Inhoud
5 april 2010,
Alweer editie 124... op naar editie 125!!!!
Een krant voor en door spelers!
- Bladzijde 1
Op de voorpagina vind je Het Onderschrift en de verjaardagskalender
- Bladzijde 2
Op de tweede pagina vind je alles over de (Gilde) Competitie, en de Troubadour
- Bladzijde 3
Op de derde pagina vind je alles over het raadsel van de week
- Bladzijde 4
Op de vierde pagina vind je Legendes en Sagen en de Kookhoek
- Bladzijde 5
Op de vijfde pagina vind je: Ome kilo's Beursbabbels
- Bladzijde 6
Op de zesde pagina vind je de producten rubriek van Niecke.
- Bladzijde 7
Op de zevende pagina vind je: Het leven in de middeleeuwen
- Bladzijde 8
Op de achtste pagina vind je: De redactie
| |
|
|
'
Iedere week brengen we jullie een nieuwe rubriek. Samen met een fantasierijke edelman, ontstond het idee een stukje te gaan schrijven voor onze geliefde krant. We gaan het hier hebben over het dagelijkse leven tijdens de middeleeuwen. Er zullen verschillende zaken aan bod komen, denk maar aan muziek, mode, voeding,...Kortom " 't leven zoals het was" de middeleeuwen.
Pasen...Wat vieren we nu eigenlijk? Dit vroeg ik mij af, terwijl mederedacteur Blubbel het zoveelste chocolade eitje naar binnen werkte.
We gingen deze week op zoek naar de betekenis van pasen, en willen deze graag met jullie delen.
Christendom
In de christelijke traditie is Pasen het belangrijkste liturgische feest. Met Pasen, of het paasfeest, herdenken Christenen het lijden en de kruisdood van Jezus Christus en vieren zij zijn opstanding, ook wel ‘verrijzenis’ genoemd, uit de dood.
Met de christelijke viering wordt evenals met de joodse viering, de uittocht herdacht, zij het metaforisch vanuit het werk van God in en door de persoon Jezus Christus, door christenen erkend als de Zoon van God, de beloofde Messias, de Verlosser. Hij wordt in het Nieuwe Testament het paaslam genoemd, dat zichzelf vrijwillig liet offeren voor de verzoening van God met de mensen. Dit duidt op de symbolische betekenis van het offerlam, wat volgens de Mozaïsche voorschriften (Oude Testament, Pentateuch) en de tradities van de joodse godsdienst geofferd moest worden ter vergeving van de zonden. Met de voorstelling Jezus Christus als het eeuwige paaslam werd in geestelijke zin een ‘nieuw verbond’ tussen God en mens aangeboden, gebaseerd op de genade, waarmee het oude verbond, gebaseerd op de wet, buiten werking kon worden gesteld. Wie in Hem gelooft, hoeft volgens de christelijke traditie niet meer ‘onder de wet’ te leven, maar valt ‘onder de genade’. Deze begrippen en de verhoudingen tussen het een en ander zijn in onder meer de brieven van de apostel Paulus nader uitgewerkt.
Met het paasfeest wordt ook uitgezien naar de verwachte wederkomt van Jezus Christus op aarde.
De gebeurtenissen
De belangrijkste bron voor het nagaan van de gebeurtenissen rond lijden, sterven en opstanding van Jezus is de Bijbel, met name de vier evangelien in het Nieuwe Testament. In Mattheus 26-27, Marcus 14-15, Lucas 22-23 en Johannes 18-19 wordt deze geschiedenis beschreven.
Ontwikkeling van het christelijke paasfeest.
Pesach
De oorsprong van het christelijke paasfeest ligt in de joodse traditie. Het joodse Pesach (in de christelijke liturgie Pascha) is nauw verbonden met de uittocht in Egypte, de Exodus. De viering en herdenking hiervan werd volgens het bijbelboek Exodus de avond voor de uittocht ingesteld en is de eeuwen door in ververschillende vormen bewaard gebleven. Inherent is de gedenking van de grote daden van God aan het volk Israel. Hierin ligt het idee van ‘bevrijding’ besloten. Dit geldt ook voor het christelijke paasfeest, zij het vanuit een andere invalshoek.
Jezus’ tijd
In de tijd van Jezus Christus was het Pascha, naast het pinksterfeest en het Loofhuttenfeest een van de drie belangrijke pelgrimsfeesten. Het was nauw verbonden met het Massotofeest; beide werden in feite als één feest gevierd. Van heinde en ver kwamen de mensen naar de tempel in Jeruzalem. De betekenis was nog altijd: herdenking van de bevrijding uit Egypte en hoop op de komende verlossing door de beloofde Messias.
Zeer waarschijnlijk was het ‘laatste avondmaal’ van Jezus en zijn volgelingen, de discipelen, een Pesachviering. Het voldeed volgens de evangelieverhalen in elk geval aan belangrijke voorschriften en tradities van het Pesach. Men trof de voorgeschreven voorbereidingen de avond ervoor, die viering vond plaats in Jeruzalem na 19.00 uur, er werd wijn gedronken, brood gegeten en een loflied gezongen, het Hallel. De vereiste kruiden en het woord ‘ongezuurd’ (brood) worden niet genoemd, maar dat kan komen doordat de evangelieschrijvers niet perse volledig pretendeerden te zijn en men zich bij de verslagen kennelijk concentreerde op wat men voor de eerste christenen van die tijd van belang vond.
De eerste christenen
Ook de eerste christenen, waarvan de meeste Joden waren, bleven aan de joodse feesten deelnemen, ook aan het Pesach. Gaandeweg werd het voor de christenen een tijd van vooral vasten ter herdenking van Christus’ lijden, en een nachtwake. Later is er een scheiding tussen de feesten gekomen, alleen al door het instellen van verschillende data voor Pesach en Pasen.
313 t/m de Middeleeuwen
Na 313, het jaar van de zogenaamde ‘kerkvrede’, kreeg het paasfeest een ander aanzien. Toen werd het liturgische ‘Triduum Sacrum’ ingevoerd:
1. Witte Donderdag (instelling van de Eucharistie en het priesterschap, begin van het lijden van Christus)
2. Goede Vrijdag (lijden en sterven)
3. Stille Zaterdag of Paaszaterdag (grafrust)
4. Paaszondag (opstanding)
Na de Middeleeuwen
Van de Middeleeuwen tot halverwege de 20e eeuw werd de paaszondag in of meer apart gezien van de overige paasdagen. Het Tweede Vaticaans Concilie herstelde de liturgische eenheid van het Triduum. Ook hersteld is de Paaswake, die in de nacht van zaterdag op zondag gehouden wordt. Deze was in de reformatorische traditie vrijwel onbekend, maar wordt de laatste decennia her en der gevierd, ook in het evangelische- en Pinksterkringen.
De Rooms-katholieke Kerk kent de traditie van de Kruisweg, een uitbeelding van de lijdensgang van Christus. Tijdens de paasdagen worden, met name in de rooms-katholieke streken, passiespelen uitgevoerd. Het bijwonen van uitvoeringen van passiemuziek van met name Bach is bij gelovigen, en overigens ook bij niet-gelovigen, een populaire vorm van paasviering.
Ook het carnaval, Aswoensdag, de Vastentijd en Palmpasen zijn vanouds voorbereidingen voor de paasviering.
De seculiere paasviering komt onder andere tot uiting in de paashaas en paaseieren, een symbool voor nieuw leven. De seculiere viering toont zo de oorsprong van het lentefeest.
Blubbel en Leeds wensen jullie fijne paasdagen!
Tot volgende week..
|
|
|