Inhoud
11 11 2012,
- Bladzijde 1
Op de voorpagina vind je Het welkomswoord en de verjaardagskalender.
- Bladzijde 2
Op de tweede pagina vind je Diana's intervieuw met..
- Bladzijde 3
Op de derde pagina vind je alles over de competitie.
- Bladzijde 4
Op de vierde pagina vind je het raadsel van de week.
- Bladzijde 5
Op de vijfde pagina vind je Willie's pagina.
- Bladzijde 6
Op de zesde pagina vind je een blik in de middeleeuwen.
- Bladzijde 7
Op de zevende pagina vind je het recept van de week.
- Bladzijde 8
Op de achtste pagina vind je de tips over het registeren op het forum.
- Bladzijde 9
Op de negende pagina vind je het dankwoord.
| |
|
|
Willie's pagina
Een droom.
Heb ik een keer een droom en dan gebeurt er dit:
Om te beginnen wil ik u zeggen: wees voorzichtig, vooral als u iets tegen uw vrouw vertelt. Ik ben er achter gekomen, dat je niet altijd alles wat je meemaakt, zomaar moet vertellen. Vandaar dat ik u bij deze waarschuw.
Deze ochtend moet ik zijn ontwaakt met een brede glimlach op mijn gezicht. Natuurlijk viel dat meteen op bij mijn vrouw Eleonore en ze begon te vragen waarom ik met een lach uit mijn kamer kwam. Heb je soms de nacht doorgebracht met een van onze jonge dienstmeiden? Waarom ben je zo goed geluimd vanochtend? Of heb je over iemand gedroomd? Wie was het? Ze bleef maar vragen.
Ik besloot, het haar dan toch maar te vertellen. Ik werd vanochtend wakker in mijn heerlijke bed en herinner me aan een zeer aangename droom. Het gebeurt weliswaar niet vaak, maar soms herinner ik mij een droom. In deze droom heb ik heel veel mensen ontmoet, allerlei mensen, die ik ken. Maar ook een heleboel mensen, waarvan ik geen idee heb, wie het zouden zijn. Opvallend was echter, dat het alleen mannen waren. Moet ik me daarover zorgen maken? Maar nu komt het merkwaardige. Al die mannen hadden allemaal de borsten en de buik van mijn eigen vrouw Eleonore, mooi en rond. Ik weet het klinkt vreemd, maar zo herinner ik het me. En dat verklaart ook meteen, dat ik met zo’n brede glimlach op mijn gezicht ben wakker geworden.
Nadat ik het mijn Eleonore verteld had, werd ze heel erg boos op me. Maar ik had toch alleen maar over háár borsten gedroomd, niet eens over borsten van iemand anders. Alsof ik kan beïnvloeden, welke droom ik ‘s nachts droom. Ik mocht ze sindsdien alleen nog maar op de wang kussen, niet meer op haar mond. In de arm nemen en lekker knuffelen, liet ze al helemaal niet meer toe. Ze nam me niet eens meer mee op haar geliefde tochten over de markt. Maar wat me nog de allermeeste zorgen maakt, is het feit, dat ze zich vanaf dat moment laat begeleiden door de zoon van een van haar dienstmaagden, een best wel goed uitziende twintiger, die nu krachtig genoeg schijnt te zijn om al haar tassen en kleren te dragen. Eigenlijk een opgave, die ik tot nog toe had.
Wat heb ik misdaan? Ze praat ook niet meer met me, alleen nog het nodige, bijvoorbeeld wanneer ze weer een paar daaldertjes nodig heeft, om te kunnen uitgeven. Ik leg uit, dat ik zo blij was, omdat ik háár borsten had gezien en me dáárover zo verheugd had, maar ze wilde niet eens naar mij luisteren. Ze moest nu gaan winkelen. Kunnen vrouwen dan alleen maar hun emoties laten zien bij de koopman of op de markt? Wat verwijt ze me eigenlijk?
Ik leg me neer bij de ontstane situatie en ga maar naar de herberg. Ik denk, dat dát misschien nu wel het juiste is voor mij. Dan ga ik daar míjn emoties eens laten zien.
Tot volgende week.
De groeten.
Wil14 van Lijnden.
|
|
|