Inhoud
06 01 2013,
- Bladzijde 1
Op de voorpagina vind je Het welkomswoord en de verjaardagskalender.
- Bladzijde 2
Op de tweede pagina vind je het recept van de week..
- Bladzijde 3
Op de derde pagina vvind je een blik in de middeleeuwen
- Bladzijde 4
Op de vierde pagina vind je het raadsel van de week.
- Bladzijde 5
Op de vijfde pagina vind "Te Huur"
- Bladzijde 6
Op de zesde pagina vind je alles over de competitie.
- Bladzijde 7
Op de zevende pagina vind je Uit de oude doos.
- Bladzijde 8
Op de achtste pagina vind je de tips over het registeren op het forum.
- Bladzijde 9
Op de negende pagina vind je het dankwoord.
| |
Een blik in de middeleeuwen
Jeanne d’arc:
Hey iedereen,
Ben terug na een tijdje weggeweest te zijn dit om persoonlijke redenen. Ben ik een tijdje moeten stoppen met het schrijven van deze artikels. Maar hier ben ik weer met een uitgebreider artikel over Jeanne d’arc waar ik als laatste gebleven was. Omdat ik niet meer volledig weet wat ik heb geschreven geef ik hier het volledige relaas van haar leven weer. Met als slot hetgene wat ik nog moest aanvullen.
Jeanne d’arc had de bijnaam gekregen van de maagd van Orléans omdat ze deze Franse stad van de Engelsen had bevrijd en daarmee een kentering heeft gemaakt in een jarenlange oorlog die er was tussen Engeland en Frankrijk. Jeanne werd daarom aanzien als een Franse volksheldin ook was het opmerkelijk dat deze dame het Franse leger kon aanvoeren omdat emancipatie niet tot deze tijd behoorden de vrouw was onderdanig aan haar man in de middeleeuwen. Op het einde van haar leven viel ze in Engelse handen die haar op de brandstapel gooide en beschuldigde van ketterij. Beroemde theologen hadden ook een probleem met haar zoals je het mag stellen want ze verklaarde steeds dat er regelmatig stemmen tot haar kwamen.
Het begin:
Over haar geboorte is weinig tot niets bekend haar geboortedatum moeten berekenen op haar proces in 1431 verklaarde ze dat ze 19 jaar oud was en volgens berekeningen komen we dan tot het geboortejaar 1412. Haar vader was Jacques d’arc en haar moeder Isabelle Romée. De familie leefde in Domrémy een Bourgondisch afgelegen dorpje in het noorden van Frankrijk. De familie verdiende de kost door het bewerken van akkers en het mennen van vee waar Jeanne ze vaak mee hielp. Haar vader verdiende nog een extraatje als belastinginner en was hoofd van de plaatselijke ordehandhavers. Opmerkelijk genoeg bleef Domrémy als enigste Bourgondisch dorp trouw aan de Franse Kroon de rest was onder Engels gezag. Waarschijnlijk was Jeanne d’arc getuige van enkele wrede invallen van de vijand haar dorp brandde minstens 1 keer volledig uit. Ondanks dat ze opgroeide als een simpele boerendochter deed ze toch belangrijke dingen.
In 1424 toen Jeanne 12 jaar was kwam voor het eerst stemmen tot haar. Haar leven kreeg toen een enorme ommezwaai. Als eerste heilige sprak de aartsengel Michael later kwamen Sint – Katerina en Sint- Magaretha ook tot haar die haar verder begeleiden en raad gaven. Op een dag vertelden ze dat ze de koning van Frankrijk te hulp moest komen die noodkreet kwam er in 1428 toen het met Frankrijk beroerd aan toe ging. Ook bestookte de vijand haar geboortestreek feller. Daarom stond haar besluit vast ze moest haar koning laten kronen in Reims en de Engelsen verjagen. Iedereen dacht dat ze het verzonnen had maar toch ging ze op weg.
Het vertrek van haar stadje tot haar proces:
Toen ze 16 jaar was vertrok ze naar Vaucouleur om hertog Robert de Boudricourt die toen commandant van het leger was, een audiëntie te krijgen aan het hof van Chinon waar Keizer Karel VII verbleef. Haar verzoek werd weggelachen. Maar de volhardende Jeanne was niet tegen te houden een paar dagen later stond ze er opnieuw. De commandant stond een tweede gesprek toe en ze vertelde haar relaas en voorspelling over de nakende slag bij Orléans. Frankrijk stond er beroerd voor. Het moreel van de troepen zakte zienderogen, de Engelsen rukten genadeloos op. Onze hertog begon te twijfelen als ze gelijk had kon ze Frankrijk misschien redden. Ze mocht naar Chinon in het gezelschap van een escorte. Om geen problemen te krijgen droeg ze mannenkleren. Ze kreeg een privéaudiëntie met Karel VII die tamelijk onder de indruk was. Hij liet haar ondervragen door kerkgeleerden om te zien of ze de waarheid sprak en trok haar achtergrond na. Tijdens haar verblijf vertrok Yolande van Argon naar Orléans. Jeanne wilde mee en kreeg van de koning toestemming om te gaan. Ze moest wel haar eigen uitrusting regelen. Vanwaar vertouwden ze de vrouw? Kwam dit vanwege de wanhoop die Frankrijk toen had. Wat wel zeker was was dat alle logische opties en elk middel was opgebruikt en ontoereikend was.
