Inhoud
31 03 2013,
- Bladzijde 1
Op de voorpagina vind je Het welkomswoord en de verjaardagskalender.
- Bladzijde 2
Op de tweede pagina vind je alles over de competitie.
- Bladzijde 3
Op de derde pagina vind je het recept van de week.
- Bladzijde 4
Op de vierde pagina vind je Diana's intervieuw met..
- Bladzijde 5
Op de vijfde pagina vind je het raadsel van de week.
- Bladzijde 6
Op de zesde pagina vind je "De blinde veiling".
- Bladzijde 7
Op de zevende pagina vind je Uit de oude doos..
- Bladzijde 8
Op de achtste pagina vind je de tips over het registeren op het forum.
- Bladzijde 9
Op de negende pagina vind je het dankwoord.
| |
|
|
Uit de oude doos
De eerste editie van ons weekblad kwam uit in september 2007, in al die jaren zijn er door vele mensen vele artikelen geschreven.
Ons leek het leuk om zo nu en dan deze oude artikelen nogmaals te publiceren.
Voor deze week hebben we het artikel over Pleasantville uit editie 56 van oktober 2008 geselecteerd om nogmaals te publiceren:
Achter de schermen in Pleasantville
De geruchten zijn inderdaad waar, het dan toch eindelijk gelukt om te infiltreren in de stad Pleasantville. Ikzelf wens anoniem te blijven, daar ik geen meute boeren gewapend met hooivorken, houwelen, zeisen of ander puin achter mij aan wil hebben. Na een enorm grondige voorbereiding, is het mij eindelijk gelukt om onder valse naam, binnen de muren van Pleasantville te kunnen verblijven. Van hieruit heb ik vrije doorgang naar alle plekken op het uitgestrekte landgoed in en rondom de stad. Dit alles niet zonder reden. Pleasantville is namelijk een vrij bijzondere stad, behalve dat het welvarend is en immer groeiende, heeft deze stad een sfeer van geluk en harde arbeid! Hoe komt het toch dat alle boeren op het landgoed zo ongelofelijk hard willen werken?
Waar komt die motivatie vandaan? Hoe gaat men hier te werk?
Ik zal de komende periode zoveel mogelijk postduiven richting het Kapi-Regnum dagblad sturen en wellicht kunt u dan voor uzelf deze vragen beantwoorden. Of wellicht vragen die u zelf nog heeft. U en ik mogen bidden dat de postduiven niet worden onderschept of dat ik word betrapt…
Verslag 1: Een dagje op de boerderij.
Het is dinsdagochtend vroeg als ik vertrek richting het oostelijke gedeelte van de stad, daar waar het grootste deel van de boerderijen zich bevinden. De zon is nog niet op, maar aan de temperatuur te voelen zal deze weldra opkomen. De bevolking ligt nog in bed, maar voor de zekerheid loop ik niet over de doorgaande wegen van de stad. Ik sluip door m’n kwartier achter huizen langs en verdwijn de bosjes in. Door het struikgewas heen zie ik de weilanden al liggen, maar hier ben ik vandaag niet in geïnteresseerd. Voor ik het struikgewas verlaat, kijk ik snel om mij heen of ik alleen ben. Wanneer dit het geval is, spoed ik mij op m’n hoede voor andere passanten, over het kronkelende veldpaadje, richting de gewassen.
Eenmaal hier aangekomen verschans ik mij boven in twee tegen elkaar gevallen bomen langs het zandpad en heb hiervandaan volledig zicht op het knollenveld en de opslagplaats. De bladeren van de boom houden mij uit het zicht en vanhier kan ik ongestoord alles gade slaan. Weldra zal er beweging komen, aangezien de zon al begint op te komen…
Ik schrik wakker van het geluid van paardenhoeven op het doffe zandpad en het geluid van naderend volk en besef dat ik in slaap moet zijn gedommeld. Snel kijk ik in de richting van het geluid en zie tot mijn verbazing een kleine stoet paard met wagens aankomen. De karren zijn echter tot mijn verbazing gevuld met water!? Hoe is dit nou mogelijk? Dit zou zo tussen de spleten en kieren van de kar moeten doorsijpelen!? Ik wacht tot de stoet dichterbij is, zodat ik beter kan kijken. De binnenzijde van de kar is gifzwart. Zouden ze het hout dichtgeschroeid hebben? Neen, dit zou vreemd zijn, dit maakt de kar echter alleen maar zwakker. Nogmaals kijk ik goed en kom tot de conclusie dat ze dezelfde methode moeten hebben gebruikt als bij boten. De binnenzijde van de kar is volledig ingesmeerd met teer! Wat ingenieus! Zo kun je veel grotere hoeveelheden water vervoeren! Aan de achterkant van de karren zit een vreemd mechanisme van hout, dat ik niet kan thuisbrengen, maar ook dit zal zijn nut wel hebben.
De stoet vervolgd z’n weg, maar splits zich aan het einde van het pad op in verschillende richtingen. De ene na de andere kar komt tot een halt en wordt in een bepaalde richting gemanoeuvreerd en dan lijkt er even niets te gebeuren. Twee mannen staan aan de achterkant van de kar en lijken iets te doen met dat vreemde mechanisme en plots stroomt er een dikke straal water door het mechanisme heen, zo op de grond! Wat doen ze nu? Dit is zonde van het water, dit moet juist verspreidt worden over het veld, zo lijkt me. Nu verdwijnt het zo de.. hè… Het water begint een soort riviertje te vormen, en het wordt steeds groter. Het splits zich op en begint zich te verspreiden over het hele knollenveld? Na van de verbazing te zijn bekomen besef ik ineens hoe dit mogelijk is. Verspreid over het veld staan een aantal boeren een soort geulen te trekken met een soort ploeg waardoor er een heel netwerk is ontstaan van, tja sloten! Daar waar de grond verzadigt is van water, stroomt het water verder naar onverzadigde grond, zodat het hele veld voorzien wordt van water.
Verderop zie ik dat ze bezig zijn met iets anders, helaas kan ik dit vanuit mijn schuilplaats niet goed zien. Op dit moment is het ook te gevaarlijk om uit m’n schuilplaats te klimmen, daar men mij kan zien. Ik zal geduldig moeten wachten en een volgende keer terug moeten keren.
Tot zover mijn bevindingen van vandaag. Ik hoop u snel weer te kunnen rapporteren vanuit Pleasantville
Groetjes Baldie uit Pleasantville
|
|
|