Editie 94 | Bladzijde 4 23. aug 2009 AD
<<< vorige volgende >>>


Inhoud


23 Augustus 2009,
Alweer editie 94... op naar de 100!!!!
Een krant voor en door spelers!


- Bladzijde 1
Op de voorpagina vind je Het Onderschrift en de verjaardagskalender

- Bladzijde 2
Op de tweede pagina vind je alles over de (Gilde)Competitie, en de Troubadour

- Bladzijde 3
Op de derde pagina vind je alles over het Raadsel van de Week

- Bladzijde 4
Op de vierde pagina vind je Legendes en Sagen, de Kookhoek en Steden verjaardagen.

- Bladzijde 5
Op de vijfde pagina vind je de producten rubriek van Niecke.

- Bladzijde 6
Op de zesde pagina vind je: Het interview met onze vliegende reporter Malinwa25



Manenblusser



De manenblusser is een bijnaam voor een inwoner van Mechelen. Deze naam is een verwijzing naar een historische gebeurtenis uit de 17e eeuw.

Volgens geschiedschrijvers gebeurde het in de nacht van 27 op 28 januari 1687. Die nacht was het volle maan en stond er een lage bewolking. Een man die uit een kroeg stapte dacht dat de toren in brand stond en sloeg onmiddellijk alarm. Buren, uit hun diepste slaap opgeschrikt, trokken hun vensters open en konden alleen hetzelfde vaststellen. In een mum van tijd stond de hele stad in rep en roer en werd de noodklok geluid. Het stadsbestuur, de burgemeester op kop, snelde naar de plaats van het onheil en begon in ijltempo de blussingswerken te organiseren.

Langs de torentrap gingen emmers water als een ketting van hand tot hand, maar nog vóór de top werd bereikt, schoof de maan door de nevel en moesten de moedige Mechelaars toegeven, dat ze slechts de rossige nevelgloed van de maan hadden gezien. Het maanlicht scheen immers doorheen de ramen van de kathedraal en de lage bewolking stond ter hoogte van de klokkenramen in de St.-Romboutstoren waardoor er een indruk ontstond dat er rook uit de toren kwam. Hoewel ze hebben geprobeerd de zaak stil te houden, konden de Mechelaars niet verhinderen, dat er zelfs over de landsgrenzen hartelijk om werd gelachen. De spotnaam Maneblussers zouden de Mechelaars voor altijd bewaren. Om vrijwel dezelfde reden worden ook de Middelburgers zo genoemd.

Een gedichtje:

De Manenblussers,

Er stond een boerke s'avonds laat
Gans alleen op straat,
De toren van Sint -Romboutskerk,
Die stond daar groot, stoer en sterk.
En door de galmgaten heen,
Zag 't boerke dat er licht in scheen.
Hij schrok en riep ten alle kant: "op burgers op, de toren brand".
En toen ontwaakte gans de stee,
en ieder bracht een emmer mee.
En blussen deden zij met spoed,
en goten water in de gloed.
Tot plots een man in 't licht ging staan,
en riep: "houd op, het is de maan".
En toen ging gans de stede weer terust,
en Mechelen had de maan geblust!

Kennen jullie nog interessante ‘legendes en sages’? Contacteer dan zeker Malinwa25!








Een beetje geschiedenis over Mais

Maïs is een gewas dat al in prehistorische tijden in Mexico is ontstaan, maar als wilde plant niet meer bekend is. De meest verwante soort is Zea maxicana teosint, een gras dat in de bergen van Mexico en Guatemala groeit en dat gemakkelijk bastaardeert met de gekweekte maïs.
Maïs en teosint zijn sterk met elkaar verwant en de vroegste cultuurvormen van maïs in Midden-Amerika bastaardeerden gemakkelijk met teosint. De eerste, zeer kleine kloven werden aangetroffen in de grotten bij Tehuacan, daterend van circa 3500 voor Christus. De vroegste vondsten in Peru zijn gedaan in de droge kustzone en dateren van 1000 voor Christus. De oudste gave kolven die hier zijn gevonden (van 500 voor Christus) leveren het bewijs dat er toen al Andesvariëteiten bestonden die duidelijk verschillen van de Mexicaanse. In Noord-Amerika werd het pas een basisvoedsel na het jaar 800.
Deze vroege variëteiten werden waarschijnlijk als pofmaïs gegeten. De vroegste maïste­lers in Zuid-Amerika die de suikermaïs ontwikkelden, waardeerden het gewas vooral als suikerbron en als een middel om het alcohol percentage van hun bier te verhogen.

Niet enkel voor duiven gezond!
Maïs is op zichzelf een zeer belangrijk gewas, even belangrijk als tarwe en rijst, maar het merendeel van de maïsteelt in de VS is toch bestemd voor het vee en niet voor de men­selijke consumptie. In Afrika en in grote delen van Midden- en Zuid-Amerika is maïs echter het basisvoedsel voor de bevolking. Men verwerkt het tot pap of tortilla. Pofmaïs of popcorn is een andere variëteit met zetmeel korrels die bij verhitting exploderen.

