Inhoud
17 06 2012,
- Bladzijde 1
Op de voorpagina vind je Het welkomswoord en de verjaardagskalender.
- Bladzijde 2
Op de tweede pagina vind je Willie's pagina.
- Bladzijde 3
Op de derde pagina vind je alles over de competitie.
- Bladzijde 4
Op de vierde pagina vind je Diana's intervieuw met..
- Bladzijde 5
Op de vijfde pagina vind je het recept van de week.
- Bladzijde 6
Op de zesde pagina vind je het raadsel van de week.
- Bladzijde 7
Op de zevende vind je het "echte" leven.
- Bladzijde 8
Op de achtste pagina vind je de tips over het registeren op het forum.
- Bladzijde 9
Op de negende pagina vind je het dankwoord.
| |
|
|
Willie's pagina
Wij houden van oranje.
Als je door mijn geliefde stadje Lijnden loopt, zou je denken, dat de kleur oranje een wel heel populaire kleur aan het worden is. Maar na uitgebreid en onafhankelijk onderzoek is gebleken, dat de kleur oranje alleen zo populair is, terweil er iets groots, nationaals aan het gebeuren is. Zo gaat de nationale bond van de kippenhokbalschieters (jaja, kom er maar op) meedoen aan kampioenschappen op dat gebied. Ze hebben dus van alle regio’s de allerbeste kippenhokbalschieters uitgenodigd om mee te doen met dit toernooi. De hoop is natuurlijk, dat ons kippenhokbalschietersteam de grote beker mee naar huis brengt. In een bepaalde grote stad zouden ze zelfs al een ware huldigingsreis op een boot door de kanalen van hun stad aan het voorbereiden zijn.
Ook heb ik de indruk, dat het al vast staat, dat de beker met ons team mee naar huis komt, want iedereen straalt zoveel optimisme uit. Als ik vraag, wie er vannavond gaat winnen, dan zegt iedereen onmiddellijk: “Oranje natuurlijk!” Ik zou me wensen, dat mijn boeren en burgers ook zo enthousiast zouden zijn, als ze hun werk in mijn ijzerwerkplaatsen, op mijn fruit- en veeboerderijen aan het verrichten zijn. Maar daarvan is helaas weinig te bespeuren. Toch vind ik het wel vermakelijk, als iedereen er zóóóóó van overtuigd is, dat onze nationale ploeg gaat winnen en wij sowieso de beste van allemaal zijn. Daarom zit iedereen gespannen te luisteren naar de boodschappers, die continue bericht doen over het wel en wee van ons nationale team.
Nou ja, de eerste wedstrijd, die tegen de, eigenlijk vanaf het begin kansloos geachte Vikingers, ging helaas verloren, maar je moet niet treuren, want wij waren beter. We hadden gewoon wat pech. De volgende wedstrijd zou tegen de Germanen zijn, en dat gaan we natuurlijk winnen. Langzaamaan begin ik te twijfelen. Als je al zo zeker bent van een overwinning, kun je natuurlijk volstaan met slechts een team van ongeveer elf jongens naar het verre Oosten te sturen, begeleid door maar één coach en alle andere 16 miljoen coaches thuis te laten. Je bent toch al zo goed als kampioen, eigenlijk? Zeg nou zelf, wie is er nou beter, dan ons eigen Oranjeteam?
Dus zitten we af te wachten, hoe het zou gaan, tegen die Germanen. Ter ondersteuning nog maar een paar extra oranje vlaggetjes opgehangen. Een oranje wambuis gekocht en een gek oranje hoedje opgezet. Natuurlijk ook een oranje vlag uitgehangen. Zelfs onze brievenbussen kleuren oranje. Als het nu niks wordt, dan wordt het nooit wat. Zo zitten we met zijn allen gespannen te wachten op de eerste berichten van de wedstrijd.
De berichten, die de boodschappers ons brengen zijn niet zo erg positief. Allereerst wordt bericht gedaan over een Germaan met een Spaanse naam, die dan ook nog twee keer zo’n bal in ons kippenhok schiet. Dan komen de boodschappers met berichten over allerlei acties, die mislukken….., al bij al niet zo positief. De mensen zijn zeer teleurgesteld. Totdat de zoon van de perser het voor elkaar krijgt om toch nog een bal in het Germaanse kippenhok te schieten. Hoop komt op. Er wordt hier al luid gebruld, dat we het tij nog gaan keren. We nemen er nog een biertje op. Dan zal het wel gaan lukken. Tenslotte zijn alle 16 miljoen coaches ervan overtuigd, we gaan dit nog winnen, hoor..
Na afloop van zo’n opwindende, maar verloren wedstrijd is het niet gemakkelijk, om je verlies toe te geven. Opeens zijn alle anderen schuld. Die scheidsrechter met zijn zwarte broekje en zijn gele wambuis liep teveel in de weg. De toeschouwers en fans hebben niet luid genoeg gekrakeeld. Het weer was veel te warm, dus niet goed voor onze jongens…., noem maar op. Alles en iedereen is schuld, behalve de jongens zelf, natuurlijk. Ergens kon ik lezen, dat wij in ons mooie Oranjestaatje steeds maar denken, dat wij zo geweldig zijn. Het schijnt echter zo te zijn, dat andere naties daar heel anders over denken. Lijden wij dan niet aan grote zelfoverschatting? Moeten wij niet wat bescheidener worden na zulke nederlagen? Of nemen we het veel te serieus, dat gedoe met al die jongens in oranje.
Nu heb ik wel gehoord, dat er zelfs nu nog een minimale kans bestaat, dat we toch nog verder zouden kunnen komen in dit toernooi. De Germanen moeten dan wel de Vikingers verslaan en bovendien moeten wij van de Portugezen winnen met voldoende kippenhoktreffers voorsprong. Als dat allemaal gebeurt, mogen we door naar de volgende ronde. Ik moet nu aan mijn moeder denken, die altijd zei:
“Als de hemel valt, zijn alle mussen dood….”
Wil14 van Lijnden
|
|
|