Inhoud
12 02 2012,
- Bladzijde 1
Op de voorpagina vind je Het welkomswoord en de verjaardagskalender.
- Bladzijde 2
Op de tweede pagina vind je alles over de competitie.
- Bladzijde 3
Op de derde pagina vind je Willie's pagina.
- Bladzijde 4
Op de vierde pagina vind je Diana's intervieuw met..
- Bladzijde 5
Op de vijfde pagina vind je Het laatste nieuws en het recept van de week.
- Bladzijde 6
Op de zesde pagina vind je het raadsel van de week.
- Bladzijde 7
Op de zevende pagina vind je Uit de oude doos.
- Bladzijde 8
Op de achtste pagina vind je de tips over het registeren op het forum.
- Bladzijde 9
Op de negende pagina vind je het dankwoord.
| |
|
|
Willie's pagina
koorts
Vorige week werd ook ik verrast door de koude. Daarom was het commentaar op het nieuws niet op tijd aangekomen bij de redactie van onze krant. De bode wilde aanvankelijk helemaal niet gaan, omdat hij me vertelde, dat het veel te glad was, om helemaal naar het zuiden van ons KapiRegnum te rijden, alwaar de hoofdredactie van onze krant zetelt. Het heeft enige discussie gekost, om de man zover te krijgen, dat hij zijn bezwaren introk en meteen voor mij op weg wilde. Maar toen was het al te laat. Nou ja, ik hoop, dat u nu veel plezier heeft met het lezen van mijn commentaar van deze week.
Heel KapiRegnum is in rep en roer, want er heerst een zeldzame koorts in het land. Hoe dat is ontstaan, weet ik niet, ook niet waar het vandaan kwam, maar toen het winter werd, was die koorts er ineens. Zou die koude er iets mee te maken hebben?
In het noorden van het KapiRegnum zijn er wat sloten en grachten dichtgevroren. Er ligt dus ijs op het water. En nu zijn er hele volksstammen, die wat botten onder hun schoenen binden en zich vervolgens met vreemde, uithalende beenbewegingen op dit ijs voortbewegen. En nog heel snel, ook. Ik kon ze te voet niet bijhouden en te paard heb ik maar niet gedaan, omdat het ijs zo ontzettend glad is, dat mijn paard er niet op durfde. Ik overweeg om ook zulke botjes aan mijn schoenen te binden en misschien een stukje sloot te zoeken, waar ijs op ligt, zodat ik eveneens kan genieten van deze manier van voortbewegen. Ik hoop intussen wel, dat de inwoners van het stadje Lijnden me niet zullen ontdekken waar ik dan aan het ijslopen ben, want ik kan me voorstellen, dat het er komisch uitziet, als ik de eerste uithaalbewegingen ga proberen.
Een jongeman uit het buurtdorpje Buren gaat het gelukkig in het noorden proberen, zodat hij mij niet in de weg kan lopen. Men zegt, dat hij onder de naam W.A. van Buren al heel bekend zou zijn in dat gedeelte van ons KapiRegnum. Ik dacht zelf eigenlijk, dat hij Oranje heette, maar ja, misschien heb ik me ook wel vergist. Het gerucht gaat, dat hij samen met duizenden burgers en adellijke Dames en Heren een zeer kort bezoek gaat maken aan wel 11 steden in het hoge Noorden. Het nut ervan kan ik niet inzien, maar het schijnt inderdaad een voldaan gevoel te geven, als je van elk van die steden aldaar een stempel kunt verzamelen. En dat moet dan op die botjes gebeuren. Tja….
Wat is er nog meer gebeurd in ons mooie KapiRegnum. Ik hoorde van een verhaal over een meisje, die in haar slaap gestoken was door een zeldzaam dier, waardoor in haar gezicht wel 56 zwarte sterren verschenen. Ze was destijds erg ontdaan, omdat ze die sterretjes eigenlijk helemaal niet wilde, en heeft heel moeizaam de sterretjes laten verwijderen. Maar nu hoorde ik vertellen, dat ze toch weer zo’n sterretje wil hebben. Ik hoop voor haar, dat ze dat zeldzame dier nog niet heeft weggejaagd.
In het zuiden van ons mooie KapiRegnum is er ook een soort koorts aan het opkomen. Deze koorts wordt verspreid door narren en schijnt heel besmettelijk te zijn. En je kan er goed ziek van worden. Als je niet oppast, gaan de burgers de stadssleutel van je opeisen en op jouw stoel zitten in de bestuurskamer. Ze zetten dan je wetten buiten kracht en doen gewoon waar ze zin in hebben. Ze zingen dan vreemde liederen met brutale teksten. Ze zetten je voor schut. En iedereen vind dat ook nog grappig. Deze ziekte noemen ze Carneval. Ik hoop maar, dat ik persoonlijk daar niet mee besmet zal raken, want je weet maar nooit, hoe lang het duurt, tot je van deze ziekte genezen bent.
Tot de volgende week wil ik weer het dagelijkse nieuws voor u lezen en de opmerkelijke dingen hieruit van commentaar voorzien. En daarbij hoop ik, dat u dat op prijs stelt. Een hartelijke groet van uw
Wil14 van Lijnden
uit de stad Lijnden, die altijd Topklasse zal zijn.
|
|
|