Inhoud
28 maart 2010,
Alweer editie 123... op naar editie 125!!!!
Een krant voor en door spelers!
- Bladzijde 1
Op de voorpagina vind je Het Onderschrift en de verjaardagskalender
- Bladzijde 2
Op de tweede pagina vind je alles over de (Gilde) Competitie, en de Troubadour
- Bladzijde 3
Op de derde pagina vind je alles over het raadsel van de week
- Bladzijde 4
Op de vierde pagina vind je Legendes en Sagen en de Kookhoek
- Bladzijde 5
Op de vijfde pagina vind je: Ome kilo's Beursbabbels
- Bladzijde 6
Op de zesde pagina vind je de producten rubriek van Niecke.
- Bladzijde 7
Op de zevende pagina vind je: Het leven in de middeleeuwen
- Bladzijde 8
Op de achtste pagina vind je: De redactie
| |
|
|
Ome Kilo's Beursbabbels
Een blik op de grote markt met jullie eigen ome Kilo
Gegroet waarde kapiaanse vrienden en vriendinnen,
zoals beloofd bij deze de iets verlate beursbabbels van jullie eigen fijne ouwe trouwe ome Kilo. Normaal gesproken gebruiken we de beursbabbels natuurlijk om de ontwikkelingen van de diverse kapiaanse producten eens grondig onder de loep te nemen. Dit is van belang van groot belang voor zowel de startende- als de gevorderde stadhouders. We leren immers wat de punten van aandacht zijn en wat we daarvoor, en voor onze schatkisten, kunnen betekenen.
Deze week echter gaan we, na het verpletterende succes van jullie ome Kilo in de laatste teercompetitie, in op de kosten en baten van competities in het algemeen. Is het uberhaupt de moeite waard om mee te doen? Waarom zou ik uberhaupt meedoen? Wat kost het? Wat levert het op? Allemaal vragen die we vroeger hadden kunnen stellen in de oude rubriek van jullie ome Kilo "Ome Kilo weet raad." Maar aangezien we hier wel degelijk met beursnotities te maken hebben, zij het korte termijnnotities, lijkt het me toch leuk om hier eens iets dieper op in te gaan.
Daarnaast gaan we deze week niet alleen lezen over de competitie, nee, deze week gaat jullie ome Kilo ook gebruiken om eens zijn stukje te gebruiken om een aantal mensen persoonlijk eens hartelijk te bedanken. Dat hadden we reeds een aantal edities eerder gezien toen "De Bankzitter," de stad waarin jullie ome Kilo resideert, zijn tweede verjaardag vierde, maar dat betrof handelspartners en vrienden in het algemeen. Deze week zijn het, geheel in stijl, mensen die behulpzaam zijn geweest in het behalen van een gouden medaille in de teercompetitie. Zoals onze favoriete Soesterknol Tomas reeds zei; "Ome Kilo, ik denk dat u heel wat meer dan 5 coins nodig zult hebben om eenieder te bedanken die u aan deze schitterende overwinning heeft geholpen." En hij heeft gelijk. Daarom deze week ook bedankjes en een extra stukje over samenwerking.
De kapiaanse competities zorgen altijd voor behoorlijk wat beroering op de kapiaanse handelsbeurs. Zo stijgen de prijzen van de betreffende producten vaak enorm. Voor teer, dat gewoonlijk zo tussen de ¢τ160,00 en ¢τ225,00 kost, afhankelijk van de kwaliteit, werd tijdens de afgelopen competitie een prijs betaald die schommelde tussen de ¢τ800,00 en ¢τ1.500,00 op de grote markt. Onderling werden er tussen bevriende steden natuurlijk andere afspraken gemaakt maar die prijzen kunnen vanzelfsprekend niet worden verwerkt in een overzicht in de door jullie zo geliefde "Ome Kilo's Beursbabbels." Wel kan jullie ome Kilo jullie vertellen dat er prijzen waren die zo laag waren als ¢τ25,00! Dat zorgde voor veel dubieuze transacties voor onze moddereters aangezien een vat teer al snel het equivalent van 5 stammen hout a ¢τ24,00 kost. Niettemin weerhield dat sommigen niet van het handhaven van deze prijs en het daarmee balanceren op het banrandje om een vriend te steunen!
