Inhoud
17 06 2012,
- Bladzijde 1
Op de voorpagina vind je Het welkomswoord en de verjaardagskalender.
- Bladzijde 2
Op de tweede pagina vind je Willie's pagina.
- Bladzijde 3
Op de derde pagina vind je alles over de competitie.
- Bladzijde 4
Op de vierde pagina vind je Diana's intervieuw met..
- Bladzijde 5
Op de vijfde pagina vind je het recept van de week.
- Bladzijde 6
Op de zesde pagina vind je het raadsel van de week.
- Bladzijde 7
Op de zevende vind je het "echte" leven.
- Bladzijde 8
Op de achtste pagina vind je de tips over het registeren op het forum.
- Bladzijde 9
Op de negende pagina vind je het dankwoord.
| |
|
|
Het "echte" leven
De Tantaluskwelling
Ik wou beginnen met : “Vroeger…” , maar dat klinkt alsof ik iets wil vertellen wat jaren geleden was gebeurd, maar dat is niet zo. Feit is dat ik nog maar anderhalf jaar geleden ons geweldige Kapi-rijk heb ontdekt. En ik zeg ons Kapi-rijk, want zo voelt het. Buitenstaanders begrijpen niet waar we zo in op kunnen gaan.
Mijn vrouw bijvoorbeeld begrijpt mij ook niet. Uren kan ik achter mijn laptop zitten zonder dat ik mij verveel. Als ik dan probeer uit te leggen wat ik er zo leuk aan vind omdat ze het weer vraagt, kijkt ze mij vol onbegrip aan en zegt dat ik maar een rare frats ben en dat ze van me houdt. En dat vind ik prima.
Zaterdagnacht 01:55, daar zit ik weer met mijn goede gedrag. Lars heeft een schone luier en moet zijn melk-shot weer hebben. Ja, ik heb weer nachtdienst tot 03.00, daarna mag ik blijven liggen en staat mijn vrouw voor hem klaar zoals een echte heerser in de middeleeuwen zijn slaven heeft.
De eerste keer liep ik gelijk al tegen een probleem aan met mijn kapi-verslaving. Ik zit achter mijn laptop, maar heb geen handen vrij om op ‘login’ te klikken. Ik had de laptop al aangezet, maar niet bedacht dat ik een hand tekort zou komen. Lichte frustratie stroomt door mijn lichaam. Zou dit nu de ‘Tantaluskwelling’ zijn waarover ik op school had gelezen?
Nee, dit zal mij toch niet overkomen? Denk probleemoplossend Hanze, je kunt het! Maar dat valt niet altijd mee merk ik nu. Een derde hand zou nu toch wel welkom zijn en om nu mijn vrouw wakker te maken lijkt mij ook niet de juiste oplossing. Gelukkig worden de meeste oplossingen bedacht in penibele situaties.
Lars werkt mee, gelukkig. Op de linker arm hou ik hem tegen mij aan en met de rechter hand zorg ik dat hij zijn drankje krijgt. Mijn ochtendjas, hoewel het nacht is, gebruik ik als steun voor de fles. Speen in de mond en de fles rust tegen mijn ochtendjas. Zou het lukken?
Opgelucht raakt mijn rechterhand de draadloze muis die al een paar minuten levenloos op de tafel lag. ‘Klik’ hoor ik en Hanzestad Zwolle verschijnt op het beeldscherm. De Dopamine stroomt door mijn slaperige lichaam. Tevreden kijken Lars en ik elkaar aan. Het mes snijdt aan twee kanten. Hij zijn fles en pap zijn Kapi-moment. Opeens is die nachtvoeding zo gek nog niet.
Groeten uit het nachtelijke Zwolle
|
|
|