|
|
<<< vorige
volgende >>>
Inhoud
11 januari 2009,
De competitie is lekker op gang!
Een krant voor en door spelers!
- Bladzijde 1
Op de voorpagina vind je Het Onderschrift en de verjaardagskalender
- Bladzijde 2
Op de tweede pagina vind je alles over de Competitie
- Bladzijde 3
Op de derde pagina vind je alles over het Raadsel van de Week
- Bladzijde 4
Op de vierde pagina vind je de stallingen, Bigmama's kookboek en het gezegdehoekje
- Bladzijde 5
Op de vijfde pagina vind je het interview en een productverslag uit boerendorp
- Bladzijde 6
Op de zesde pagina de nieuwe rubrieken van ome kilo en de gildes
- Bladzijde 7
Op de zevende pagina de nieuwe rubriek "Steijl's Filosofie"
|
|
Productnieuws uit Boerendorp
Deze week zal ik het hebben over IJzererts. Dit product kan niet op de markt worden verkocht, maar alleen per contract of op de markplaats. Je kunt er natuurlijk ook zelf IJzer van maken.
Productie:
A. 10 Water: je kunt dit zelf maken, maar beter is het, om het te kopen bij het KMB voor 0,24 [cT].
Productieschema:
Voor de productie van 1 IJzererts is in totaal nodig:
- 10 Water
Onderzoeken:
Dit is alleen te onderzoeken door het niveau van het IJzererts onderzoek te verhogen.
Gebouwen:
Voor de productie en verkoop van 1026 IJzererts is nodig:
1 Mijn 20 m2
Verkoop:
IJzererts kan je verkopen voor ongeveer: 7 [cT] + 0,40 [cT] per extra Q.
Winst?
De kosten voor IJzererts:
1 IJzererts * 5 [cT] = 5 [cT]
10 Water * 0,24 [cT] = 2,4 [cT]
Totaal = 7,4 [cT]
Verkoopsprijs = 9 [cT] (uitgaande van Q5 IJzererts)
Winst = 1,6 [cT]
Productie van in totaal 1026 IJzererts maakt een winst van ongeveer 1026 * 1,6 = 1.641,60 [cT] per gebouw van 20 m2. Dit is schruikbarend weinig, zie bijvoorbeeld ook het lijstje hieronder.
Hieronder houd ik een lijstje bij met de (afgeronde) winst per gebouw 20 m2:
Steen = 36.000 [cT]
Wildgebraad = 29.000 [cT]
Graan = 21.000 [cT]
Kruiden = 17.000 [cT]
Haakbussen = 12.000 [cT]
Zilversieraden = 9.000 [cT]
Dons Beddengoed = 7.000 [cT]
Honing = 7.000 [cT]
Water = 5.000 [cT]
IJzererts = 2.000 [cT]
Heb je vragen, suggesties of opmerkingen? Stuur gerust een postduifje naar Boerendorp!
Met vriendelijke groeten
de Baron uit Boerendorp
|
|
Deze week heeft onze razende reporter Lord DrinkAlot, Neophema van Gert-jan geinterviewd..
Het was de enige bar waar ik, als verstokte roker in 2009, in de stad nog mocht roken; hoewel dat binnenkort ook kwam te vervallen. Ik bestelde een Krolschbiertje toen er iemand anders binnenkwam. Het licht van buitenaf deed zeer aan de ogen van de aanwezigen. Vanuit uit mijn ooghoek ging een heerschap aan de toog zitten die ik velen jaren jonger dan me zelf schatte en vroeg me af wat hij juist in dit etablissement deed.
"Een dubbele chocomelk met slagroom", zei hij tegen Rooie Sien die die dag achter de toog stond. Sien vroeg om zijn id-kaart: “Ben ik tegenwoordig verplicht, jongeheer.”
Ik draaide mijn hoofd naar hem toe en zag een Baljuw (Ambtman, Rijksambtenaar. Red.) met Kapi-Regnum bling, bling om zijn nek en voetbalpetje achterstevoren getrokken.
"Liefdesverdriet?", vroeg ik.
