Inhoud
15 februari 2010,
Alweer editie 117... op naar editie 125!!!!
Een krant voor en door spelers!
- Bladzijde 1
Op de voorpagina vind je Het Onderschrift en de verjaardagskalender
- Bladzijde 2
Op de tweede pagina vind je alles over de (Gilde) Competitie, en de Troubadour met enkele valentijnsgedichten
- Bladzijde 3
Op de derde pagina vind je alles over het Raadsel van de Week
- Bladzijde 4
Op de vierde pagina vind je Legendes en Sagen en de Kookhoek
- Bladzijde 5
Op de vijfde pagina vind je: Ome kilo's Beursbabbels
- Bladzijde 6
Op de zesde pagina vind je: De redactie
| |
|
|
Ome Kilo's Beursbabbels
Een blik op de grote markt met jullie eigen ome Kilo
Beste kapiaanse vrienden en vriendinnen,
afgelopen zaterdag is er een grote prestatie geleverd. Na het succes van de kersenplukkers met het bereiken van de plafondprijs van ¢τ100,00, is het nu ook de liefhebbers van de noten gelukt deze mijlpaal te bereiken. Een heel mooie prestatie die niet alleen goed is voor de stimulatie voor andere fruitproducenten om deze overwinning te evenaren, maar ook om andere steden in de gelegenheid te stellen hun noten wederom beter te kunnen prijzen in hun fruitmarkten.
Fruit is niet langer meer een product dat alleen door startende ondernemers wordt gekozen als productielijn binnen de steden. Hoewel dit heel lang het geval was, de absolute winsten vielen namelijk erg tegen, is dat met de resultaten zoals we die tegenwoordig zien in de statistieken van de monnik, die ik graag wijs op zijn verzuim van bijna een jaar terug, verleden tijd. Met de huidige prijzen is fruit immers al ruimschoots lucratiever dan bijvoorbeeld hout of steen. Al blijven dit ook prima producten voor kleine steden, als is het alleen maar om de uitbouwkosten te drukken.
Over de monnik gesproken, zoals jullie allemaal weten en lezen, plaag ik hem altijd graag een beetje. Dat komt omdat, en sommigen onder jullie zullen zich dat nog wel herinneren, hij vorig jaar zo rond deze tijd een klein beetje teveel van zijn eigen abdijbier had gesmuld. Dat, in combinatie met de miswijn, zorgde ervoor dat hij in een diepe slaap terecht kwam en zowaar niet meer in staat bleek om de statistieken te berekenen. Het gevolg was dat wij twee dagen lang met precies dezelfde statistieken zaten opgescheept. Verschillende edellieden beklaagden zich omdat zij juist op de voorgaande dag grote hoeveelheden goederen hadden verkocht op de locale markten met als doel de prijs in de statistieken op te drijven en destijds dus niet in staat bleken om de resultaten op macroniveau te bekijken.
Nu lijkt het erop alsof de monnik, om jullie ome Kilo terug te plagen, deze week ook de melkstatistieken heeft gemanipuleerd. Een dag nadat er op de boerenmarkt in het dorpje dat jullie zo goed kennen, "De Bankzitter," meer dan een miljoen bussen melk tegen zeer constructieve prijzen werden verkocht, daalden zowel het aanbod als de prijs in de statistieken. Ook de gemiddelde kwaliteit daalde met ruim twee punten. Maar dat kan wel kloppen omdat de voorraad van jullie ome Kilo vanwege een productiefoutje een tegenvallende kwaliteit bezat. Niettemin is de prijs van ¢τ121,20 zonde. Aan het begin van de week stond de melk immers nog ruim boven de ¢τ130,00. Nu is het natuurlijk ook wel zo dat er op de grote markt met grote regelmaat bussen melk verschijnen met prijzen die werkelijk uitnodigen om een flinke dumpactie op touw te zetten. Wellicht dat een werkoverleg van melkproducerende steden in "De Waag" kan helpen dit in de toekomst te voorkomen en de melkprijs ook eens omhoog te helpen naar een niveau dat passender is dan de schamele fooi die nu in de statistieken van de altijd vriendelijke monnik staat.
