Inhoud

17 mei 2010,
Alweer editie 126... op naar editie 150!!!!
Een krant voor en door spelers!

- Bladzijde 1
Op de voorpagina vind je Het Onderschrift en de verjaardagskalender

- Bladzijde 2
Op de tweede pagina vind je alles over de (Gilde) Competitie, en de Troubadour

- Bladzijde 3
Op de derde pagina vind je een verhaal en de Kookhoek

- Bladzijde 4
Op de vierde pagina vind je de producten rubriek van Niecke.

- Bladzijde 5
Op de vijfde pagina vind je: Ome kilo's Beursbabbels

- Bladzijde 6
Op de zevende pagina vind je: Alles over gildes

BELEVENISSEN IN KAPI REGNUM

Deel 1 Een nieuwe start

De vreselijke oorlog in Kapi Regnum was ook aan ons als buurland niet onopgemerkt voorbij gegaan. Stromen vluchtelingen trokken over de grens, en we probeerden hen zo goed mogelijk op te vangen, terwijl onze soldaten de strijd in Kapi Regnum steunden.
Onze familie verschafte onderdak aan een voltallig boerengezin, vader, moeder, drie kinderen en oma Stokmans. Toen de strijd beslist was, vierden we samen met hen feest. Toch konden we niet van harte vrolijk zijn, omdat wij een week tevoren door een langdurige ziekte van mijn echtgenoot onze werkplaats hadden moeten sluiten. Tien jaren van opbouw, naam maken en groeien waren nu in één klap voorbij, en het voelde alsof het allemaal voor niets was geweest.

Oma Stokmans keek mij met haar heldere kraaloogjes aan en zei: “Kind, ik begrijp jullie zo goed. Ook wij hebben alles achter moeten laten, en we weten niet wat we aan zullen treffen als we terug komen. We weten dat onze boerderij er nog staat, maar er werd nog gevochten, dus onze familie kon ons met de postduif maar kort berichten, en verder hebben we niets meer gehoord.” “Die onzekerheid lijkt me zo erg voor jullie. Gelukkig gaan jullie volgende week terug, dan komt aan het wachten in elk geval een einde.”
Ik zou ze missen, veel meer dan ik wilde laten zien, want daar had toch niemand wat aan. Van het vooruitzicht van een werkloos bestaan, afhankelijk van liefdadigheid, met een nog zwakke man die nooit meer de oude zou worden lag ik elke nacht wakker. En onze zoon, die zijn toekomst in de werkplaats nu wel kon vergeten? Hij had ons altijd geholpen, en zou de werkplaats langzaam van ons overnemen naarmate wij ouder werden.

Oma trok me mee naar de keukentafel en zette me op een stoel. “Jullie vooruitzichten zijn net zo onzeker als de onze, kind. Daarom wil ik je iets vragen. Hoe zouden jullie het vinden om met ons mee te gaan?” Mijn ogen werden groot. “Ik heb het er met mijn zoon en zijn vrouw over gehad, en zij vonden het helemaal geen gek idee. De boerderij is groot genoeg, en ik weet niet of jullie hier willen blijven wonen, ik bedoel …” Ze schraapte haar keel. “Vergeef het een oude vrouw als ze zich bemoeit met zaken die haar niet aangaan, maar kunnen jullie straks de huur nog wel betalen? In Kapi Regnum zouden jullie een nieuwe start kunnen maken, vakmensen kunnen ze daar nu goed gebruiken.” Haar stem begon te trillen: “En zo kunnen wij misschien iets terugdoen voor jullie gastvrijheid. Ik weet niet wat we zonder jullie hadden moeten beginnen …”
De gedachten tolden met een razende snelheid rond in mijn hoofd. De frisse lucht zou zeker goed zijn voor Anton, we hadden ons gereedschap allemaal nog, dat kon mooi mee, maar onze vrienden en familie dan, en wat zouden de kinderen zeggen, en … maar … en … maar. Oma zag mijn hersens knarsen en glimlachte: “Kind, pols eerst Anton maar eens, voordat je ontploft. Hij zit in de tuin, geloof ik.” Ik lachte terug: “Ik denk dat dat een goed idee is, oma stok.”

Anton’s ogen konden ook erg groot worden, merkte ik. Maar ik merkte ook dat er een twinkeling in kwam, die ik in geen tijden meer had gezien. En zo gebeurde het, dat we de kar met paard van de Stokmansen hoog oplaadden met huisraad en gereedschap, kleding en hout. Wat niet meeging aan meubilair hadden we verkocht en van de opbrengst een muilezel aangeschaft, waar de kinderen Stokmans om beurten op konden rijden. Hij droeg wat verdere bezittingen en het grote zeil, waaronder we zouden kamperen onderweg, een geschenk van mijn broer en zus. Ieder die ging lopen, droeg een mand op de rug. En zo, met oma en Anton op de bok, de muilezel achter de wagen gebonden, gingen we de poort uit, het karrenspoor op dat ons naar een nieuw leven zou leiden.

