Inhoud 11 Oktober 2009, Alweer editie 101... op naar editie 125!!!! Een krant voor en door spelers! - Bladzijde 1 Op de voorpagina vind je Het Onderschrift en de verjaardagskalender - Bladzijde 2 Op de tweede pagina vind je alles over de (Gilde)Competitie, en de Troubadour - Bladzijde 3 Op de derde pagina vind je alles over het Raadsel van de Week - Bladzijde 4 Op de vierde pagina vind je Legendes en Sagen, de Kookhoek en het competitie stukje. - Bladzijde 5 Op de vijfde pagina vind je: Ome kilo's Beursbabbels - Bladzijde 6 Op de zesde pagina vind je: Het interview met onze vliegende reporter Malinwa25 - Bladzijde 7 Op de zevende pagina vind je: De redactie

Lever vanaf woensdag 7 oktober tot en met woensdag 21 oktober 23:59 Kaarsen Q0. Geachte inwoners van ons mooie Hollandia, 21 september 1503, Vandaag is de dag dat het officieel herfst geworden is, De herfst slaat gelijk toe met de harde wind, de stortbuien en het word ineens veel vroeger donker. 22 September 1503 Femke was bij Gws op visite en kon de weg naar huis niet meer vinden, waardoor ze bij de stadswacht belande. De brigadier schudde het hoofd, je bent al de 4de vandaag, ga maar naast gerard en philippe zitten, en wacht tot het weer wt mooier word. 23 September 1503 Het gerucht dat het ’s avonds zo donker is dat er niks meer op straat te zien is waardoor de mensen verdwalen verspreid zich snel door de straten en dorpen van ons mooie Hollandia. Tot aan het Paleis van onze Koning. De koning dacht eens diep na over het probleem, en ineens ging er een kaarsje branden. Als we nou eens houten palen met kaarsen erop plaatsen, en die bij het donker worden laten aansteken door de stadswacht, dan kan iedereen moeiteloos en veilig over straat lopen in de nacht. Het enige probleem waar de monniken van het koninklijke magazijnbeheer tegen aanliepen was het feit dat er nog nooit eerder Kaarsen in Hollandia gemaakt waren. Zo gezegd zo gedaan, in de nachten vloog een donkere schaduw door het land om deze kennis uit Germania te stelen, en deze kennis met de lokale boeren te delen. Het geheim van de kaars: 0,2 Bijenwas 0,1 Vlas 0,1 Werktuig Kaarsen worden gemaakt door de werknemers in de boerderij. Nu iedereen weet hoe Kaarsen gemaakt worden, roept de koning op tot een gilde competitie om deze kaarsen massaal in te sturen. De details: Gilde competitie Product: Kaarsen Q0 Prijs: 15ct Looptijd: van Woensdag 7 oktober tot en met Woensdag 21 oktober 23.59 Om producten in te sturen moet je in het gilde menu ( de balk met de plaatjes) op klikken en hier insturen. Aangezien dit geen gewone competitie is moeten de producten dus niet naar de stad competitie! De hoeveelheden die ingestuurd worden, worden bijgehouden en de gilde die het meest instuurt verdient een gouden beker. Dat is niet de enige prijs die we weggeven, de drie grootste inzendingen verdienen een prijs: 1e plaats --------------> Gouden beker 2e plaats --------------> Zilveren beker 3e plaats --------------> Bronzen beker De crew doet zelf niet mee aan de gildecompetitie! Was getekend, Shadow van Schingen

---

DE GLUURUIL

baby gluuruiltjes
Als troubadour kom je soms op de vreemdste plekken. En zo moet het ook, anders heb je geen verhalen meer voor de krant. Ik moest daar aan denken op een mooie zondagmiddag in de stad Antwerpen. Aan de naam zijn menig raadsels verbonden, maar daar zal ik maar kort bij stilstaan. Ik was er niet voor de geschiedenis van de stad, wel voor de vogeltjesmarkt (vogelenmarkt, red.) die zich daar bevindt.