"Normaal drink ik Shandy, maar ik heb geen zin in hoofdpijn morgen." We keken samen in de enorme spiegel die in de bar hing en hij zuchtte diep. Hij nam een slok van zijn drankje die een witte snor op zijn bovenlip achterliet. Er verscheen eindelijk een glimlach rond zijn mond toen hij zag hoe belachelijk een snor bij hem stond. Gedistingeerd veegde hij de slagroom weg en schoof een paar krukken op zodat hij naast me kwam zitten.
“Ik wil niet veel zeggen, maar jij lijkt op LordDrinkALot van Kapi-Regnum. En je drinkt Krolschbier!”, zei hij bijna geheimzinnig.
“Klopt. Ben incognito de kwaliteit van mijn bier aan het testen. Maar wie ben jij dan?”
Een goed verslaggever van de Kapi-Krant heeft altijd zijn tape-recorder bij zich dus ik graaide deze uit mijn zak, drukte op opnemen en legde deze tussen ons in.
“Ga je mij interviewen?”, vroeg hij geschrokken.
“Wie weet komt er een goed verhaal uit voort die de aanhang van de krant ook wilt lezen”, glimlachte ik, “hoe heet je stad op Kapi-Regnum en waarom?”
“Laten we aan dat tafeltje gaan zitten. Hier aan de bar is zo not cool.”
Ver uit het bereik van Rode Sien's gehoor zette ik de recorder weer aan.
“Mijn stad heet Neophema, ben 13 jaar. Oh ja, hiervoor heette ik Bird_City, voor degenen die nog niet weten wie ik ben. Ik begon op Kapi toen ik 11 jaar was.”
“Neophema is een aparte naam. Ik heb vele Nickerie op Kapi gezien die schreeuwen om een interview, maar die van jou kan ik op de een of andere manier wel onthouden als ik zit te chatten. Wat betekent Neophema het eigenlijk?”
“Mijn hobby is vogels verzorgen. Ik heb zelf vogels in een volière. Deze vogels zijn: Splendidparkieten, Blauwvleugelparkieten en Turquoisineparkieten. De familienaam van deze vogels is Neophema. Vandaar dus.”
Snel stak ik mijn wijsvinger op naar Rooie Sien op voor nog een rondje en betreurde dat de penningmeester van Kevin met rode oortjes naar de rekening zou gaan zitten staren. “Doe er ook een plateau kaasjes bij en wat bittergarnituur met sausjes, Sien!”, zei ik enthousiast. Als razende reporter mag je onkosten maken natuurlijk, toch?
“Maar vertel. Hoe heet je in het echt, heb je meer broers of zussen?”
“Gert-Jan en woon in Rijssen. Ik ben dus de burgemeester van het dorpje Neophema. Volgens mijn ouders zit ik teveel achter Kapi-Regnum, maar ik vind dat nog wel meevallen. Ik ben nog maar 13. Ik zit in de tweede klas van het vwo (tweetalig). Ik heb ook nog een broer, Robert van 15. Verder zijn mijn hobby's: Kapi-Regnum natuurlijk, mijn vogels, websites maken en zwemmen.”
Rooie Sien zette 2 borden neer met verschillende kaasjes, bittergarnituur, sausjes, prikkertjes en een rondje choco & een biertje voor uw razende reporter. “Proost dan maar weer!”, zei ik met een gulle glimlach.
“Toen je binnenkwam en een dubbele chocomel met slagroom bestelde en troosteloos zuchtte tegen de spiegel, dacht ik: 'Die heeft liefdesverdriet!'
Vandaar dat ik ook een gesprek begon. Het is dat jij loskwam en mij herkende van de Kapi-Krant. Ben of was je verliefd?”
“Ben verliefd.”
“Mogen wij lezers weten hoe ze heet?”
“Noem haar maar N. Ik wil haar naam niet volledig in de krant hebben”, zei hij met de eerste blos op zijn wangen. "
Vroeger was dat kalverliefde, maar tegenwoordig schijnt dat toch dieper te gaan dan vroeger toen uw razende reporter verliefd was op Yvonne Boekelaar in de brugklas. Ik kreeg ook mijn eerste koortslip van haar toen ik van haar spontaan een zoentje stal. Iedereen in de klas wist dat wij in het toilet 1 klein puberaal zoentje hadden gewisseld, maar toch werd het automatisch een tongzoen natuurlijk.
