|
|
<<< vorige
volgende >>>
Inhoud
Zondag 3 februari. Even rust tussen Carnaval en Valentijn?
- Voorpagina
Op de voorpagina vind je de Beursweek, Zaragoza Review en Het Onderschrift
- Pagina 2
Op de tweede pagina vind je eindelijk weer alles over de oude en nieuwe Competitie, Het Interview en Bigmamma's Kookhoek
- Pagina 3
Op de derde pagina vind je alles over het Raadsel van de Week en ook de rubriek Ingezonden Stukken
- Pagina 4
Op de vierde pagina dan De Stallingen, De schrijfwedstrijd en het nieuwste hoofdstuk van het verhaal!
- Pagina 5
Op de vijfde pagina vind je Het Hoekje van Chanovila, Vraag en Antwoord en Zoek de 5 Verschillen
- Pagina 6
Op de zesde pagina staat deze keer De Troubadour, De wonderlijke kruidentuin en de rubriek De Stad
- Pagina 7
En tot slot staat op de zevende pagina Dahantes Rubriek en een mededeling van Bassjunk
|
|
De wonderlijke kruidentuin
Voor jou een verzinsel,
"hoe kom je erbij."
Een duivelse vrouw,
verzonnen in tovenarij.
Reist in de lucht,
beweegt door de tijd.
Vertaalt de natuur,
vaak met de mens in strijd.
Elk seizoen blaast,
magie in zijn wind.
Hoort de geheimen en verklaart de kracht,
die je in spreuken vind.
Het maanlicht verleent,
de kracht aan het kruid.
Op zoek naar kennis,
trekt de heks er bij nacht op uit.
Kruidige brouwseltjes,
en een angstaanjagende zwarte kat.
Gelijkgestelde zielen,
op weg naar een heksen sabbat.
Imbolc
Vandaag 1 februari,
Vannacht ben ik met vele kruidenvrouwen voor het oogstfeest Imbloc, ook wel Oimelc genoemd, samengekomen. Dit feest wordt altijd gehouden in de nacht van 31 januari op 1 februari. De betekenis van dit feest is het opnieuw geboren worden van het licht, het terughalen van het opnieuw geboren licht, zodat de oogst dit jaar weer mooier en beter mag worden.
Het is een vuurfeest dat gehouden wordt op een speciale plek. Dit kan in een grot zijn, maar ook in een grafkelder. Dit jaar was het feest in een grot ver verscholen in het bos. In die grot brandde een groot vuur waar we onze rituelen uitvoerden, dansten en zongen.
Het verhaal achter het oogstfeest.
De letterlijke betekenis van Imbolc is "in de buik". Imbolc is een vuurfeest, maar de nadruk ligt hier niet op de hitte van het vuur, maar op de lichtschijn. Het verhaal vertelt ons dat Persephone de Griekse Godin, Dochter van Demeter, ontvoerd werd door Hades en werd meegenomen naar zijn thuisbasis, de onderwereld. Doordat Demeter haar dochter ging zoeken, verwaarloosde zij haar taken en het land verdorde en werd onvruchtbaar. Eigenlijk is dit het intreden van de winter. Na vergeefse smeekbeden bij Hades om de terugkeer van haar dochter, trok zij zich terug in haar toorn en liet het land verwoesten door de winterstormen, sneeuw en ijs, zodat er niets groeide. Toen Zeus het zat werd sommeerde hij Hades om haar vrij te laten, maar voordat Hades dat deed, liet hij haar een granaatappel eten met daarin een toverdrank waardoor ze verslingerd aan hem raakte en niet meer weg wilde. Zo kwam er een overeenkomst tussen Zeus en Hades, dat Persephone acht maanden bij haar moeder zal zijn en de rest van het jaar bij Hades, in de steeds terugkerende winterperiode.
Binnengekomen vraag
De afgelopen week hebben meerdere postkoetsen mijn kleine huisje gevonden en hebben zakken met rollen perkament binnengebracht. In mijn tuin en in de duiventil streken vele duiven met boodschappen neer, om het gestrooide graan op te eten en hun boodschappen te bezorgen. Voor al die post wil ik jullie graag bedanken en ga vooral zo door.