Als we een gemiddelde nemen van de top 5 van winnaars van deze laatste competitie, komen we uit op een gemiddelde inzending van ruim 40 miljoen vaten teer. Dat tegen een gemiddelde prijs van ¢τ625,00 per vat teer, waarbij het de oplettende lezer opvalt dat het hier duidelijk een lagere prijs betreft dan de marktgenoteerde vaten teer, wat natuurlijk komt door de gildesteun die veel competitiedeelnemers krijgen, komen we op een gemiddelde investering van ¢τ25.000.000.000,00 per deelnemer. Een bedrag waarvoor een startende bronnenkoper over het algemeen niet eens genoeg coins voor inkoopt! Met een gemiddelde coinsprijs van ¢τ12.500.000,00 betekent dat immers een investering van 2.000 coins. En dat allemaal voor een medaille!
Natuurlijk is het ook mogelijk om alleen mee te doen met een competitie voor een oorkonde. In dat geval is deelname aanzienlijk goedkoper. Het is vrijwel altijd mogelijk om een dergelijke investering zelf te doen. Te meer omdat er vrijwel niets hoeft te worden ingekocht en alles in eigen beheer kan worden gemaakt. Neem bijvoorbeeld Herko. Herko van het H-M wist met een inzending van 100.000 vaten teer een oorkonde te behalen. Beetje sneu was dat Sunniedale van de bekende Ploppers ook 100.000 vaten teer instuurde maar net buiten de boot viel. In tegenstelling tot wat de stadhouder Andre van Oldenwood beweerde is plaats 101 mogelijk nog ondankbaarder dan plaats 4. Al scheelt het natuurlijk een boel in investering. Zo kunnen we ervan uitgaan dat, mits de producten in eigen beheer maar met gekocht hout, zijn gemaakt de kosten hier beperkt bleven tot 100.000 maal (5*24+10) oftewel ¢τ12.000.000,00. Dat lijkt een heleboel, maar als we zien dat er voor een competitie-oorkonde momenteel ruim ¢τ150.000.000,00 wordt betaald, dan is het meedoen met de competitie dus een prima investering!
Onlangs hebben we echter op de veiling kunnen meemaken dat er een zeldzame gouden medaille voor negen miljard kapiaanse daalders van eigenaar verwisselde, dat staat dus, in tegenstelling tot de waarde van een competitie-oorkonde, weer niet in verhouding tot de investering die een verkoper daarvoor heeft gedaan. Of zien we dat verkeerd?
Om daar achter te komen gaan we even terug in de tijd. Op 7 oktober 2007 werd in ons mooie Kapi-Regnum de eerste competitie uitgescheven. Het betrof de levering van q0 appels aan de welbekende stad "Competitie" en de prijs bedroeg ¢τ0,10. De glorieuze winnaar, die met het behalen van de eerste gouden medaille door de inzending van de meeste appeltjes eeuwige roem verwierf, was de stad FalconFury, die helaas heeft besloten de stadssleutel aan de wilgen te hangen. Hoeveel appeltjes hij daadwerkelijk inzond is helaas niet meer terug te vinden in de annalen maar dat weerhoudt ons er niet van om wel uit te vinden dat bij de tweede competitie, het brood, waarbij hij wederom zwaar heerste, het aantal van 38.905 inzond. Met de huidige prijs van brood in de laagste prijsklasse hebben we het dan over een investering van ¢τ7.197.425. Een prima rendement voor een medaille die onlangs nog negen miljard opleverde.... Al moeten we ons natuurlijk wel realiseren dat zeven miljoen kapiaanse daalders, minder dan de prijs van 1 coin in deze dagen, destijds een waar vermogen was. Al kostten coins destijds ook niet meer dan ¢τ100.000,00.
Het was overigens de karrencompetitie van 22 januari 2008 tot en met 31 januari 2008 die de competitiedrang bij de Kapianers pas echt goed aanwakkerde. Niet langer bleek het mogelijk door slechts 1 competitieproduct in te zenden een oorkonde te behalen die heden ten dage ruim 150 miljoen kapiaanse daalders oplevert. En met de huidige koers voor karren zou dat dus een investering van zo'n ¢τ100,00 betekenen. Anderhalfmiljoen maal de inleg! Of eigenlijk iets minder als we de quote van de beursbabbels van jullie ome Kilo's voorganger er even bijpakken. Ome Kilo's goede Kapi-vriend Minsk schreef destijds "Het verkopen van karren was erg winstgevend en deze gingen voor 400 daalders of meer van de hand." In dat geval betreft het dus 375.000 maal de inleg. Nog altijd een aanzienlijk rendement!
