Editie 22 | Bladzijde 6 25. feb 2008 AD
<<< vorige volgende >>>


Inhoud


Zondag 24 februari.
En een nieuw dagblad!

- Bladzijde 1
Op de voorpagina vind je de Beursweek, Zaragoza Review en Het Onderschrift

- Bladzijde 2
Op de tweede pagina vind je alles over de afgelopen Competitie, Het Interview en Bigmamma's Kookhoek

- Bladzijde 3
Op de derde pagina vind je alles over het Raadsel van de Week en nu ook Dahantes Rubriek

- Bladzijde 4
Op de vierde pagina dan De Houtmolen en De schrijfwedstrijd met een trieste aankondiging

- Bladzijde 5
Op de vijfde pagina vind je alles over de nieuwe Handelsgildes en Het Hoekje van Chanovila

- Bladzijde 6
Op de zesde staat wederom De Troubadour, De wonderlijke kruidentuin en de rubriek De Stad

- Bladzijde 7
Op de zevende pagina en deze keer laatste pagina vind je alles over de Astronomietoren met als onderwerp Hoe maak je een Forum Signature


De wonderlijke kruidentuin



Onstuimige winternachten,
Als het voorjaar zijn rijk verkent,
En zijn wildheid niet langer kan wachten
Tot het jaar hem op aarde zendt.

De wanden en balken maken
Geluid in het nachtelijk huis,
Alsof het zijn vorm zal slaken
En vergaan in de vloed van geruis.

Over al de donkere landen
Liggen de harten nu braak,
En zij voelen ’t begeven van banden
In de rustloosheid hunner waak.

En ik bid tot de zender der vlagen,
Dat mijn hart, eer het slaken zijn vorm,
Nog eens tot zijn hart word gedragen,
En deel hebben aan donker en storm.

De afgelopen weken is het weer een beetje onvoorspelbaar, zelfs onvoorspelbaar voor mij. Dan weer zonder mantel naar buiten en dan weer met. Op die manier snottert een groot gedeelte van het dorp en ver daar buiten. Vele mensen komen bij mij om een kruidenmix of drank te halen. Zo stond er vanmorgen nog een oudere man die zijn longen uit zijn lijf hoestte, bij me aan de poort. Pas nadat hij van mij een stokje zoethout had gekregen om op te knauwen en een kopje kruidenthee, verzachtte het de hoest en kon hij zich iets meer verstaanbaar maken. Zijn gezin lag al dagenlang op bed en er was geen dokter die hen wou helpen, omdat ze dat niet konden betalen. Ik heb hem mijn kruidenmix gegeven voor thee te zetten, een drankje om de hoest te verzachten en een zelfgemaakte antiroggelwijn.

Wijn wordt vaak als geneesmiddel gebruikt en als u er bepaalde ingrediënten aan toevoegt kan het ook helpen tegen vastzittende hoest. U kunt het ook zelf maken als u het volgende recept probeert.

Antiroggelwijn

Benodigdheden: - 50 g pepermunt blaadjes
- 100 g gedroogde zwijnenschilfers
- 1 ganzenei
- 1 eetlepel honing
- 1 liter rode of witte wijn
Werkwijze. Doe de ingrediënten in een glazen pot en voeg de wijn toe. Sluit de pot goed af en laat hem ten minste 2 weken staan. Daarna kan de vloeistof gefilterd en gebotteld worden. De antiroggelwijn kunt u nu naar behoefte gebruiken. Deze antiroggelwijn helpt bij aanhoudende, vastzittende hoest, omdat hij slijmoplossend werkt en het ontstoken weefsel kalmeert. Gebruik, bereiden en inname is op eigen risico
Zo heeft u een wijn die u drinken mag wanneer u ziek begint te worden of gewoon omdat u hem lekker vind. Guusta Godin van de nacht Mysteryland Er zijn deze week maar weinig vragen binnengekomen dus raad, advies, ritueel of recept geven, hoeft deze keer niet. Mochten jullie nog vragen of problemen hebben stuur ze dan door en zal ik proberen je te helpen. Graag sluit ik, deze week, af met een citaat voor alle spelers van Kapi-Regnum.



