Pagina 6
Op de zesde pagina staat deze keer De Troubadour, De wonderlijke kruidentuin en de rubriek De Stad

- Pagina 7
En tot slot staat op de zevende pagina Dahantes Rubriek en een mededeling van Bassjunk










De Stallingen

De stallingen gaan deze keer gehuld in duisternis, het felle daglicht vermoeit mijn ogen teveel. Het zou een overblijfsel kunnen zijn van de overvloedig geschonken bier het afgelopen weekeinde. Aan de andere kant smaakt rauw vlees me ook opeens erg goed...

De troubadour heeft hier niets meer te zoeken, de bezoeken aan de Stallingen van Handelsburcht zijn een vaste routine geworden zo aan het begin van de nieuwe werkweek. U bent welkom, sterker nog, ik zal volgende keer het hek open laten staan.

Hoewel afgelegen, heeft een enkeling die de wegen eenzaam bereisde, de bedrijvigheid rond de stallingen niet gemist. Behalve gezaag was ook het getimmer niet van de lucht en de houthakkers die het werken van de houtmolens nu goed in de smiezen hebben, zijn al bijna een week in de weer om deze flink uit te breiden. De dieren van de Stallingen hebben daarom grotendeels zich binnenshuis bevonden.

Het is echter op mijn controleronde in de schemering dat ik het volgende dier tegenkwam, dat ik u, hoewel niet in mijn zodanig bezit, toch niet wil onthouden:


Het betreft hier een wild exemplaar van de Canis lupus, oftewel een wolf. Zoals wellicht bekend is, jagen wolven in hun uitgestrekte territoria in roedels. Hun gehuil steekt schril af tegen de nachtelijke stilte en vele mensen vrezen dit dier dan ook.

Toch voel ik bij dit dier eerder een soort nieuwsgierigheid dan angst. Ik geloof zelfs dat dit wederkerig is. Natuurlijk ik weet wel dat hij over het algemeen als een vrij lastig dier wordt beschouwd, doordat het landbouwdieren als schapen en geiten eet. Ook doen er zich de laatste tijd verhalen en sprookjes de ronde dat wolven mensen aanvielen. In een aantal steden wordt daarom nu al jacht gemaakt op deze prachtige dieren. Natuurlijk, in principe kunnen wolven, en zeker een roedel wolven, ongewapende mensen, en zeker kleine kinderen, de baas. In de praktijk vlucht de wolf voor de mens. Er is een beperkt aantal gevallen bekend waarin wolven mensen aten. Dit waren mensen die door andere oorzaken waren gestorven, bijvoorbeeld oorlogsslachtoffers. In andere gevallen, waarbij de wolf zelf de mensen had gedood, was er mogelijk sprake van hondsdolheid of verdedigde de wolf zichzelf of zijn jongen.

Wolven hebben traditioneel een slechte reputatie, die maar ten dele op waarheid berust. Natuurlijk kunnen wolven, net als andere roofdieren, gevaarlijk zijn, vooral als men er verkeerd mee omgaat. De vele gruwelverhalen over hun kwaadaardigheid (wie kent de sprookjes van Roodkapje en De wolf en de zeven geitjes niet?) zijn echter onterecht.

Toch hebben wolven niet in alle verhalen een negatieve rol. De stad Rome werd bijvoorbeeld - volgens de legende - gesticht door Romulus en Remus, twee kinderen die als wilden waren opgegroeid en door een wolvin, de Lupa Capitolina, gezoogd.
Bij de Germanen werd de wolf vereerd als een heilig dier: de wolven Geri (de Begerige of Gierige) en Freki (de Vermetele, Duits: Freche) begeleidden Odin; zij waren zijn boodschappers en hadden voorspellende gaven. De Germaanse naamstam -wolf-, -olf, -lof wordt vanaf de eerste eeuwen na Chr. frequent aangetroffen.

Hoewel het hier een dier alleen betreft, zal ik geen pogingen doen het te vangen. Hoeveel aanzien zo'n vangst de eigenaar op zou leveren is dan ook moeilijk in te schatten. Ik denk dat ik op gepaste afstand blijf. Sterker nog, ik ga nog eens controleren of de stallingen wel goed zijn afgesloten...

In de hoop dat u allen genoten heeft van de aanblik van een van deze zeldzame dieren uit de Stallingen sluit ik hierbij af. Wie weet spreek ik u volgende week weer met een nog bijzonderder dier in deze series...

Handelsburcht






Schrijfwedstrijd


Een werkkamer vol met rollen papier.

Balansen, inkoopprijzen, marktwaarden. Wachtend op nieuwe handel zit je als handelaar vaak even voor je uit te staren.

Door het raam klinken de geluiden van de harde buitenwereld. Van de marktkooplui zijn de sappigste verhalen te horen over moord, oorlog en complotten.

Zelf maak je ook wel het een en ander mee op de slecht begaanbare wegen van stad naar stad. Opeens heb je het!

Je pakt je veer, doopt hem in wat verse inkt en begint te schrijven...





Schrijf mee aan het verhaal over Kapi Regnum! Elke week zal er een hoofdstuk gepubliceerd worden in ons dagblad. Stuur je verhaal naar 'Handelsburcht'. met als titel 'Schrijfwedstrijd'.

Lukt het jou om het spannendste, grappigste, origineelste verhaal te schrijven? Dan wordt jouw verhaal gepubliceerd in ons dagblad en ontvang je bovendien een oorkonde!


Deze week zal er geen nieuw hoofdstuk gepubliceerd worden wegens onvoldoende inzendigen. We zullen nogmaals het hoofdstuk van vorige keer publiceren in plaats daar van.
We hopen voor volgende keer op meer reacties... Dus klim in je pen en maak (grote) kans op deze makkelijk verdiende prijs!