We kunnen dus met een gerust hart stellen dat het investeren in een oorkonde of een medaille misschien een dure aangelegenheid kan zijn op het moment van de competitie zelf, maar dat deze goederen mettertijd een aanzienlijke waardestijging kunnen ondergaan. Jullie ome Kilo heeft ruim 40 miljard kapiaanse daalders geinvesteerd in de laatste competitie, iets meer dan in eerste instantie de bedoeling, maar met een glorieus resultaat, maar dat bedrag kan over een jaar of twee natuurlijk een lachertje zijn. In principe is de investering een investering in roem. Want als we zien dat er in de gehele geschiedenis van Kapi-Regnum nog maar 28 individuele competities hebben gehad op duizenden stadhouders, dan is een gouden medaille een fortuin waard. En dan hebben we ook nog het krantenartikel. De kosten zouden eigenlijk aftrekbaar moeten zijn.
Om dus nog even de vragen zoal aan het begin van de beursbabbels op een rijtje te zetten;
-Wat kost het?
Hoeveel het ook kost, het zal niet goedkoper worden.
-Waarom uberhaupt?
Roem, eer en natuurlijk de extra uitdaging waarom zo vaak gevraagd wordt op het forum.
-Wat levert het op?
De oorkondes en medailles worden alleen maar waardevoller, de roem is echter onbetaalbaar.
-Is het de moeite waard om mee te doen?
Jullie ome Kilo kan daadwerkelijk zeggen dat de spanning die het meedoen voor een medaille met zich meebrengt absoluut alleen is weggelegd voor diegenen met een sterk gestel. Voor diegenen is het echter absoluut een ervaring die zij nooit of te nimmer zullen vergeten. Zo begreep jullie ome Kilo van de winnaar van de luiercompetitie de Snor, en zo weet hij nu inmiddels zelf ook.
U zult begrijpen dat het bovenstaande stukje volledig is gericht op de individuele competities en niet op de gildecompetities waarbij u dapper strijdt voor de roem van uw gilde. De bekers die hierbij te verdienen zijn dienen daadwerkelijk geen ander doel dan eigenwaarde, roem en eer. Altijd leuk om te bezichtigen voor diegenen die er daadwerkelijk hard aan hebben gewerkt. Danwel door eigen producties te doneren danwel door slim handelen zoals jullie ome Kilo's stadsgenoot "De stad Amsterdam."
Jullie ome Kilo loopt al een tijdje mee in ons mooie Kapi-Regnum. Het werd dan ook eens tijd dat hij in plaats van passief aan de zijlijn toekijken zich toelegde op het behalen van een medaille. Dat dat een dergelijk zware taak zou zijn zoals ervaren, dat verbaasde zelfs hem. Het kostte alle moeite en alle contacten om het resultaat te bereiken dat is bereikt, het glorieus behalen van de gouden medaille in de teercompetitie. De waardering voor diegenen die hem voorgingen, monsieur Miracle voorop, met zijn enorme competitie-ervaring waarmee hij jullie ome Kilo van dienst stond met een berg advies, is dan ook alleen maar gestegen.
Tomas, ome Kilo's favoriete Soesterknol, attendeerde hem erop dat de investering van 5 coins op zijn minst op zijn plaats zou zijn met betrekking tot het bedanken van alle mensen die het behalen van een gouden medaille mogelijk hebben gemaakt. Welnu, die knol heeft natuurlijk wel gelijk, hij weet echter niet dat het zoveel mensen betrof dat het onmogelijk is deze allemaal door onze marktomroeper te laten bedanken zonder een hele zak met coins er tegenaan te gooien. En daarnaast heeft de afgelopen glorieus gewonnen competitie jullie ome Kilo al meer dan genoeg coins gekost. Het is ook daarom dat ik zoveel mogelijk mensen zal bedanken in de onderstaande alinea's. Zij die ik niet noem, ook jullie steun was meer dan welkom!
Voor het eerst in de geschiedenis steunden AKG-leden een lid van het MHW. Vanwege de race om het wereldwonder vaak een vreemde verhouding. Maar nu ook het AKG het wereldwonder heeft voltooid, lijken alle misverstanden bijgelegd. Met namen Wervershooft1 en KersenBoogert-2, heel hartelijk dank voor jullie gigantische bijdragen. Dat de samenwerking tussen onze gilden nog maar lang mag voortbestaan.
