Inhoud
04 08 2013,
- Bladzijde 1
Op de voorpagina vind je Het welkomswoord en de verjaardagskalender.
- Bladzijde 2
Op de tweede pagina vind je alles over de competitie.
- Bladzijde 3
Op de derde pagina vind je het raadsel van de week.
- Bladzijde 4
Op de vierde pagina vind je Uit de oude doos..
- Bladzijde 5
Op de vijfde pagina vind je de tips over het registeren op het forum.
- Bladzijde 6
Op de zesde pagina vind je het dankwoord.
| |
|
|
Uit de oude doos
De eerste editie van ons weekblad kwam uit in september 2007, in al die jaren zijn er door vele mensen vele artikelen geschreven.
Ons leek het leuk om zo nu en dan deze oude artikelen nogmaals te publiceren.
Voor deze week hebben we het intervieuw uit editie 61 van november 2008 geselecteerd om nogmaals te publiceren:
Deze week heeft Niecke, LordDrinkAlot voor jullie geinterviewd.
Het bezoek aan het Vondelpark was bij mij even blijven hangen.
LordDrinkALot (Maurice, Drinky of Zeeman Rob) had mij de pieren uit de neus gevraagd, maar veel informatie over hem had ik niet gekregen.
Ik stuurde op mijn beurt een schele postduif naar Amsterdam-Westerpark met de vraag of hij een rondleiding in mijn stad zag zitten. Ik wilde hem provinciaal domein Het Leen laten zien. Provinciaal domein Het Leen (bos en arboretum) herbergt namelijk op meer dan 230 ha een schat aan levende en dode kunstwerken die zichzelf tentoonstellen. In het bos kan je kennis maken met meer dan 1.000 verschillende soorten planten en zwammen, en uitkijken naar meer dan 1.200 verschillende soorten dieren. En hij leek mij wel een lekker dier om te interviewen.
Tot mijn verbazing vliegen duifkes héél vlug ...Binnen de kortste keren kreeg ik een duifke terug.
"Mevrouw Niecke,
Ik vernam dat U mij wilde interviewen. Het schaamrood stond op mijn kaken om eerlijk te zijn..
Maar voor wat hoort wat en ik ga in op uitnodiging om U te ontmoeten in Uw stad. Hopelijk hoef ik geen stropdas te dragen.
Veel liefs,
Maurice."
Zo kwam het ook dan ik verheugd was hem op dinsdag op stond te wachten, niet echt mijn gewoonte, maar als goede gastvrouw kan je een invité niet laten wachten.
De drie kussen die wij Belgen geven ter begroeting konden niet ontbreken.
Zo begonnen we ook onze rondleiding door het land van Niecke. Het was koud maar de zon scheen, dus was de eerste wandeling richting boerderij.
"Wat produceer jij zoal in jou stad ?", was mijn eerste vraag.
“ TADAAAAAA!”, zei hij spontaan en gaf me een rode tulp uit Amsterdam. “Een bloem voor een bloem. Ik produceer geen bloemen, maar deze heb ik bij buurvrouw Molheuvel uit d'r tuin geknipt. Dat je zo snel een goed verhaal cq interview uit je toetsenbord krijgt, deed mij blozen, Niecke.
Het liefst produceer ik Krolsch Bier. Is een soort handelsmerk geworden die bij mijn nick past. “
Na de boerderij gingen we een kijkje nemen in de drukkerij. "Ik heb vernomen dat jij ook graag schrijft LordDrinkALot. De Hangbar is een stukje van het forum die door veel mensen geliefd is, is schrijven een passie voor jou ?"
“Om eerlijk te zijn. Ik wist niet eens dat ik verhaaltjes zou kunnen vertellen. Als kind was ik fan van de Gebroeders Grimm. Mijn buurvrouw – toen droeg ik nog sandaaltjes en aftandse korte broeken – Tante Aaf las me altijd één keer in de week voor uit het grote boek van de Gebroeders. Ze haalde dan het rode boek uit haar speciale kast en ik zat dan héél dicht naast haar zodat ik elk woord goed kon horen. Ik had de verhalen van Vrouw Holle al tig keer gehoord, maar als Tante Aaf het vertelde leek het telkens weer nieuw te zijn. Helaas leerde ik klokkijken, rekenen en lezen en toen stopte ze er mee en moest ik het zelf maar gaan lezen. Op die dagen mocht ik dan het Grote Rode Boek pakken (ik was een jaar of zeven) en dan las ik de voor mij wonderlijke belevenissen. Toch was het sindsdien niet meer hetzelfde. Haar stem dwaalt soms nog door mijn hoofd omdat ze zo mooi kon verhalen uit het grote sprookjesboek
Ik moest haar loslaten toen ze DE ziekte K kreeg die schijnbaar niet te genezen valt. Niemand schijnt zich daar druk over te maken en chemokuren zijn belangrijker voor de portemonnee dan een mensenleven. Is triest, maar het is schijnbaar zo in de grote mensen wereld. En om eerlijk te zijn, omdat je een goede vriendin bent, ik mis Tante Aaf als ik het Grote Rode Boek van de gebroeders Grimm zie..Toen weblogs zo simpel waren te maken, ben ik zelf maar aan de slag gegaan. Al met al zit ik nu over de 4000 stukjes die uit mijn vingers zijn gevloeid. Het is een uitlaatklep en meestal weet ik de dag erna niet eens meer dat ik het geschreven heb. Het kan over van alles gaan wat me dwars zit en dat beschrijf ik dan.”