Dan is het nu tijd voor het beantwoorden van een vraag. Tussen de vele vragen zat er één in die meerdere mensen stelden. De vraag is: hoe kom ik af van mensen met een negatieve energie? Blijkbaar is dit een veel voorkomend probleem in Kapi Regnum.
Omdat ik op dit moment te maken heb met een aantal mensen, uit mijn dorp die een zeer negatieve energie hebben, ben ik hier eens voor gaan zitten. Ik heb meerdere dingen uitgeprobeerd om de juiste manier van oplossen te kunnen doorgeven aan jullie lezers.
Het volgende is eruit gekomenâ¦. Er bestaat een spreuk om deze negatieve energie terug te sturen naar de mensen bij wie het vandaan komt. Bij mij heeft het goed geholpen, het is hier al 3 dagen rustig. De spreuk is:
Spreuk om negatieve energieën terug te zenden
Energie keer terug
Naar zij / hij die je zendt
Energie keer terug
De persoon waar je behoort is jou bekend
Je woorden deden pijn
Je gedachten zijn niet zuiver
Deze omgeving is mijn
Voel je eigen energie en huiver
Laat de negativiteit nu keren
Terug energie, dat zal je leren
Zo wil ik het en zo zal het zijn!
Schrijf de naam van diegene met een negatieve energie op een stuk perkament en spreek deze spreuk uit. Verbrand daarna het stuk papier en blaas het as weg in de richting van de zon of de maan. Soms is herhaling noodzakelijk.
Guusta Godin van de nacht
Mysteryland
|
|
De Troubadour
De troubadour vertelt de ene keer een mop, de andere keer een droevig verhaal en weer een andere keer een raadseltje. Inzendingen voor de Troubadour zijn van harte welkom trouwens. Deze keer het eerste deel van een oude sage:
De zwaneridder van Nijmegen
Een middeleeuwse sage uit Gelderland
In het begin van de achtste eeuw leefde er een graaf van Kleef, die Diederik heette. Hij regeerde niet alleen over het land van Kleef, waartoe destijds ook Nijmegen behoorde, maar ook over Loen in Westfalen, over Teisterbant, dat tussen Tiel en Vlaardingen lag. Hij stierf in het jaar 713 en liet alleen een dochter na om hem op te volgen.
Beatrix heette die dochter. Beatrix kreeg het meteen moeilijk genoeg, want het waren toen woelige tijden. Haar naburen waren er allen begerig naar om hun gebied te vergroten en zij ontzagen zich niet om veel onrecht te doen en gewelddadigheden te bedrijven. De enige, die haar had kunnen helpen en dit misschien ook wel had willen doen, was Pepijn van Herstal, hertog van Brabant, een machtig man aan het hof van de Frankische koning.
Echter, kort nadat ze haar vader had verloren, werd ook Pepijn door de dood weggeroepen. Zo stond Beatrix alleen. En de gretigaards naar haar land en haar bezittingen kwamen reeds spoedig opdagen.
Een reden om aan onschuldigen de oorlog te verklaren vinden zulke lieden gemakkelijk en gauw. In het tweede jaar na haar vaders dood werd Beatrix al van alle kanten door haar vijanden aangevallen.
Ze nam de wijk in de burcht, die ze te Nijmegen had. Hier wou ze zich tot het laatst toe verdedigen.
Haar vijanden sloten de burcht nauw in, geen mens kon er meer in of uit. Weldra deden ze aanval op aanval.
Doch Beatrix' strijders hielden braaf stand. Telkenmale moesten de aanvallers met bebloede koppen afdeinzen. Telkenmale echter kwamen ze ook weer terug. Ze wisten wel, dat de tegenstand in de burcht allengs minder zou worden. Het voedsel werd er schaars, het aantal krijgers nam af. Eens zou er een dag komen, dat de burcht moest vallen.