Wordt vervolgd

FarmhandJo

Asperges met Boerenham, gepocheerd ei en hollandaise saus:

Het Asperge seizoen is al weer een aantal weken begonnen, normaal gesproken loopt dit van april tot eind juni. In Nederland en België kan men op het moment weer van het overheerlijk “keuken goud” genieten.

Asperges worden al eeuwen lang gegeten. De eerste tekenen van aspergeconsumptie zijn gevonden in Egypte, rond 2750 v.Chr. Ook de Romeinen wisten de groente twee eeuwen voor Chr. al te waarderen. Na de val van het Romeinse Rijk is ook de kennis in Europa van de asperge teelt verloren gegaan. Vanaf de 15e eeuw kwam de aspergeteelt terug in Europa, vanuit Spanje (meegebracht door de Moren) via Frankrijk naar het Noorden. Sinds de 17e eeuw is de aspergeteelt echt tot bloei gekomen en sinds dien ook niet meer uit onze keuken weg te denken!.

De asperge (Asparagus officinalis subsp. oficinalis) is een plant waarvan de jonge scheuten geteeld worden als groente. Er bestaan witte asperges en groene asperges. De eerste zijn onder de grond gegroeid en uit het licht gehouden, de tweede hebben wel de zon gezien.

Wij gebruiken de witte asperges voor ons gerecht. Maar mocht je toch dit gerecht willen bereiden als er geen witte asperges voor handen zijn, lenen de groene asperges zich ook uitstekend voor dit gerecht!

Ingrediënten voor 2 personen:

- 16 Asperges

- 250gr Roomboter

- 100 ml witte wijn azijn

- 8 Plakken dun gesneden boeren (Been)ham

- 4 Verse eieren

- 2 Takjes peterselie

- 2 Theelepels zout

- 1 Theelepel suiker

- Mes puntje gemalen nootmuskaat

Bereiding:

Spoel de asperges af en schil ze zorgvuldig met een dunschiller. Snij ongeveer 1,5 tot 2 centimeter van de onderkant af, deze zijn meestal wat uitgedroogd. Leg de schillen en de afgesneden uiteinde in een pan en leg daar bovenop de asperges. Voeg zout en suiker toe. Vul de pan nu met koud water en zet deze op het fornuis. Breng het water aan de kook, draai en vuur laag en hou het water tegen de kook aan. Na 4 tot 8 minuten ( afhankelijk van de dikte van de asperges ) haal je de pan van het vuur en laat je de asperges in het hete water door garen. Na een minuut of 15 controleren of de asperges gaar zijn door met een vork in het uiteinde te prikken.

Je hebt nu mooi even de tijd om de saus te maken. Haak nu eerst de peterselie fijn en zet dit opzij. Smelt de roomboter op laag vuur en schep het bovendrijvende witte laagje er af. Zet de boter warm weg. Split ondertussen 2 eieren, en vermeng de eidooiers met 2 eetlepels witte wijnazijn. Zet de rest van de azijn met water op in een steelpannetje. ( voor je gepocheerde eieren ) Plaats de eidooiers boven op je warme pan asperges en blijf kloppen met een garde tot het mengsel zich gaat binden. Giet nu heel langzaam al roerend dunne straaltjes gesmolten boter door het eimengsel. Blijf roeren tot je een gladde saus hebt en voeg zout en peper naar smaak toe. Je asperges zullen nu inmiddels wel gaar zijn dus haal ze voorzichtig met 2 vorken uit de pan. Het enige wat nu nog rest is het pocheren van de eieren. Let op dat het water niet kookt, maar zo rond de 90 graden is. Spin het water met een lepel en laat voorzichtig de eieren er in vallen. Door het azijn in het water zullen de eieren niet uit elkaar vallen!

Verdeel de asperges over 2 borden en strooi wat nootmuskaat er over heen, garneer de asperges nu met de boerenham en de gepocheerde eieren. Schep enkele lepeltjes van de hollandaise saus over het gerecht en server de rest in een aparte sauskom. Bestrooi het gerecht met de gehakte peterselie en smullen maar!

Lekker met een glas (droge) witte wijn!

Veel succes en vooral veel plezier met de bereiding, eet smakelijk!!!

Uw MeesterChef,

GreySheppard

Hier had jouw artikel kunnen staan!

<<< vorige Weekblad Archief volgende >>>