Editie 112 | Bladzijde 5 12. jan 2010 AD
<<< vorige volgende >>>

Welkom bij Kapi-regnum.nl! Wij zoeken extra schrijvers voor de krant!





Inhoud


10 januari 2010,
Alweer editie 112... op naar editie 125!!!!
Een krant voor en door spelers!


- Bladzijde 1
Op de voorpagina vind je Het Onderschrift en de verjaardagskalender

- Bladzijde 2
Op de tweede pagina vind je alles over de (Gilde) Competitie, en de Troubadour

- Bladzijde 3
Op de derde pagina vind je alles over het Raadsel van de Week

- Bladzijde 4
Op de vierde pagina vind je Legendes en Sagen en de Kookhoek

- Bladzijde 5
Op de vijfde pagina vind je de producten rubriek van Niecke.

- Bladzijde 6
Op de zesde pagina vind je: Ome kilo's Beursbabbels

- Bladzijde 7
Op de zevende pagina vind je: Kilo's column

- Bladzijde 8
Op de achtste pagina vind je: De redactie


'





Welkom in de productenrubriek van Niecke. Deze week bespreken we het ijzererts. Dit is een heel belangrijk bestanddeel van het ijzer dat op Kapi-Regnum zo vaak gebruikt word.

Kapi-Regnum
IJzererts kan je in de mijn ontginnen. Om deze te ontginnen heb je 10 emmers water nodig. Je kan het ijzererts niet op eigen markten verkopen. het onderzoek gebeurd in het Huis van Meestermijner. Ijzererts kan je niet gebruiken om statuspunten te sprokkelen.

IJzererts is een erts waaruit het metaal ijzer gewonnen kan worden. Dit gebeurt door verhitting tot een zeer hoge temperatuur. Tot boven het smeltpunt van ijzer, in een gesloten oven, na toevoeging van een reduceermiddel om het metaal uit zijn oxide te winnen. Meestal wordt koolstof als reduceermiddel gebruikt. De ovens die voor dit proces worden gebruikt, heten hoogovens. In het verleden werden voor dit proces ook laagovens gebruikt, waarin een lagere temperatuur heerst. Na winning moet het ijzer nog diverse bewerkingen ondergaan voordat het bruikbaar is als ijzer of staal.

Verschillende bronnen
Voor het winnen van zuiver ijzer gebruiken we ijzerhoudende mineralen. Daar bestaan er honderden van, waarvan we er slechts vier gebruiken als ijzererts. 'IJzererts' betekent dan ook alleen dat het ijzer er economisch uit gewonnen kan worden. Het zijn de mineralen hematiet, magnetiet, goethiet en sideriet. Soms worden ook pyriet, pyrrhotien en ilmeniet gebruikt als ijzererts, maar uit deze mineralen is het ijzer erg moeilijk vrij te maken. In Amerika gebruikt men overwegend hematiet als ijzererts. Hematiet bestaat uit een verbinding van ijzer en zuurstof (Fe2O3). Het is een veel voorkomend mineraal met een metalige glans en een roodachtig bruine of zwarte kleur. Krassen we met hematiet op een ongepolijst stuk aardewerk, dan zal het mineraal een rode streep te zien geven, ongeacht de eigen kleur. Mooie kristallen van glanzend zwart hematiet komen voor op het eiland Elba, in Cumbria (Engeland) en bij de Sint Gothard in Zwitserland.

Een natuurlijke magneet
Magnetiet (Fe3O4) is het meest rijkaan ijzer, maar wordt minder dan hematiet als ijzererts gebruikt. Het is een hard, zwart mineraal met een metalige glans. Het mineraal is zo genoemd omdat het sterk magnetisch is en wordt aangetrokken door een gewone staafmagneet. Wanneer we een stuk magnetiet ophangen, zal het gaan wijzen naar de magnetische noord- en zuidpolen van de aarde. Dit sterk magnetische mineraal was dan ook het eerste gebruikte kompas. Veel exemplaren zijn zelf natuurlijke magneten en kunnen stukjes ijzer aantrekken. De grootste magnetietvoorkomens in de wereld liggen in het noorden van Zweden, dichtbij Kiruna en Gallivare. Andere belangrijke vindplaatsen bevinden zich in Noorwegen, Roemenië en de Oekraïne. De sterkste natuurlijke magneten zijn echter te vinden in Siberië en in het Harzgebergte (Duitsland).

Minder maar toch goed
Goethiet en sideriet zijn andere belangrijke ijzerertsen. Goethiet is een waterstof bevattend ijzeroxide (FeO.OH). Het is een gelig bruin tot donkerbruin mineraal, dat veel voorkomt door verwering van andere ijzerhoudende mineralen. In Europa komt goethiet onder andere voor in de ertsen van Alsace-Lorraine (Frankrijk), in Westfalen (Duitsland), en in de Bohemen (Tsjechië). Sideriet is een ijzercarbonaat (FeCO3) en is licht- tot donkerbruin. Het komt vaak gemengd met kleimineralen in knollen voor. Het komt ook voor als 'zwarte band' erts, wanneer het is gemengd met koolstof. Dit komt voor dichtbij koolafzettingen, zoals in Groot-Brittannië, waar deze afzettingen vroeger op grote schaal werden gedolven. Nu worden deze afzettingen alleen nog bewerkt in Staffordshire en Schotland. In Styria (Oostenrijk) komt sideriet voor in kalksteen en wordt daar op grote schaal gewonnen. Behalve in deze twee landen is sideriet in de rest van de wereld onbelangrijk als ijzererts.









<<< vorige Weekblad Archief volgende >>>