Editie 23 | Bladzijde 6 3. mrt 2008 AD
<<< vorige volgende >>>


Inhoud


Maart alweer!
buiten stormt het en binnen... het nieuwe dagblad!

- Bladzijde 1
Op de voorpagina vind je de Beursweek, Zaragoza Review en Het Onderschrift

- Bladzijde 2
Op de tweede pagina vind je alles over de afgelopen Competitie, Het Interview en Bigmamma's Kookhoek

- Bladzijde 3
Op de derde pagina vind je alles over het Raadsel van de Week en nu ook Dahantes Rubriek

- Bladzijde 4
Op de vierde pagina dan De Houtmolen en De schrijfwedstrijd met een trieste aankondiging

- Bladzijde 5
Op de vijfde pagina vind je alles over de nieuwe Handelsgildes en Het Hoekje van Chanovila

- Bladzijde 6
Op de zesde staat wederom De Troubadour, De wonderlijke kruidentuin en de rubriek De Stad

- Bladzijde 7
Op de zevende en deze keer laatste pagina vind je de Astronomietoren


De wonderlijke kruidentuin


De wonderlijke kruidentuin van Guusta

Behold the Witch, as Strong as any Man
Know the Witch as She walks upon the Land
Respect the Witch, Her Powers to Beguile
Admire the Witch, Her Understanding Smile
Honour the Witch, as pure as Mother's Love
Applaud the Witch as Destiny She Moves
Acclaim the Witch as the Future She Designs
Envy the Witch, Her Patience over Time
Regard the Witch, Her inspiration Deep
Commend the Witch, Her Family she Keeps
Approve the Witch as Standards She UpHolds
Revere the Witch Her Faith & Will, Extol
Appreciate the Witch as Nature She Praises
Eulogize the Witch as Children She Raises
Venerate the Witch for She Keeps the Ancient Lores
Become the Witch & these Values will be Yours...


De grote schoonmaak
Het voorjaar komt eraan en de grote schoonmaak kan gaan beginnen. Alle potten en pannen mogen weer eens uit de kasten om er flink met de bezem doorheen te kunnen gaan. Nu ben ik niet zo’n schoonmaakster en houd wel van een spinnenweb die aan mijn plafond hangt, maar er zijn dingen die ik wel schoongemaakt wil hebben. Ik heb het dan over mijn edelstenen.

Weten jullie dat edelstenen niet alleen geld waard zijn, maar hebben ook een genezende werking hebben?

Neem nu de amethyst, deze steen werkt bij uitstek tegen hoofdpijn. Versterkt hart en zenuwen, heeft een kalmerende werking, geeft innerlijke rust en evenwichtigheid. Hij is goed voor maag, lever en uw gezichtsvermogen. Helpt bij brandwonden, een hersenschudding en ook als u last heeft van pijnlijke polsen of knieën.
Maak voor uw edelsteen een buideltje en stop de edelsteen hierin, draag hem altijd bij u en de klachten zullen verdwijnen.

Om een edelsteen te gebruiken voor zijn kracht zul je hem ook zo nu en dan schoon moeten maken en weer moeten opladen met energie.

Edelstenen kun je reinigen met suiker: ik persoonlijk meng het suiker meestal met rozemarijn, en soms nog wat andere kruiden. Strooi de suiker in een bak of op een schaal, leg uw edelstenen erin. Wrijf nu uw edelstenen in met de suiker, en leg ze weer neer. Visualiseer dat er een wit licht op de edelstenen neervalt, die alle energie die niet goed kan zijn, eruit veegt. Je kan er ook een bergkristal bij leggen, dat werkt reinigend en zuiverend. Je moet de edelstenen een nacht in de suiker laten liggen, in het schijnsel van de volle maan.

Tijdens het wrijven zeg je:
‘Ik zuiver deze edelstenen nu,
in naam van de God en de Godin,
en alle elementen. Wees gezegend,
Blessed Be.’

De volgende dag zijn uw edelstenen weer opgeladen en hebben weer hun volledige kracht en energie terug.

Nog een tip voor de alcohol drinkers onderons, de amethyst is een zeer goede talisman tegen dronkenschap.

Vragen, opmerkingen of problemen stuur ze door en ik beantwoord ze!

Guusta Godin van de nacht Mysteryland


De Troubadour

De troubadour vertelt de ene keer een mop, de andere keer een droevig verhaal en weer een andere keer een raadseltje. De rubriek zal vanaf heden overgenomen worden door vaste redacteur Lord Drinkalot!

Het meisje met de adelaar. Over glooiende heuvels en landakkers keek zij iedere morgen uit haar raam en zag de nacht verloor van de zon die telkens sterker bleek te zijn. Wat Chrissy nog niet wist, maar ik - als troubadour wel - is dat deze speciale dag een ommekeer in haar leven zou worden.

Dikke plakken met reuzel lagen op haar – zelfgebakken door haar moeder - boterham omdat haar moeder haar dunnetjes vond. “En ze ziet zo bleekjes!”, vertrouwde haar moeder toe aan de plaatselijke bakker, slager, kwakzalver en iedereen die in Maasbracht woonde.