Let even op:
  • Alleen correct Nederlands, dus let op spelling en grammatica!
  • Om een beetje de lengte aan te geven: tussen de 400 en 800 woorden zou mooi zijn.
  • Het verhaal moet aansluiten op de eerdere hoofdstukken. Het verdient aanbeveling af en toe wat dingen 'op te halen' uit eerdere gebeurtenissen.
  • Nieuwe hoofdstukken kun je insturen tot zaterdag avond 23.59. Later ingestuurde hoofdstukken worden niet meer behandeld.






  • (nogmaals) hoofdstuk 8:
    Timmermannen en horens


    De heraut was nog maar even vertrokken, hij kon dus niet zoveel voorsprong hebben. Na een half uur rijden echter, had Xena de heraut nog steeds niet ingehaald en was het opnieuw hevig beginnen regenen. Doornat zat ze op haar paard, ze begon eraan te twijfelen of het wel een goed idee was halsoverkop de achtervolging in te zetten. Enkele minuten later had ze zichzelf er zo van overtuigd dat de achtervolging een domme beslissing was geweest, al leek het een half uur geleden een logische keuze. Daarop draaide ze haar paard en reed de omgekeerde richting uit. Treurig keerde ze terug naar de boerderij, en dacht hierbij aan Xaver, ze hoopte dat hij de ruzie in het dorp zou kunnen bedaren.

    Toen Xaver die ochtend was wakker geworden, had hij echter weinig last van ruzies, omdat alle boeren uit het dorp waren vertrokken. Terneergeslagen begon hij aan de dag. Hij vroeg aan Illias om al de overgebleven inwoners van het dorp bijeen te roepen om de schade van de voorbije dagen op te meten. Van het kleine dorp bleven nog een 100-tal mensen over. Daarbij waren ook drie boeren met hun gezin, deze zagen de daad van de andere boeren als verraad aan Xaver en Xena, de stichters van het dorp. Toen er overlegd was, bleek dat acht boerderijen waren verwoest, samen met een smidse en een herberg.

    Na een tweede overleg werd er een plan gemaakt voor de komende week. Iedereen zou zijn dagelijkse bezigheid onderbreken en de hele week meewerken aan de heropbouw van de smidse en de herberg. Daarna zou een groep van vijftien timmermannen de boerderijen weer heropbouwen, van de oogst van de drie overige boeren konden ze immers niet lang leven. Nog die zelfde middag ging iedereen aan het werk. De stemming in het dorp was wat verbeterd vergeleken met de vorige dag. De leider was weer in het dorp en de wederopbouw was begonnen. De meesten van de inwoners waren de ruzies en de brandende huizen van enkele dagen geleden al bijna vergeten.

    Toen het donker begon te worden klonk er een schreeuw door het dorp, onmiddellijk brak er paniek uit. Xaver dacht dat de boeren onder leiding van Balduk waren terug gekeerd en liep in de richting van het geluid. Toen hij bij de plaats van de onrust was aangekomen stond daar al een hele groep toekijkers. Met veel moeite wist hij naar voren te dringen, daar zag hij een kind met een gapende wond in zijn been. Er moest direct een dokter bij gehaald worden, want het jongetje bloede hevig. Enkele mannen tilden hem op en brachten hem naar de woning van de arts. Deze was intussen ook uit zijn huis gekomen en zag de groep al van ver aankomen. Toen hij wist wat er aan de hand was droeg hij zijn vrouw op de keukentafel vrij te maken. Daar gebeurden immers al zijn operaties.

    Xaver had postgevat voor de woning van de arts, deels omdat hij wilde weten wat er precies gebeurd was. Maar ook omdat hij de andere nieuwsgierigen op afstand wilde houden zodat de dokter rustig zijn werk kon doen. Na lange tijd was het dan eindelijk zover en kon Xaver zijn nieuwsgierigheid de vrije loop laten gaan. De jongen was nog niet helemaal bekomen van de pijn, maar wel al in die mate dat hij Xaviers vragen kon beantwoorden. Bleek dat de jongen op de geiten moest passen, doordat de boer moest helpen bij de bouw van de herberg. Omdat hij wilde spelen met één van die geiten, maar deze dat niet begreep, werd hij aangevallen. De wond in zijn been was het resultaat van een scherpe horen.

    Dit alles zette Xavier aan het denken, ze hadden de boeren hard nodig, maar als ze de kinderen op de geiten lieten passen konden dergelijke ongevallen wel vaker gaan voorkomen… De volgende morgen had hij het idee. Als hij de horens van alle koeien, stieren en geiten in het dorp liet afzagen, was de kans op ongevallen kleiner. Bovendien konden ze deze horens gebruiken als voorlopig betaalmiddel, er was immers niemand die ze kon bijmaken. Hij legde zijn plan voor aan Illias, deze vond het een goed idee, al was het natuurlijk maar tijdelijk. De horens zijn te zwaar om iedere dag mee te sleuren.

    Zo gezegd zo gedaan, alle dieren van het dorp die horens hadden werden verzameld en hun horens werden afgezaagd. Alles werd gelijk verdeeld onder de inwoners van het dorp en er werd opdracht gegeven om een prijslijst op te stellen van alle producten die in het dorp gemaakt worden. Hierover zouden ze dan de volgende dag stemmen.

    De taak van Xena was nu niet zo dringend meer, toch wou Xaver dat ze zo spoedig mogelijk terug zou komen…

    Sequani



    <<< vorige Weekblad Archief volgende >>>