Een 15e eeuwse sage vertelt namelijk dat in het land van de Schelde omstreeks het begin van onze tijdrekening een reus, Druon Antigoon, heerste, die van elke schipper een zware tol eiste. Wanneer deze weigerde te betalen, werd hem de hand afgehakt. Een Romeinse krijger, Silvius Brabo, bevocht, overwon en doodde de reus, hakte zijn hand af en wierp hem in de Schelde. Het bevrijde volk noemde de stad Antwerpen (van handwerpen).
Het toponiem (plaatsnaam) van Antwerpen is etymologisch en archeologisch te verklaren uit de naam die gegeven werd aan de plaats van de eerste nederzetting bij de ‘anda werpum’, wat eigenlijk germaans is voor ‘aangeworpen gronden’ (in een bocht van de rivier).

Een bekende – voor U onbekende – Troubadour Cees Stapmans (spreek je uit als Sjees en niet Kees, red.) wees mij op deze markt waar menig Kapiaan iets van zijn of haar gading vond. En ik moet dan ook bekennen dat het achteraf gezien een mooie indruk heeft achtergelaten om een verhaal te schrijven voor de Kapi-krant.

De Vogelenmarkt is ontstaan in de 16e eeuw op de Meir en is van oorsprong een markt waar men pluimvee, kleinvee en wildbraad kochten. In 1912 is de markt verplaatst naar de Oude Vaartplaats, waar de markt verder uitgebreid werd met de handel in kleding, schoenen, voedsel en antiek. In de loop van de jaren is de markt ook wat betreft omvang gegroeid en is de markt uitgebreid tot omliggende pleinen en straten.

Cees had mij verteld dat ik daar de inheemse Gluuruil kon vinden. En de Gluuruil was nou net de vogel die ontbrak in mijn verzameling vogels. En ik, als semi-vogelaar, moest en zou samen met dit wonderbaarlijke dier op de gevoelige plaat worden vastgelegd.
De Gluuruil is bijna uitgestorven. Hoewel – indien je je connecties hebt – er hier en daar nog wel eentje kan spotten als vogelaar.
De Gluuruil is herkenbaar aan de tekening rond zijn/ haar ogen. Bij de mannetjes zijn de zwarte ringen rond de ogen veel groter dan bij de vrouwtjes. Men gaat er vanuit dat de mannetjes Gluuruil dan ook meer gluurt dan de vrouwtjes en dat vrouwtjes dan ook andere dingen aan hun koppie hebben.
Vrouwtjes gluuruilen zitten het liefst met andere gluurmeiden. De wetenschap houdt het maar op het feit dat ze – buiten broedtijd – roddelen met andere wijfjes en/ of naar een nieuwe partner zoeken voor het komende seizoen.
Mannetjes houden van ravotten. Elkaar najagen in bossen, tussen struiken en over heiden is het meestal het mannetje die vogelspotters te zien krijgen. Tijdens de paartijd komt het gluren - waaraan hun naam van ontleent is - om de hoek kijken. Dan zitten ze hoog in de bomen uit te kijken naar dames die van hun gegluur gediend zijn.
Afgeraden - voor de smulpapen onder U - wordt de Gluuruil te eten; in welke vorm dan ook. Het is bewezen na het verorberen van het diertje, nachtblindheid en zelfs nachtwaanzin kan veroorzaken. Dat U maar gewaarschuwd bent.

Hoewel ik genoot van de vogelenmarkt, eindigde mijn tocht door Antwerpen niet bij een Gluuruil, maar bij een gewone Briluil die mij verschrikt aan zat te kijken vanuit zijn kooitje. Het dier mocht dan wel ver op de Gluuruil lijken, ik zag gelijk aan de verenvacht en het "montuur" rond de ogen dat dit niet de Gluuruil is waarnaar ik opzoek was.
Gelukkig deed een glas Duvel bier, aan het eind van de dag, Cees en mij zeer goed smaken en konden we lachen om de handelaar die de nep Gluuruil probeerde te slijten voor echt. "Dankzij Mevr. Niecke en haar wekelijkse productenuitleg trappen wij daar natuurlijk niet in", lachte ik

Lord drink a Lot

Duidelijk de Briluil