Heel lang geleden bestond er in ons mooie Kapi-Regnum een gebouw dat "Fabrikant" heette. Tegenwoordig is dit gebouw beter bekend onder de naam "ijzerwerkplaats." De producten die er hier worden geproduceerd zijn eigenlijk geen van allen geschikt voor verkoop op locale markten. Er is echter 1 uitzondering, de vaten. De vraag naar vaten is altijd enorm. Zeker in tijden zoals deze waarin mensen staan te springen om vaten om competitiejenever in te kunnen kiepen om mee te dingen naar de medailles en oorkondes die ons aller favoriete Duitser Shadow dit weekend weer gaat verdelen onder alle inzenders. Wat veel mensen echter vaak vergeten, is dat de vaten ook heel erg goed verkopen op de locale meubelmarkten. Lange tijd was de gemiddelde prijs daar ongeveer ¢τ220,00 maar, deze week hebben we de vaten niet onder de ¢τ317,00 gezien. Een positieve uitschieter was er zelfs op zaterdag jongst leden toen de vatenverkopers een gemiddelde prijs van ¢τ335,87 wisten te behalen.
Unsere deutsche freunde worden overigens overspoeld met jenever. Op het moment van schrijven heeft de stad Speedwel zelfs reeds tien miljoen vaten opgestuurd! Maar SnakeFightCity en Eljatown zijn bepaald geen opgevers en ongetwijfeld zullen zij nog hun uiterste best gaan doen om de prestatie van Speedwel te overtreffen. Het beloofd in ieder geval een spannende finale van de individuele competitie te gaan worden.
Ondertussen zijn de harde kern jeneverstokers trouwens niet uit het veld te slaan. Met de dalende prijzen op de grote markt van hun waar wegens een forse overproductie, richten zij hun pijlen, zoals jullie kunnen zien op de afbeelding in ons vrolijke kapiaanse weekblad van deze week, nog altijd op de locale markten. De plafondprijs van ¢τ421,05 blijft stabiel en wordt nauwkeurig gehandhaafd. Laat u door deze prijs echter niet misleiden, in de locale herbergen kan de prijs aanzienlijk hoger liggen dan deze plafondprijs. Er wordt dus nog altijd een flinke kapiaanse duit verdiend aan dit vocht.
Waar ook flink aan verdiend wordt is natuurlijk het wildgebraad. Alle gildes strijden weer om eeuwige roem. En reken maar dat er hard gestreden wordt! Zo gebeurde het dat deze week alle wildgebraad q3 van de grote markt werd opgekocht, ook de schandalig hoog geprijsde. En waar geen aanbod is tegenover een grote vraag stijgt natuurlijk de prijs. Zo duurde het niet lang of woekeraars begonnen met het aanbieden van wildgebraad tegen prijzen tegen de ¢τ10.000,00. Bij verkoop een uitstekende marge voor een product dat in eigen beheer voor zo'n ¢τ50,00 wordt gemaakt en dat zelfs op de locale levensmiddelenmarkten nooit of te nimmer tegen deze prijs zal worden verkocht.
Natuurlijk komt dat geld alleen maar in de schatkist van de aanbieder als het wildgebraad ook daadwerkelijk wordt verkocht. Mocht het na afloop van de competitie nog steeds op de grote markt staan, dan is de enige die eraan heeft verdiend de man die alle commissies in zijn zak steekt. En bij 1 stuk wildgebraad aan die prijs is dat dus ¢τ1.000,00. Dat is geld dat de aanbieder dan sowieso kwijt is. Bedenk dus goed welke prijs u hanteert als u uw waar aanbiedt op de grote markt, als niemand het koopt dan kunnen uw aanbiedingen u een vermogen kosten en werkelijk niets opleveren!