Voor hen die Maasbracht niet kennen, dat is bijna België dat destijds nog gewoon bij Nederland hoorde. Eén of andere Willem – koning die zo nep is als [vul maar in] – haalde de huidige Belgen over de kling, dus daarom heb je nu België en Nederland, anders was Nederland groter en hadden Belgen nu ook Remia frietsaus. Maar dat is ter informatie.

Chrissy was een dromer. Ze sliep alleen weinig omdat elke nacht een enorme vogel in haar dromen verscheen die haar meenam in haar dromen. Tenminste, ze dacht dat het haar dromen waren. De vogel liet haar de schoonheid van de aarde zien. Samen vlogen ze over bossen, bergen, dorpen en steden en bij het ontwaken lag ze weer in haar bed. De vogel in haar dromen stond er op dat ze - ongeacht wat voor een wijsheid op zou steken van deze wereld - ze mocht nooit vertellen over hem.

Ze vertelde het toch aan haar vriendinnetjes op school over haar dromen (tegenwoordig heten die chica’s, bitches of dinnies) en binnen de kortste keren kregen de grootste pestkoppen het ook te horen en lag Chrissy met haar hoofd in de dichtstbijzijnde waterfontein. ‘Komt je vogel je niet redden?’, vroeg een door veel taarten gevuld pestkopje haar. Chrissy zei niets en liet het maar over haar heen komen. Zij wist beter. Het was geen geloof of boterham met reuzel. Zij wist het gewoon. Die grote vogel bestond! Of iemand het geloofde of niet.

De seizoenen volgden zich op en Chrissy zat in de hoogste klas van haar school. Door al het getreiter was ze haar vogel vergeten; hoewel deze zo af en toe vloog om te zien hoe het met haar ging.
‘Kijk eens wie we daar hebben! Het vogelmeisje!’, zei een leerling die zo dik van wildgebraad en vette ganzenlever was geworden. ‘Chrissy was het toch? Het vogelmeisje! Juffrouwtje volgt biologie.’ Met één mep sloeg haar grootste pestkop haar boeken uit haar hand. ‘Moet je niet boehoe roepen naar je vogel???’

Chrissy zweeg. Ze was de adelaar al vergeten maar in een seconde stond hij weer voor haar geestesoog. Dat ze met pijn in haar hart had afstand had gedaan, realiseerde ze nu pas. Haar dierbaarste boek lag open geslagen bij de adelaar. Vast niet voor niets, toch?

Ze raapte haar boeken bijeen en negeerde de pestkop. ‘Ze is een vogelmeisje !!!!!!!!!’, gilde de door vet gevulde pestkop. Voor de voeten van Chrissy viel een veer. ‘Vogeltje?’, zei ze met tranen in haar ogen? ‘Ben jij me niet vergeten?’ Uit het niets dwarrelde nog een veer. ‘Je leeft dus nog?’. Tranen biggelde langs haar wangen. In een flits stond ze weer voor haar slaapkamerraam waar ze ooit de grote vogel een knuffel gaf voor hij vertrok. ‘Ik wilde je niet vergeten, maar ik moest. Niemand gelooft dat je bestaat dus probeer ik het geheim te houden.’
Een derde veer daalde neer uit het niets. ‘Ik heb altijd van je gehouden, dat weet jij, dat weet ik. Vraag me niet om stoer te doen, dat kan ik niet. Ik ben gewoon het meisje uit de klas.’ “Jij bent meer waard!”, echode het in haar hoofd.



Naam: LordDrinkAlot
Dorp: Amsterdam-Westerpark

De Stad

Een nieuwe rubriek weer in de krant. Haspara behandelt op verzoek (of eigen initiatief) de ontstaansgeschiedenis van steden in kapi Regnum. Het enige wat je hoeft te doen is wat algemene informatie over je stad te verstrekken aan Haspara! Vandaag in deze reeks bespreekt Haspara zijn eigen naam:


Aan de derde appelboom rechtsaf en dan kom je er wel... dat kreeg ik te horen toen ik op zoek was naar de bankzitter. En inderdaad, tussen de vele fruitbomen vond ik die stad. Ik kwam nog maar aan en "uw kiloknallert" kwam al toegerend naar me. Dat de bomen een goede verzorging kregen werd me snel duidelijk gemaakt door hem. Ook de vele dorpelingen kwamen naar buiten gerend. Deze keer niet om uw reporter een handtekening te vragen. Wel om de vele fruitbomen te ontdoen van hun lekkere sappige vruchten. De plaatselijke markten lopen over van de vruchten. Elke dag is het dan ook aanschuiven aan de talloze kraampjes door de naburige stedelingen. Toen ik de burgemeester vroeg hoe hij aan de naam van zijn stad kwam, kreeg ik bijna een bos druiven tegen mijn hoofd.

De bankzitter, dacht ik nu echt dat de marktkramers een ganse dag lang konden staan met zo een grote verkoop? Blozend van schaamte kroop ik weg en vroeg een kilo appels aan een kraapje. Ik had niet zo veel gedaan maar had toch het gevoel dat ik toch iets deed voor de economie van het land Haspara/Beebeeb



Haspara
<<< vorige Weekblad Archief volgende >>>