Op 29 april 1429 kwamen ze aan in Orléans Hertog Jean d’Orléans zag haar niet staan zalfs niet wanneer de gevechten begonnen toen werd Jeanne ook niets verteld. Toch slaagde ze erin een heleboel vergadering bij te wonen. De Franse strategie veranderde op slag. Gedurende de eerst vijf maanden van het Engelse beleg kwam er maar 1 uitval van Franse kant die mislukte grandioos. Nu Jeanne aankwam vielen ze wel aan. Op 4 mei van datzelfde jaar viel Saint Loup in Franse handen. De dag erna was Jean le – Blanc aan de beurt wel ging dit zonder echt een slag of stoot. Maar desalnietemin kwam er schot in de zaak. Jeanne wilde de vijand nog verder terugdrijven de hertog weigerde echter. Hij liet de stadspoorten sluiten maar toch zette Jeanne door. Ze vroeg het voetvolk en de burgemeester om toch de poorten te openen. Een kapitein stemde toe en ze won ook deze veldslag ditmaal moest het kasteel van Saint – Augustin eraan geloven. Jeanne werd als heldin ontvangen maar bij de terugkomst mocht ze geen vergaderingen meer bijwonen. De legerleiders beslisten om de wapens te laten zwijgen en te wachten op versterking. Haar volgend doel was Les tourelles tijdens dit gevecht trof een pijl onze dame in de nek maar ondanks de wonde bleef ze de finale doorstoot meevoeren ook deze aanval lukte. Nu Orléans veilig was dachten de Fransen aan een eigen offensief. Jeanne vroeg de koning om het medecommando te voeren over het leger van Jean II van Alçon en die kreeg ze. Hun doelwit waren enkele bruggen over de loirre die naar Reims voerden om daar de stad te belegeren. Daar stond ook de kathedraal van koning Karel VII. Er was maar één probleem Reims lag diep in vijandelijk gebied. De kroonprins kon Jeanne niets weigeren en de opmars liep gesmeerd. Hertog Alençon werkte goed mee en ging akkoord met alles wat ze vroeg. Ook de andere officieren kwamen onder de indruk van onze maagd en zeker toen ze een aanval voorzag en de hertog redde. Jeanne raakte met de aanval zelf licht gewond. Ze raakte tijdens de aanval op Jargta ook gewond door een stenen kogel die haar helm raakte maar dat deerde haar niet ze klom op de aanvalsladder. Ook de versterking van de Engelsen deerden de Fransen niet. Ze vielen snel aan en rolden zo de hele Britse verdediging op en namen vele gevangen. Reims kwam in het vizier de Fransen hadden geen terugkeer mogelijk en moesten de stad aanvallen door een snelheid zaten ze bijna in hongersnood. Ze kwamen bij Reims aan toen de bonen klaar waren voor de oogst. Op 16 juni vielen de Fransen Reims aan en ze veroverden de stad waarna de dag erna de koning zich liet kronen. Jeanne wilde nu Parijs veroveren maar de Fransen smeden een pact met de hertog van Bourgondië. Dit was een stommiteit want na 2 weken viel de hertog terug aan. Hij slaahgde erin om van Parijs een versterkte burcht te maken. Jeanne slaagde er bijna in om Parijs toch te heroveren maar de Fransen riepen haar op het laatste moment terug en staakten de strijd. Dit was een regelrechte blunder. Jeannne was het hier niet mee eens en liet dat ook blijken maar ze bleef haar koning trouw.
Het einde:
In mei 1430 begon dan het definitieve einde voor Jeanne. Tijdens een gevecht omsingelden de Bourgondiërs haar en namen haar gevangen. Ze probeerde te ontsnappen door van een 21 meter hoge toren te springen ze raakte niet gewond maar kon ook niet ontsnappen. Dit deed ze omdat haar ouders haar niet konden vrijkopen en ook de koning kwam haar niet te hulp. De Engelsen kochten haar en verbrandde haar op de brandstapel als heks.
Volgende week beschrijf ik haar proces. In het laatste deel over Jeanne.
|
|
|