|
Editie 99 | Bladzijde 2 |
27. sep 2009 AD |
|
|
<<< vorige
volgende >>>
|
Verborgen onder een oude jutten zak vond ik hem. Baard van een paar weken en lucht van een aan lager wal geraakt man. "Wat scheelt er?", vroeg ik hem terwijl ik hem een slok koffie uit mijn thermoskan aanbood. "Liefde", kon hij nog net uitbrengen. Dankbaar nam hij de koffie aan maar meldde dat hij liever een fles zeewier jenever zou kunnen gebruiken. Natuurlijk had ik dat niet, gelukkig; anders had ik mezelf met hem verzwolgen in onaardse pijnen van de liefde.
"Kijk", zei hij. Uit zijn jaszak haalde hij een vervromfraaid stukje papier, "lees dit maar eens!"
Voor mijn geliefde
Ik zou je zoveel willen geven,
om je mijn liefde te verklaren
Ik zou jou de zee willen schenken,
om die dan samen te bevaren
Ook al zou ik niet meer kunnen ademen,
de lucht zou ik geven aan jou
Om dan samen weg te vliegen,
omdat ik zoveel van je hou
Ik zou je zoveel willen geven,
als ik kon kreeg je de wereld van mij
Om die dan samen te bewandelen,
zij aan zij
Ook al is er dan geen warmte meer,
de zon zou ik je willen geven
Want er is genoeg warmte in jou,
voor mij om van te leven
Al zou ik geen ster meer kunnen zien,
het heelal zou je krijgen van mij
Want ik heb genoeg aan 1 stralende ster,
en die ster, dat ben jij...
"Mooi", verzuchtte ik. Bijna onzichtbaar pinkte ik een traan uit mijn ooghoek.
"Onthou het en vertel mijn verhaal Troubadour!"
Uw Troubadour
|
|
|
|
<<< vorige
Weekblad Archief
volgende >>>
|
|
|
|
|