Doordat suikermaïs veel pro-vitamine A bevat, is het goed en gezond om het te eten. Het is uitstekend voor in de zomer, want je krijgt vlugger een bruin kleurtje, dat zelfs neigt naar een mooie goudgele kleur. Het is een uitstekend middel om te vermageren, want nadat je op zo’n maïskolf hebt geknabbeld, heb je beslist geen honger meer. Eén kolf sui­kermaïs weegt ongeveer 100 g en is dus gelijk aan 100 Kcal. Eet er dus gerust van, want je zal er niet dikker van worden.

Grootmoeders tip:
Van de zoete maïs moet je de kolf in ongeveer 15 minuten gaar koken in water met een beetje zout. Met boter en suiker is dit een echte traktatie!
Waarop moet je letten bij aankoop en bewaring? De maïskolven moeten gladde, gele korrels hebben en – als het blad er nog aanzit – moet dat heldergroen van kleur zijn. Vooral kolven zonder blad zijn (in de koelkast) slechts beperkt houdbaar. De korrels ver­liezen vlug hun stevigheid, gaan rimpelen en de smaak wordt dan minder zoet. Snel gebruiken, dus.

Praktisch
Suikermaïs is een typische zomergroente, met een topaanvoer van augustus tot oktober. Maïs wordt onderscheiden in 3 soorten: snijmaïs, siermaïs en suikermaïs. Zoete of sui­kermaïs uit Amerika en Australië wordt nu ook in België gekweekt. Is lekker op de bar­becue. Om klaar te maken: Verwijder de bladeren, spoel de maïskolven onder de koude kraan en wrijf ze droog. Instrijken met olie, peper en zout en zachtjes laten roosteren. Opgelet bij aankoop: de maïs moet glad zijn, gele korrels hebben, het blad moet hel­dergroen zijn. Wanneer ze niet meer stevig zijn gaan ze rimpelen en zijn ze minder zoet van smaak.

Recepten:

Maïs op z’n Provençaals

Ingrediënten:
400 g suikermaïs, 4 tomaten in stukjes, 2 eetl. Provençaalse kruiden, een flinke klont boter, peper en zout.

Bereiding:
Kook de maïs gedurende 10 minuten met zout. In de zeef doen en afspoelen. In koud water de korrels losmaken. Boter smelten met de suikermaïs en kruiden. Stukjes tomaat bijvoegen met peper en opdienen als groente.

Zeer lekker bij barbecue.

####################

Maïspannenkoek

Ingrediënten::
1/2 kopje gekookte suikermaïskorrels, 125 g bloem, 1 eetl. vanillesuiker, 3 dl melk, 2 eieren, 1 eetl. olie, snuifje zout

Bereiding::
De eierdooiers met de melk in een kan goed mengen. Bloem, zout en vanillesuiker plus stijf geklopt eiwit. Nu de gekookte suikermaïskorrels eronder mengen. Bakken. Heerlijk met Canadese ahornsiroop.

####################

In de chocolade

Ingrediënten:
Maïskolven, chocolade.

Bereiding:
Zet de kinderen op een leuke manier aan het werk. Haal suikermaïs en laat ze elke suikermaïskorrel op een tan­denstokertje steken. Smelt chocolade en dompel de spies­jes erin. Laat afkoelen op boterpapier. Heerlijk als snoep­je en zeer leuk om te doen.

Smakelijk eten,

Uw topchef uit Amsterdam Westerpark




Steden verjaardagen




Helaas geen stad jarig deze week,

De oogst- en hooimaanden.

Augustus, de maand genoemd naar de eerste Romeinse keizer, is de zomermaand, de maand van de inkomst waarvoor iedereen het hele jaar door hard heeft gewerkt. Het is de oogstmaand van onder andere het graan, wat al in de prehistorie het belangrijkste voedsel was, zowel voor het leger, de armen en de rijken. Zo ook in Portus Ostiae. Soms, bij goed weer of snelgroeiende gewassen, begon de oogst al in midden juli.

Voor de boeren was de oogstmaand een maand die eindigde en voorafging met een feest. Het was immers de belangrijkste maar zwaarste maand van het jaar. Ervoor werd midzomernacht, de kortste nacht van het jaar, in juli gevierd, die nacht sliepen de boeren niet, in de plaats daarvan feestten en dansen ze. Augustus betekende hard zwoegen, en het begon met een groot volksfeest met eventueel een door de heer georganiseerd toernooi toegevoegd, zoals ons carnaval voor de vasten. Aan het einde van de oogst, indien deze gunstig was geweest, volgde een nog veel grote feest; het oogstfeest, zoals ons Pasen.

Ook voor de heren, herenboeren en grootgrondbezitters was de oogst de belangrijkste maand van het jaar, het kon verlies en honger, maar ook een overvloedige winst met zich meebrengen. Zo ook in Portus Ostiae en waarschijnlijk tal van andere steden. Bij een gunstige oogst zullen aan het eind van de maand vele miljoenen gouden kapi-daalders binnenstromen.

Juni, dat was de hooimaand. Al het gras op de weilanden werd toen gemaaid, dus ook voor de veeboeren zijn het belangrijke tijden.

Daarom wenst Portus Ostiae alle steden fantastische oogst- en hooimaanden toe!



Viert jouw stad ook bijna zijn 1 of 2 jarige Kapi bestaan geef je dan op voor deze nieuwe rubriek in het volgende forum topic. hier.


Geschreven door Rex uit “Portus Ostiae”



<<< vorige Weekblad Archief volgende >>>