“Stel dat N. jou zou vragen: 'Hoe omschrijf jij jezelf in 10 woorden?', wat zou jij dan zeggen?”
“Bijdehand, slim, aardig, eigenwijs, rustig, boekenwurm, spontaan, studiebol.”
Ik merkte dat de dubbele chocolademelk met slagroom begon aan te slaan bij Neophema. Ik telde maar 8 omschrijvingen. Een kniesoor die daarover valt, maar ik wel natuurlijk.
“Oh, ja! Dierenliefhebber en ambitieus”, roeptoeterde hij over zijn glas chocolademelk heen.
“Even over de toekomst. Je zit nu vet op het VWO (tweetalig). Wat wil je eigenlijk worden?”
Gert-Jan antwoordde gelijk: “Tja, sowieso wil ik geen lange baard beroep hebben met wollen sokken en lederen teenslippers omdat men denkt dat ik slim ben. Maar welk beroep ik wil? Hoef ik niet lang over na te denken: Fysiotherapeut!"
G-J keek me doordringend aan en ik geloofde hem gelijk op zijn woord. We peuzelden de resten van de borden zwijgend leeg. Kevin hoorde ik in een achterhoek van mijn hersenkwab al bijbelse verzen vloeken dat ik weer teveel had uitgegeven voor het interview die ik eigenlijk niet zou houden of in zou zenden.
Rooie Sien haalde de legen borden en glazen weg en ik stopte mijn tape. Draaide deze om en spoelde naar het begin van kant twee.
“Sien?”
“Ja, lekker ding van me?”, zei Sien met een vette knipoog, terwijl haar man Dirk bijna een slok bier uitproestte van het lachen.
“Kan je deze rekening met 5 daalders fooi sturen naar Kevin? Zet er maar bij dat ik de kroeg verliet en het interview nog niet klaar was, of iets in die geest.”
“Wanneer kom je weer hier?”, vroeg ze.
“Volgende week zit ik met een moeder en kind in een baby paradijs met McDonalds ballen, dus ik weet het niet, schat!”
Als ik ergens een voorliefde voor heb, zijn het ouders die kinderen laten presteren tot hun kunnen zonder er druk op te leggen. Natuurlijk mogen ouders hun kinderen qua alcohol en drugsgebruik of computerverslaving wel kietelen. Geen voorwaarden, maar wel een vooruitzicht. Mijn oudste vriend kreeg zijn rijbewijs omdat hij tot zijn 18e jaar niet rookte of dronk. Zijn broer ook. Ze werden niet in de kast gestopt met een doos sigaren tot ze groen zagen of over de bril van het toilet hingen te kotsen. Ze kregen een ultiem mooi uitzicht. Dus ik vroeg, tijdens de wandeling met Neophema, of hij ook zo'n afspraak had gemaakt.
“Hoe weet jij dat?”
“Omdat ik je ouders hoger inschat dan jij of het is intuïtie! Als je VWO hebt, dan ga je niet terug naar het VMBO om een jointje of 10 achter je kiezen.” Hij moest me gelijk geven dat ik het goed had ingeschat.
Ondertussen kreeg ik wel waardering voor “Dubbele chocolademelk met slagroom”. We passeerden een FEBO en mijn semi obesitas buikje werd getrokken naar een kroket met mijn naam erop. “Sorry G-J, maar die kroket roept mij! Wil je er ook eentje?”
Op mijn notitieblokje schreef ik: “Kipburger, Febo burger, Sundae ijsje, roomijsjes en véél patat. Keer twee, dus veel doekoe. Natuurlijk een BTW-bonnetje, anders betaal je alles zelf!”
“Is voor de boekhouding”, grapte ik tegen G-J, “en hier is € 32,70 voor de trein van Amsterdam naar Rijssen heen en terug.”
Om toch een beetje te Sonja Bakkeren, liepen Gert-Jan en ik van de Munt door de Kalverstraat richting het Centraal Station. Ik kreeg een printje van zijn dorp Neophema.
“Zo. Jouw werkloosheidscijfer is best hoog! Hoe komt dat eigenlijk?”
