Inhoud
04 11 2012,
- Bladzijde 1
Op de voorpagina vind je Het welkomswoord en de verjaardagskalender.
- Bladzijde 2
Op de tweede pagina vind je het raadsel van de week.
- Bladzijde 3
Op de derde pagina vind je een blik in de middeleeuwen.
- Bladzijde 4
Op de vierde pagina vind je Willie's pagina.
- Bladzijde 5
Op de vijfde pagina vind je alles over de competitie.
- Bladzijde 6
Op de zesde pagina vind je het nieuws uit de stad.
- Bladzijde 7
Op de zevende pagina vind je Diana's intervieuw met..
- Bladzijde 8
Op de achtste pagina vind je het recept van de week.
- Bladzijde 9
Op de negende pagina vind je de tips over het registeren op het forum.
- Bladzijde 10
Op de tiende pagina vind je het dankwoord.
| |
|
|
Willie's pagina
Het rommelt.
Regelmatig houd ik zitting onder de grote dorpseik om daar conflicten van de burgers op te lossen. In iedere stad is wel zo’n eik te vinden. Vaak heb je het dan over mensen, die een kip hebben gestolen van hun buren om op te eten. Of een reizende handelaar in potten, die ondeugdelijke potten heeft verkocht aan de bevolking. De mensen mogen hun beklag doen en de beschuldigde mag vertellen, waarom hij het ongeoorloofde heeft gedaan. Ik spreek dan een straf uit, waaraan de beklaagde moet voldoen. Meestal is dat het vergoeden van de schade en dan misschien nog een tijdje aan de schandpaal, midden op het stadsplein.
Soms worden er ook gemene boeven voorgeleid, die door toedoen van onze trouwe stadswacht al enige tijd in de kerker zitten. Die worden vaak beschuldigd, dat ze iemand om het leven hebben gebracht of iemand zodanig hebben bedrogen, dat het slachtoffer helemaal niets meer heeft en zou moeten verhongeren. Dat wij, als samenleving zo’n gedrag niet kunnen accepteren is voor iedereen duidelijk en dat zulke boeven soms jarenlang in de kerker belanden is ook duidelijk en in mijn ogen rechtvaardig. Vroeger liet ik een moordenaar bijvoorbeeld ophangen of hem door een beul onthoofden, maar hoe ouder ik word, hoe milder ik ben geworden. Nu wordt er niemand meer veroordeeld tot de doodstraf.
De boeven worden meestal met geboeide handen voorgeleid en een familielid van het slachtoffer mag dan gaan vertellen, wat er uit hun beleving is gebeurd. Daarna mag de beschuldigde zijn woord doen, voordat ik hem veroordeel en hem een rechtvaardige straf opleg. Dat is tot nog toe de normale gang van zaken.
In de laatste tijd is het echter mode geworden, dat die boeven niet meer zichzelf verdedigen, maar door sluwe mensen, die heel goed kunnen argumenteren. Deze mensen noemen zichzelf advocaten of strafpleiters. Enkele advocaten zijn heel erg beroemd, zodat iedereen wel eens wat gehoord heeft over die persoon. Maar wat me erg opvalt is, dat die advocaten soms heel erg rijk zijn, rijker dan een stadsbestuurder zelfs. En dat allemaal door het woord te voeren bij die rechtszittingen onder de beroemde eik. Ze worden betaald door de boef, die soms een heel groot gedeelte van zijn buit aan die advocaat moet afstaan. Die rijkdom laten de heren advocaten graag zien, door bijvoorbeeld zich te laten begeleiden door de mooiste vrouwen. (Ik hoor in mijn achterhoofd al de verwijten van mijn Eleonore, waarom ik niet zo rijk ben, en waarom een advocaat wel voor zijn begeleidster die dure Italiaanse schoenen kan kopen en zij steeds maar weer op schoeisel van de lokale markt is aangewezen.)
Een vereniging van advocaten ziet erop toe, dat die advocaten zich aan zelf opgestelde regels houden en schrijft hen dus voor, wat ze wel en wat ze niet mogen doen. Nu is er een heel beroemde strafpleiter, die af en toe zijn boekje te buiten gaat. Hij staat er ook om bekend, dat hij een enorme ijdeltuit is. En dat kan de vereniging niet accepteren. Hij mag zijn beroep niet meer uitoefenen en geen boeven meer verdedigen. Het vreemde aan de zaak is, dat hij zich daar niet bij neer hoeft te leggen en bij een andere verenigingsbaas mag uitleggen, waarom hij het niet met de uitsluiting uit de vereniging eens is. Zolang hij deze andere verenigingsbaas nog niet heeft gesproken, mag hij nog steeds voor zijn boeven het woord blijven voeren.
Maar deze advocaat gaat nu op marktplaatsen staan en vertelt daar luidkeels tegen iedereen, die er langs komt, hoe zielig hij wel niet is. Ja zelfs zijn vriendin heeft hem nu verlaten. Hij doet zijn beklag niet voor die andere verenigingsbaas, maar op de marktplaats, tegen iedereen, die het wel of ook niet wil horen. Alleen hij heeft het bij het rechte eind, en alle anderen niet !
Of dat de juiste methode is? In de advocatenvereniging is zijn optreden in ieder geval niet in goede aarde gevallen. Misschien horen we in de toekomst nog meer over dit geval, ik zal erover berichten.
Tot volgende week
Wil14 van Lijnden.
|
|
|