Zoals u vorige week natuurlijk heeft gelezen, is jullie ome Kilo een nieuwe, en zeer constructieve, schrijfveerhandelaar op het spoor gekomen. Het betreft Junior van MierloHout, trots lid van de Ronde Tafel. Onder leiding van de besnorde wethouder Robbie wisten ook de R-T-ers, en dan met een grote voorsprong MierloHout, een flinke bijdrage te leveren aan de eindoverwinning van ome Kilo in de teercompetitie. Nu weer hard werken aan die schommelende schrijfveren, maar dat is een andere beursbabbel.
De stad Amsterdam kwam met een, tot voor kort, nieuwe manier van handelen voor jullie ome Kilo, de ruilhandel. Alhoewel er snel meer kapers op de kust waren, wist De stad Amsterdam zich snel "eigenaar" te maken van de veeboerderijen in het dorpje dat jullie zo goed kennen, "De Bankzitter," door een slimme ruilhandel met melk voor te stellen. De stad Amsterdam, waardevol lid van de dappere Priorij van Sion, stuurde, samen met zijn gildeleden, werkelijk miljoenen vaten teer aan zeer scherpe, uitermate scherpe, dubieuze transactie scherpe, prijzen aan jullie ome Kilo. Ome Kilo's tegenprestatie, het leveren van melk, viel hierbij werkelijk in het niet. Maar Priorij, klein en dapper, gefeliciteerd met een zeer onverdiende derde plaats. Onverdiend? Jazeker. Volgende keer pakken jullie de gouden beker!
Ik hoor jullie denken; "Heeft onze ome Kilo iets tegen de LastPakken dat hij hen de plaats boven de Priorij van Sion niet gunt?" Nou, nee hoor. Helemaal niet. Alles eerlijk bij elkaar opgeteld heeft jullie ome Kilo meer woordelijke steun gehad van Lurato en haar bende dan van wie dan ook. Daarbij mag wel vermeld worden dat het voornamelijk Lieke van Lurato, Leigh uit Leeds, Sproetnik, en de altijd charmante Taunus, u weet wel van dat gedichtje van "De Baard" op valentijnsdag, waren die ondergetekende een enorm hart onder de riem staken. Keer op keer op keer.
Eerder spraken wij over FalconFury, die zonder blikken of blozen twee gouden medailles wist binnen te slepen met een miljoeneninvestering. Ja, lach er maar om. n00bs! Maar een dergelijke prestatie is tegenwoordig volkomen onmogelijk zonder de steun van een gilde, of, zoals in het geval van een individuele competitie, meerdere gildes. Het is daarom ook dat ik als laatste gilde wil noemen, het MHW, het meesterhandwerkersgilde. De samenwerking zorgde voor drie gouden bekers in de gildecompetities. De samenwerkingskracht bleek wederom, na een periode waarin desinteresse in competities de mogelijkheid gaf andere gildes een beker te behalen, in de teercompetititie waarin velen bijdroegen aan de glorieuze overwinning van jullie ome Kilo. Wapenbroeder Boerendorp, wees net zo blij als ik geen ban te hebben, Haulerwijk, dank voor uw enorme steun. BR, speciaal een houtmolen kopen en dan ook nog een vreemde transactie met NG. Dank!
Omdat enkelen van u, uit zeer gerespecteerde gildes, hebben aan gegeven niet men name genoemd te willen worden, deze is voor u;
BEDANKT!
Maar, lieve kapiaanse vrienden en vriendinnen, mijn bijzondere dank gaat uit naar een heel bijzondere dame. U kent haar allemaal van eerdere "Beursbabbels" waarin zij een gastcolumn wist op te vrolijken met haar verfrissende kijk op een verfrissende drank. Niecke! Omdat jullie ome Kilo de enorme spanning die de competitie met zich meebracht even niet meer aan kon, ome Kilo is een zeer gevoelig persoontje, wist hij madame Niecke te strikken voor het beheren van "De Bankzitter." En lieve kapiaanse vrienden en vriendinnen, dat heeft zij gedaan op een manier waarvan jullie ome Kilo alleen maar kon dromen. Een dikke eerste plaats en een gulden medaille! Niecke, heel erg bedankt voor uw bijdrage en het beheren van "De Bankzitter" in moeilijke tijden.
Allemaal die ik niet genoemd heb. Dank! Dank! Dank!
Is het de moeite waard om mee te doen met een competitie vroegen wij ons af in het begin van deze aparte "Ome Kilo's Beursbabbels." Awel, ik kan u vertellen dat het zeer de moeite waard is.
Een altijd vriendelijke groet vanuit "De Bankzitter,"
jullie eigen fijne ouwe trouwe ome Kilo
|
|
|