En er kwam een dag... nee, toen viel de burcht nog niet, want de belegeraars deden geen aanval, maar Beatrix besefte heel goed, dat die dag de laatste van haar vrijheid zou kunnen worden. Het voedsel werd al sinds enige weken bij mondjesmaat uitgedeeld, er restte nog slechts water tot drank en dit was drabbig en kwalijk riekend; haar weinige mannen waren de geduchte strijders van weleer niet meer, hun krachten waren geslonken, hoewel hun moed nog dezelfde was. Als de vijand een aanval ging ondernemen, dan zou hun tegenstand tevergeefs zijn.
Moeilijk beklom Beatrix die morgen de wenteltrap in haar hoogste toren. Voor het laatst wilde ze haar blikken over haar land laten gaan. Nog eenmaal wilde ze met eigen ogen uitzien, of de vijand soms iets bijzonders van plan was. Op de tinnen van de toren staande, zag ze uit. Haar blik ging over haar schone Nijmeegse land. Dat lag daar zo rustig en vertrouwd. Blauw stond de hemel erboven. Een bronskleurige lentegloed lag over het eikenwoud. Wat rookwolkjes stegen boven de bomen uit, recht omhoog.
Stookten krijgsknechten daar vuren? Verderop bewoog zich een legergroep naar het woud toe. Trok die af? Langs de rivier scheen men de posten opgeheven te hebben. Gaf men het beleg op? Met een weemoedig lachje schudde Beatrix het hoofd. Nee, nee, ze mocht geen hoop koesteren, die toch niet verwezenlijkt zou worden! Die mannen trokken nu misschien weg, straks keerden ze weer, of anderen namen hun plaats in. Uitkomst was er niet. Haar vijanden, fel op haar bezittingen belust, zouden heus niet wijken. Uitkomst was er niet voor haar. In haar dromen misschien wel, maar de werkelijkheid was anders. De werkelijkheid was net zo wreed als die mannen daar in dat kamp. En haar dromen?... De droom is van de nacht, de droom is bedrog. Bedrog was ook de droom, die zij deze nacht had: Er was een felle brand, de gehele burcht stond in gloed, de vlammen loeiden, zware rook dreef dreigend over land weg.
De troubadour vervolgt zijn verhaal volgende week...
Bron: http://www.beleven.org
|
|
De Stad
Een nieuwe rubriek weer in de krant. Haspara behandelt op verzoek (of eigen initiatief) de ontstaansgeschiedenis van steden in kapi Regnum. Het enige wat je hoeft te doen is wat algemene informatie over je stad te verstrekken aan Haspara! Deze week in deze reeks zal gaan over Eclips:
In 1031 zat een groep vrienden rond een boomstronk. Naast hen kabbelde een beekje uit een grote berg. Al snel veranderde het onderwerp van een lief zoeken naar een thuis hebben.
De vrienden besloten elk hun eigen weg te gaan. Pele bleef als enige over. Toen hij daar terug op die idyllische plaats stond, besloot hij zijn stad daar te stichten. Het water uit de beek zou hij net als de stenen uit de berg kunnen verkopen. Een deel van het water zou hij houden voor het produceren van zijn eigen bier.
Toen Pele die dag zijn dorp officieel zou stichten en het Pelebië zou heten, vond er een zonsverduistering plaats. Het was een teken van de goden dat de naam niet goed was. Na lang beraad besloot Pele zijn dorp dan maar Eclips te heten. Op slag kwam de zon weer tevoorschijn!
Eclips staat nu bekend voor zijn voorzienigheid. Het dorp koopt bijna niets in. Water wordt er gebruikt voor de graanvelden te bevochtigen en bier te produceren. Stenen uit de berg worden gebruikt bij het bouwen van huizen, ...
Zo zie je maar dat je zelfs de steun van de goden nodig hebt indien je graag zelf een dorp sticht. En wie weet is de goedkeuring van de goden wel de verklaring van de succesvolle groei van Eclips
Haspara
|
|
|
|