De Troubadour

De troubadour vertelt de ene keer een mop, de andere keer een droevig verhaal en weer een andere keer een raadseltje. De rubriek zal vanaf heden overgenomen worden door vaste redacteur Lord Drinkalot!

Langs paden wandelt de troubadour vaak door pittoreske dorpjes en grote steden en hoort zo hier en daar mooie verhalen. Eén mooi iets, wat zelfs deze troubadour niet eens wist, is dat ridders niet alleen om te knokken met zwaard en lans maar behoorde ook goede manieren te kennen. Eén van die vaardigheden was liederen schrijven. Bij een knapperend vuurtje, onder een schitterende sterrenhemel, viel ik van mijn boomstronk af. ‘Wat?’, zei ik. ‘Het is zo’, zei een medereiziger die ik tegen het lijf liep en wij besloten die avond wildgebraad en mede uit te wisselen.

“Helaas zijn veel liederen niet opgeschreven. Zo zijn er ook vriendinnenliederen.”, verhaalde hij. “Het zijn het liederen die tussen 2 vriendinnen; vandaar die naam. De ene vriendin vraagt en de ander beantwoordt met een lied. Eén van de bekendste is: Ic quam ghegaen up enen dach. Leen mij uw harp en ik zal het voor je zingen’

Ic quam ghegaen up enen dach

'Ghespele in caent gheswighen niet.
Nu wilt mijn over zwaer verdriet
In trauwen helpen helen.
Doe ic lesten van u sciet,
Doe addi mi allein bespiet
Ende ic ghinc mettem spelen.
Ghespele wilt beraden mi
So dat mijn here behouden zi,
Bi wizen rade.
Ic wane in comme hem nemmer bi.
Wat salic doen? owach, owi,
Het es te spade!'

‘Zo!’, zei ik, ‘klinkt nogal droevig, maar versta er geen gans van.’ ‘Ik zal het je vertalen’, zei het lachend.

'Mijn beste vriendin, ik kan het voor u niet verborgen houden. Help me alsjeblieft om mijn grote verdriet te boven te komen. Toen ik laatst bij u vandaan kwam zag hij dat ik alleen was, en we hebben samen de liefde bedreven. Vriendin, help me met uw wijze raad, zodat mijn goede naam behouden blijft. Ik ben bang dat hij me nooit zal willen trouwen. Wat moet ik? Ach, het is te laat.

Uren later, terwijl het vuur zachtjes knapperde en wij op onze rug in het zachte mos lagen, zei ik: ‘Wat hebben wij toch een geweldig leven!’ Mijn mede reisgenoot antwoordde niet en snurkte zacht.

Naam: LordDrinkAlot
Dorp: Amsterdam-Westerpark

De Stad

Een nieuwe rubriek weer in de krant. Haspara behandelt op verzoek (of eigen initiatief) de ontstaansgeschiedenis van steden in kapi Regnum. Het enige wat je hoeft te doen is wat algemene informatie over je stad te verstrekken aan Haspara! Vandaag in deze reeks bespreekt Haspara zijn eigen naam:


Aan de derde appelboom rechtsaf en dan kom je er wel... dat kreeg ik te horen toen ik op zoek was naar de bankzitter. En inderdaad, tussen de vele fruitbomen vond ik die stad. Ik kwam nog maar aan en "uw kiloknallert" kwam al toegerend naar me. Dat de bomen een goede verzorging kregen werd me snel duidelijk gemaakt door hem. Ook de vele dorpelingen kwamen naar buiten gerend. Deze keer niet om uw reporter een handtekening te vragen. Wel om de vele fruitbomen te ontdoen van hun lekkere sappige vruchten. De plaatselijke markten lopen over van de vruchten. Elke dag is het dan ook aanschuiven aan de talloze kraampjes door de naburige stedelingen. Toen ik de burgemeester vroeg hoe hij aan de naam van zijn stad kwam, kreeg ik bijna een bos druiven tegen mijn hoofd.

De bankzitter, dacht ik nu echt dat de marktkramers een ganse dag lang konden staan met zo een grote verkoop? Blozend van schaamte kroop ik weg en vroeg een kilo appels aan een kraapje. Ik had niet zo veel gedaan maar had toch het gevoel dat ik toch iets deed voor de economie van het land Haspara/Beebeeb



Haspara

<<< vorige Weekblad Archief volgende >>>