Op weg naar de stallingen trok ik mijn stoute schoenen aan en vroeg ik hem hoe dat nu zat ...
"Als we de geruchten mogen geloven ben jij een vrijgezel, maar toch heb jij een koppige dame bij jou wonen. Hoe zit dat nu ?"
“Petroesjka mijn huiskat. Tja. Die is koppig. Zet Kelly, Patricia Paay en Vanessa in één ruimte en je hebt mijn kat.. Mix daarbij Kamagurka en Urbanus en het feest kan beginnen.. Ze houdt van alles wat beweegt, zit graag voor het raam om voorbijgangers in de gaten te houden en is zot op vis. Alleen de geur van koolvis doet haar al springen van vreugde. Ze liegt altijd over haar leeftijd, maar ik heb haar paspoort
Ze houdt van dozen, plastic tassen is verzot op aandacht en slapen.”
Na een fikse wandeling gingen we even uitblazen in de herberg. De ideale plaats om eens te polsen of hij zijn naam op dat gebied ook eer aandoet.
"Jij bent een vrijgezel en levensgenieter. Als ik jou zo netjes gewassen, gladgeschoren en deftig aangekleed zie geeft ik jou dat niet aan, moeten wij ons iemand voorstellen die zich voedt met broodjes fricandel en tegoed doet aan liters bier of zit er toch ergens een meesterkok in jou verscholen ?"
“Goed dat je dat vraagt. Er schuilt een BigMamma in mij. Die liters bier vallen reuze mee maar die mythe hou ik graag hoog omdat op internet de grootste onzin wordt getypt.
Ik schep graag op omdat men dat van mij verwacht. Menig ban heb ik daar aan te danken.
Toch moet ik kwijt dat je een vrouw moet verwennen met een goed recept; een beetje nafluiten omdat je haar bilspleet ziet is zo 1885.
Ieder pondje gaat door het mondje is ook een leugen. De leukste vrouwen zijn juist de vrouwen met een pondje meer. Anders hoor je hun botten rammelen. Maar dat is persoonlijk.
Als je het wilt weten, dan zou ik voor jou een quiche maken. En omdat ik toch een zuiperd ben, een glas witte Chablis Mont de Milieu. (Premier cru)."
Voor hij terug de wagen opging richting Amsterdam-Westerpark gingen we nog even het gildehuis binnen.
Daar waren enkele mime-spelers en een jongleur de gildeleden aan het vermaken.
De ritmische beweging die hij toen maakte bracht mij aan de laatste vraag voor zijn vertrek.
"Is muziek ook een passie voor jou, speel je zelf of luister je alleen ?"
“Je kunt geen nachtvlinder zijn zonder muziek, Niecke. Ik woonde nog in de Zaanstraat toen er een enorme doos binnenkwam van het LOI. Ik was – als ik me niet vergis – 21 jaar en wilde een droom uit laten komen: gitaar leren spelen. Het was werkelijk afzien. Mijn eerste F akkoord was een een worsteling met vingers. Toen ik diezelfde F moest spelen in barré (Een barré-akkoord is een akkoord van een snaarinstrument waarbij je met één vinger meer dan een snaar tegelijk indrukt) heb ik uren zitten pielen. Achteraf was het de moeite allemaal waard geweest. Op elke vakantie nam ik mijn gitaar mee en als ik deze niet meenam, had iemand anders wel een gitaar bij zich. Mijn eerste nummer had ik binnen 15 of 18 min. klaar en ben daar nog steeds trots op. Natuurlijk was het een liefdesliedje. Muziek hoort bij mij, altijd al geweest.”
De tijd van afscheid nemen was ondertussen reeds aangebroken. Na een knuffel en drie kussen nam hij plaats op zijn rijtuig.
Ik riep nog: "Hou je goed", toen hij vertrok...hij riep nog iets terug, maar de wind nam zijn woorden weg voor die mijn oren konden bereiken.
Hij had nog een lange reis voor de boeg, zijn stad in Nederland was nog een heel stuk verwijderd van het koude maar zonnige Vlaanderen.
Niecke bedankt LordDrinkAlot uit amsterdam-westerpark voor dit interview en wenst hem veel succes in de toekomst.
|
|
|