Inhoud
14 12 2014,
- Bladzijde 1
Op de voorpagina vind je Het welkomswoord en de verjaardagskalender.
- Bladzijde 2
Op de tweede pagina vind je alles over de competitie.
- Bladzijde 3
Op de derde pagina vind je het raadsel van de week.
- Bladzijde 4
Op de vierde pagina vind je "in de middeleeuwen".
- Bladzijde 5
Op de vijfde pagina vind je de tips over het registeren op het forum.
- Bladzijde 6
Op de zesde pagina vind je het dankwoord.
| |
|
|
Een blik in de middeleeuwen
Deel 11: Attila de Hun
Hallo iedereen,
Deze week ga ik het hebben over Attila de Hun. Sommige zullen bij het horen van die naam wel ergens een belletje horen luiden. Maar wie was deze man echt? Wat heeft hij gedaan en hoe is hij in de geschiedenisboeken terecht gekomen. Aan de hand van dit artikel ga ik jullie wat meer vertellen over Attila de Hun alvast veel leesplezier.
Attila was één van de mensen die heersten over het gigantische rijk van de Hunnen. Wanneer hij geboren is weten we niet zeker. Dit rijk strekte zich van Oeral tot de Rijn en van de Donau tot de Oostzee. Onder zijn gezag waren de Hunnen één van de meest gevreesde tegenstanders van het Oost – Romeinse en ook het West – Romeinse Rijk.
Er is een bekende gezegde met een verwijzing naar Attila: Waar Attila is langs geweest groeit geen gras meer. Ook had hij de bijnaam Gesel Gods. Deze dankt hij aan de vrees en de angst die de Romeinen hadden voor de Hunnen en voornamelijk Attila.
De Oom van Attila Rua verenigde in 432 twee stammen onder zijn koningschap. Hij liet de leiding na zijn dood aan Attila en zijn broer Bleda. In het jaar 445 vermoorde Attila zijn broer. Onder zijn leiding sloten ook Germaanse stammen die zo zijn gelederen nog meer versterkte. Dit waren voornamelijk Ostrogoten en Gepiden.
De Dounau was de grens van zijn rijk en hij stak die twee keer over om plunderingstochten en veroveringstochten uit te voeren. Attila plunderde de Balkan maar kan Constantinopel niet veroveren. Ook probeerde hij het Romeins Gallië, het huidige Frankrijk te veroveren. Hij stak hierbij de Rijn in 451 over en marcheerde naar Aurelianum ( het vroegere Orléans). Hij werd echter bij de verovering van Romeins – Gallië verslagen bij de slag op de Catalaunische velden.
Toen Attila in 451 de Rijn overstak deed hij dit bij de stad Koblenz. De Franken die daar woonden lieten de man en zijn leger gewoon passeren omdat ze niet sterk genoeg georganiseerd om hen te bekampen. Een leger bondgenoten van de Hunnen trok verder naar Doornik via Keulen en Tongeren. Ze probeerden in Doornik de Frankische koning Merovech over te halen om zich aan te sluiten bij Attila. Maar deze koos echter de kant van de Romeinen. Op zijn reactie trok dit legertje al brandschattend naar Parijs.
De Hunnen zelf volgden de Moezel verder naar het westen. In 451 werd de stad Metz verwoest. De Hunnen plunderden Picardië en kwamen zo aan de Seine waar Parijs lag. De stad was toen nog maar een versterkte vestiging op het huidige Il de La cité. Nu staat daar de beroemde Franse kathedraal de Notre Dame. Toen de Hunnen aankwamen wilden de meeste inwoners wegvluchten maar een jonge vrouw, de latere patroonheilige van Parijs, Gonova of Geneviève riep de inwoners op om in de stad te blijven. Op het platteland was het immers erg gevaarlijk. De vrouw stelde voor om alle platbodemschepen tot zinken te brengen, en de bruggen die stad omringende te vernietigen. Zo werd het Attila moeilijk gemaakt om de ommuringen te bereiken. Attila ontstak in woede omdat de Parijzenaars zich met moed verdedigden, zijn aanvallen mislukte en een vrouw hem durfde te weerstaan. Hij bewonderde wel de bewoners en sloeg af naar het zuiden. Nu moest Orléans het ontgelden. Na de succesvolle rooftochten en West – Europa versloeg een Romeinse generaal hem in 451. Deze heette Aetius. Aetius vroeg in Toulouse, de hoofdstad van de Visigoten, aan koning Theodorik 1 een alliantie om met hem tegen Attile te vechten. Hij benaderde ook de salische Franken en Merovech. Op 20 september van dat jaar begon de veldslag. De Hunnen, Ostrogoten en Gepiden stonden tegenover de Romeinen, Visigoten en een klein Frankisch leger. Deze strijd vond plaats op de catalaunische velden tussen Troyes en Châlons-sur-Marne. De Visigotische koning Theodorik 1 sneuvelde, zijn onderdanen voerde succesvolle wraakacties tegen de Hunnen. De strijd was hevig en was ’s avonds nog niet gedaan. Hoewel Attila veel strijders verloor wou hij nog niet terugtrekken. Attila vroeg wel aan zijn priesters om een orakel en deze zeiden dat hij de volgende de strijd ging verliezen. Die nacht trok hij let zijn resterende legers zich terug over de Rijn die hij later weer overstak.
Attila trok toen hij de tweede keer de Rijn overstak naar Italië met het doel om de Romeinen in te nemen. Hij sloeg zijn kamp op nabij het Gardameer. Leo de Grote die toen paus was voorzag Attila’s bedoelingen en trok met enkele bisschoppen en priesters naar Attila’s legerkamp. De paus sprak met Leo de Grote en na het gesprek trokken de Hunnen zich terug naar het noordoosten van Italië. Wat de precies reden was voor de terugtrekking weet men niet precies. Waarschijnlijk moest Attila zich terugtrekken omdat er een dodelijke epidemie was onder zijn leger. Een andere piste was dat de paus hem vertelde dat Rome al genoeg geplunderd was en er niet veel meer was te halen.
Attila stierf in 453. Wat de reden was is hier ook nog niet helemaal duidelijk. Hij zou gestikt zijn in zijn eigen bloed door een halsslagaderbreuk tijdens een drankorgie ter ere van de bruiloft van zijn nieuwe vrouw. Er zijn ook bronnen de vermelden dat hij uit jaloezie door één van zijn haremvrouwen werd vermoord.
Na zijn dood kwamen de onderworpen stammen in opstand tegen de Hunnen en viel het rijk uiteen. Sommige trokken naar Azië anderen gingen op in de plaatselijk bevolking van Europa.
Nabij Ettelbrück in het Groothertogdom Luxemburg werden in 1996 opgravingen gedaan. De resten van Gallo – Romeinse villa’s die men daar aantrof bleken na nader onderzocht te zijn geweest bezoek te hebben gehad van Attila. Attila had de streek in 451 volledig verwoest.
Zo dit was alles over Attila de Hun. In het volgende deeltje ga ik het hebben over de vrouw die hem durfde te bekampen en later de patroonheilig van Parijs werd. Alvost tot volgende week.
Met vriendelijke historische groeten
Aquino
|
|
|