Editie 33 | Bladzijde 1 1. mei 2008 AD
  volgende >>>


Inhoud


Het is weer mei en voor je ligt een extra editie van het Kapi Dagblad!

- Bladzijde 1
Op het voorblad vind je Het Onderschrift en een stuk over Traditioneel leerlooien

- Bladzijde 2
Op het tweede blad van deze folder vind je de aankondiging van de nieuwe Competitie, Het Interview en de Kookhoek

- Bladzijde 3
Dan vervolgens op het achterblad nog een tweede winkans: De Crea Wedstrijd en bovendien een modeshow over De ontwikkeling van laatmiddeleeuwse kleding.



Extra Editie!



Een extra editie ligt hier voor je neus. Dat is al enige tijd geleden, maar er is natuurlijk een goede reden voor. Met het aanbreken van de nieuwe lentemaand hebben wij een tweetal nieuwe wedstrijden uitgeschreven.

Het krantje, ach het is bijna een pamflet, van drie bladzijden is een themanummer rondom deze wedstrijden. Om een tipje van de sluier op te lichten: het betreft een themanummer omtrent middeleeuwse kleding. Geheel in stijl vind je daarom een Onderschrift over een geitenjasje, een achtergrondinfo stukje over leer looien, een Kookhoek met een geitenvleesrecept (lekker veel klaarmaken, zodat je de huiden overhoudt!), een Interview met de Patroonheilige van de kleermakers en een soort modeshow met achtergrondinfo over De ontwikkeling van laatmiddeleeuwse kleding.

Belangrijker nog: de aankondiging van de nieuwe competitie vind je op pagina 2 en een geheel nieuwe wedstrijdbeschrijving vind je helemaal achterop deze krant op pagina 3. Ik zal er verder geen doekjes om winden, lees maar snel verder!

Overigens: deze hele uitgave is volledig extra en in het grootste geheim voorbereid. Dat betekent dat er zondag weer gewoon een Dagblad gemaakt zal worden door de reguliere hoofdredactie. En dat alle vaste redacteuren dan weer hun eigen rubriek zullen vullen. We hopen dat eenieder hier geen kwaad inziet en geniet van deze extra uitgave!


Veel lees,- handels,- en creaplezier deze keer!
Handelsburcht


Het Onderschrift


"Leren geitenjasje toch echt iets anders dan geitenleren jasje!"


De schrijver van dit onderschrift van de week was:
een verwarde geitenfokker uit Goatcoat.

Onderschrift rubriek overgenomen!



Deze rubriek is vanaf heden overgenomen door Dewitten. Hij bepaalt de nieuwe afbeeldingen, post deze op het forum en bepaalt wekelijks een winnaar. Tot nu toe werd dit gedaan door Ayron. Wat er hierdoor verandert? Niks. Maar we wilden het toch even kwijt.

Onderaan op de voorpagina vind je elke week 'Het Onderschrift'. Je zult in op het forum steeds een (middeleeuwse) afbeelding vinden waar we nog een grappig/origineel/scherp onderschrift bijzoeken.


Als jouw onderschrift wint, wordt het de volgende keer gebruikt in het dagblad. Daarbij zal ook jouw naam vermeld worden en als bonus krijg je een korte regel die je als reclame voor jouw stad mag gebruiken. Je vindt de nieuwe afbeelding op het forum, onder het subforum De Drukkerij!






Traditioneel leerlooien

Als eerste werden de huiden van het dier gevild. Een runderhuid weegt ongeveer 30 kg. Bij het villen bleven resten vlees op de huid achter. Was het leer bedoeld als materiaal voor schoeisel, dan werden de huiden eerst onthaard. Ze werden daartoe geweekt in kalkrijk water en daarna gesmart door ze over het smartblok te hangen om te broeien. Daarna werden de haren er af geschraapt. Op de binnenkant van de huid zaten er nog veel grote resten vlees aan die huid. Die resten werden er met een scherp mes afgesneden. Dat noemt men vlezen. De vlezer stond hierbij diep gebogen over een schuin opgestelde iets bolle stenen tafel.

Als het vlezen gebeurd was, begon het eigenlijke looiproces. In een looierij stonden kuipen, ook wel laven genoemd, die half in de grond gegraven werden. Deze werden gemaakt van eikenhout. Nadat de kuipen met run, ook eek genoemd, gevuld waren, werden de huiden erin gehangen. Wanneer deze eruit kwamen en gedroogd waren, konden ze niet meer bederven. De huiden bleven lange tijd in de kuipen.

Voordat de huiden droog waren, werden ze eerst nog gekrabd, geschuurd en gewalst. Dit was allemaal ter afwerking. Het schuren en krabben zorgden ervoor dat het leer ging glanzen. Door het walsen werd het leer platter en gladder. Wanneer deze stappen doorlopen waren was het leer zo goed als klaar.

Soorten leder
Niet al het leer was uiteindelijk hetzelfde. Van de zeer mooie huiden wordt meubelleder gemaakt. Veel leer werd gebruikt voor het maken van schoenen. Van rundsleder dat gelooid werd als zoolleder werden de zolen en binnenzolen gemaakt. Van mooi kalfsleder en fijn rundsleder werden de schachten (het bovendeel van de schoen) gemaakt. Door de verschillende wijzen van looien bereikte men verschillende soorten leder. Door toevoeging van chemicaliën bepaalt men ook de technische eigenschappen die het leder later zal hebben.

Men onderscheidt drie soorten leder:

Vetleer , wordt bereid door de gedroogde huid in te smeren met traan en rundvet, en vervolgens te bewerken met koperrood. Hierbij wordt de huid zwart. De vleeszijde wordt geblanceerd en vervolgens gekrispeld, wat het soepel slaan met behulp van een stuk gegroefd hout is. Vetleer is geschikt voor laarzen en werkschoenen.
Grauwleer , wordt bereid door de vleeszijde te blanceren en te zuiveren met traan, waarna het geschikt is voor bruine schoenen.
Overleer , wordt bereid door de gelooide huiden op te spannen en gedurende twee weken in vers stromend water te houden. Hierna werden de huiden gedurende een week gekalkt in een kalkkuip, en daarna werden ze ontkalkt in vuil water. Vervolgens werden de huiden geschaafd en daarna nog bewerkt in een kuip. Hierna werd het leer benut voor schoenen of zadels.

Kwaliteit van het leder
De kwaliteit van het leder hangt af van de kwaliteit van de huiden en het vakmanschap van de looierij. Geiten die op mooie weiden lopen zullen betere huiden opleveren dan hun soortgenoten die in droge landen leven waar ze veel meer te lijden hebben van b.v. doornen, insecten, etc. Bovendien is de kwaliteit van het leer afhankelijk van de looiers. Er zijn landen waar absolute meesters wonen die zelfs van matige huiden topkwaliteit leden kunnen maken.

Leerlooierijen
In de Lage Landen waren er veel leerlooierijen in Brabant. Ze ontstonden daar door gunstige natuurlijke omstandigheden, zoals de aanwezigheid van zuiver stromend water en voldoende eikenschors en huiden. Aanvankelijk bracht de armoede de boeren ertoe om nevenwerkzaamheden te verrichten, waar leerlooien toe behoorde. Later ontstonden er leerlooierijen op industriële basis en op grond daarvan later ook uitgebreiden schoenenindustrieen.

  Weekblad Archief volgende >>>