Opmerkelijk genoeg ging deze week ook de handel in wildgebraad op de locale markten door. Dit ging echter lang niet zo succesvol als de handel van de jeneverstokers onder ons. De prijs van het wildgebraad wist slechts een enkele maal de plafondprijs van ¢τ487,80 te raken. En met het aanbod van soms wel een half miljoen stuks, kunnen we concluderen dat er heel erg veel geld verloren is gegaan voor de aanbieders doordat zij zich niet te richten op wildgebraad q3. Een prijs in de statistieken die onder de plafondprijs ligt, zal dus duidelijk niet hoger liggen dan de ¢τ3.000,00 die het wildgebraad nu gemiddeld op de grote markt opbrengt.
In ons mooie Kapi-Regnum wordt natuurlijk bijzonder veel gehandeld in verschillende goederen en diensten. Er zijn werkelijk zoveel mogelijkheden dat geen enkele stad hetzelfde is. Met elk product is het mogelijk de schatkist te vullen met kapiaanse daalders, zelfs met water. Al gaat dat natuurlijk minder snel dan met andere producten waardoor enkele faalhazen telkenmale hun beklag doen op het forum. Met uitzondering van de almachtige leider van het WaterGilde WIM natuurlijk. Met die verworven rijkdom bouwt u uw stad natuurlijk uit en zorgt u voor een stijging van de kwaliteit van uw producten door uw onderzoekers flink aan het werk te houden. Na verloop van tijd echter zult u merken dat het geld harder komt binnen rollen dan u het kunt uitgeven. Dat is ook het moment dat veel stadhouders besluiten tot de aankoop van statussymbolen.
Door de stijgende aankoopprijs van coins zijn er echter telkens minder steden die bereid zijn hun dure coins te investeren in deze producten. Uw verworven status zal dus op den duur door schaarste flink in waarde toenemen. Zeker omdat steden die in het bezit zijn van exclusieve symbolen deze niet zomaar zullen willen verkopen. Natuurlijk is er een groot verschil in waarde van statussymbolen, en dan hebben we het niet alleen over de coinsprijs van de symbolen. Verschillende statussymbolen zijn immers te verkrijgen via de individuele competities, maar ook de duistere gedaante wil na voltooiing van quests wel een genereus bedanken voor de inzet. De markt raakt zo overspoeld met bepaalde statussymbolen wat uiteraard niet bevorderlijk is voor de prijs.
Sommige statussymbolen echter zijn uiters zeldzaam. Bijvoorbeeld de originaliteitsmedaille, maar ook de dagblad gedenkmunt is een statussymbool dat we niet vaak tegenkomen. Al is het alleen maar omdat laatstgenoemde niet kan worden verkocht. Het in het bezit hebben van deze munt is dan ook een grote eer. Het doet jullie ome Kilo dan ook goed dat in Kapi-Regnum's nieuwste gilde, UTU oftewel U-turn, gestimuleerd wordt om zo nu en dan eens een verhaaltje te schrijven voor ons vrolijke kapiaanse weekblad. Weliswaar heeft het betreffende gilde nog maar 1 lid, maar elke oproep tot het schrijven van stukjes is welkom. En we mogen best vermelden dat MigMarsTown zelf ons reeds heeft kunnen plezieren met een leuke column enige tijd terug.
Een regelmatige bijdrage aan de Kapi-krant of het actief meehelpen met de bezorging daarvan is de enige manier om een dagblad gedenkmunt te verwerven. En dan niet eenmalig een artikel inleveren natuurlijk, dat spreekt voor zich. In tegenstelling tot tijgers en chinees porselein waarmee de statusmarkt is overspoeld is deze munt dan ook een zeldzaamheid. Maar wellicht dat toekomstige schrijvers daar na verloop van tijd verandering in gaan brengen. Jullie ome Kilo kijkt in ieder geval rijkhalzend uit naar alle leuke verhalen die mogelijk zullen binnenkomen bij de redactie!
Tot volgende week en natuurlijk een altijd vriendelijke groet vanuit "De Bankzitter,"
jullie eigen fijne ouwe trouwe ome Kilo
|
|
|