Inhoud
21 maart 2010,
Alweer editie 122... op naar editie 125!!!!
Een krant voor en door spelers!
- Bladzijde 1
Op de voorpagina vind je Het Onderschrift en de verjaardagskalender
- Bladzijde 2
Op de tweede pagina vind je alles over de (Gilde) Competitie, en de Troubadour
- Bladzijde 3
Op de derde pagina vind je alles over het raadsel van de week
- Bladzijde 4
Op de vierde pagina vind je Legendes en Sagen en de Kookhoek
- Bladzijde 5
Op de vijfde pagina vind je: Ome kilo's Beursbabbels
- Bladzijde 6
Op de zesde pagina vind je: Het leven in de middeleeuwen
- Bladzijde 7
Op de zevendepagina vind je: De redactie
| |
|
|
'
Deze week: De straffen in de Middeleeuwen.
Ook in de middeleeuwen waren er rovers en daders. Om deze wat af te schrikken had men ook straffen bedacht zodat het aantal misdaden verminderde. De straffen waren toen heel anders als nu, en daar gaat het stukje van deze week over.
De bestuurders van de stad hadden niet al te zware straffen maar er waren ook zwaardere bij. Zo kon men iemand veroordelen tot het helpen van stenen dragen naar de stadsmuur, maar ook om te helpen om er eentje te bouwen of met de reparatie ervan. Dit was één van de lichtere straffen, en zo hielpen ze mee met hun steentje bij te dragen.
Men kon je ook op bedevaart toch sturen, dan moest je een erg lange reis ondergaan om een heilige plaats te gaan bezoeken. Deze reis is niet zonder gevaren, want je had veel kans dat je beroofd werd of zelfs gedood. Bij de terug weg moesten er mensen zijn die konden bewijzen dat je de weg had afgelegd. Je ging door vele grote en rijke steden, waar mensen je straf konden afkopen. Deze mensen betaalde een zeer groot bedrag aan de stad en zo moest je niet op bedevaart toch gaan.
Men kon je ook nog verbannen in de stad. Dit is dat je de stad voorgoed moest verlaten en dat ze je nooit meer terug wouden zien. Men kon je ook nog veroordelen aan de schandepaal, deze stond op een openbare plek. Meestal was deze plek voor het stadshuis of op een marktplein, waar iedereen je kon zien en wisten ze waarom je daar stond.
Er waren ook nog afschuwelijke lijfstraffen. Het haar van een vrouw kon worden afgeschoren wat een grote schande was, maar ook kon de veroordeelde nog met een stok of een zweep voor een lange tijd geslagen worden.
Als je een dief was, en je werd gepakt liep je zelfs de kans op dat je handen werden afgehakt. Deze straffen konden wel nog afgekocht worden weer voor een zeer grote som geld.
Maar dan hebben we het nog niet over de ergste en afschuwelijkste straf gehad. De zwaarste die er bestond was de doodstraf door de onthoofding aan de galg. Maar ook nog een andere doodstaf was er, de verbranding. De verbranding was niet voor iedereen, alleen voor heksen en ketters. Heksen waren vrouwen die contact gehad met de duivel waarvan ze duivelse krachten hadden en zo dingen betoveren of zelfs schade toebrengen. Om hun onschuld te bewijzen door de waterproef toe te passen.
Laten we de komende weken maar lief zijn voor mekaar, wie weet kom je anders op de brandstapel, of hang je aan een koordje... "Wie braaf is krijgt lekkers, wie stout is de kerker".
Veel plezier en tot volgende week
Blubbel en Leeds
|
|
|