“Dat komt omdat ik hiervoor nog wel eens last had van inwoners tekort. Dat is de eerste reden. En de tweede reden: ik had al mijn gebouwen in de uitbreiding of in de productie staan, en ik wilde wat extra nettowaarde hebben, omdat ik bijna ingehaald werd door iemand in mijn gilde.”
“Streber”, giebelde ik, “hou je van muziek en welke Metal vind je eigenlijk goed? Mag ook een nummer zijn!”
“Undestructible van Disturbed”. Ik kende het niet, maar eenmaal thuis zocht ik natuurlijk wel op. Youtube is, na het wiel, de beste uitvinding voor de mensheid!.Hoe het klonk? Niet slecht. Metal die verstaanbaar is en waarbij je – als je je rijbewijs hebt – plankgas geeft en alle flitspalen laat werken.
Iets jeukte terwijl wij door de Kalverstraat liepen. Geen interview op Kapi ging over het geloof. Nu mag ik wel gedoopt zijn, dus ik ging over op impertinente vragen: “Geloof jij toevallig in een God?”
“Ik zit op een reformatorische school.”, zij hij.
Bijna werd ik tegen een winkelraam van Kelvin Klein gemept. “Is dat – en dat bedoel ik niet oneerbiedig, vertrouw me, anders had ik het niet gevraagd – niet een school die voorschrijft dat meiden netjes in een rok moeten verschijnen zodra ze voet zetten op het schoolplein?”
“Ja”, antwoordde G-J droogjes.
“Maar daar staat toch niets over in de bijbel? Het is barstens koud.” Op mijn mijn toestel van de zaak (rekening voor Kevin) ging ik even internet op en vond het antwoord natuurlijk op Wikipedia.
#
Reformatorische scholen staan bekend om hun kledingvoorschriften. Zo moet in de kleding duidelijk het verschil te zien zijn tussen jongens en meisjes. Dit betekent dat meisjes geen broek (pantalon of jeans) aan mogen. Verder mogen jongens geen lang haar hebben.
#
“Zonder je aan te vallen – je had ook Moslim kunnen zijn – maar mannen hebben geen borsten! Dus waarom moeten meiden dan in rokjes op school verschijnen?”
“Klopt. Zijn de regels”
Via de Dam liepen we verder en vol ongeloof absorbeerde ik deze informatie. Ieder zijn geloof natuurlijk, maar een blaasontsteking is echt niet prettig, daar kan ik over meepraten.
Ik moest iets luchtigers aanhalen, anders zou ik in debat gaan met een 13-jarige. “Dus je maakt websites, met welke proggies?”
“HTML-kit, Kladblok of Frontpage.”
Even moest ik grinniken, maar zei niets. Kladblok is namelijk dit verhaal in HTML typen, maar dan in verschrikkelijke regels code.
##
Met vette lippen van het snacken stonden we op perron 14B en er brandde toch een vraag op mijn lippen.
“Waarom koos je juist die kroeg?”
“Het lag aan Stappie”, zei G-J van Neophema eerlijk. Zijn ogen telden de stukken kauwgom op het perron om zijn tranen in te houden. "Het was de enige Splendidparkiet die ik een naam heb gegeven omdat deze uit Staphorst kwam. Normaal geef ik die dieren geen naam. Met Oud & Nieuw kreeg deze een hartstilstand door het vuurwerk in de buurt. Het beestje was kerngezond! Men vergeet gewoon dat dieren gevoelig zijn. 'Who cares', denken ze dan.”
Met vertraagde tred rolde de trein van de NS binnen en moest ik afscheid nemen van iemand die ik een beetje beter heb leren kennen als dierenliefhebber en als speler van Kapi. Gewoon een hand omhoog als dank voor het interview. Voordat de deuren sloten van de trein ging zijn mobieltje over. Het was schijnbaar zijn vriendinnetje: “Ze mist me en houdt van ME!!!! Ze heet Nienke!!!!”, gilde hij terwijl de machinist floot en de trein zich in beweging zette. Toen de trein niet meer zichtbaar was, loste ik op in het gepeupel en had een goed interview en maatschappelijk verantwoordde onkosten gemaakt. Even grinnikte ik. Dubbele chocolademelk met slagroom! Dat moest ik zeker onthouden.
LorddDrinkAlot Bedankt Neophema van Gert-Jan voor het interview!!
|
|
|
|